Vísir - 12.05.1911, Blaðsíða 1

Kemurvenjulegaút kl.ll árdegis sunnud.
þriðjud., miðvd. fimtud. og föstud.
25 blöðin frá 1. apr. kosta: Askrifst. 50 au.
Send út um land 60 au. — Einst. blöð 3au.
Afgr.iPósth.str.l4A. Opin mestan hluta
dags. Óskað að fá augl. sem tímanlcgast
Föstud. 12. maí 1911.
Kongsbænadagur.
Sól i hádegisstað kl. 12,24'
Háflóð kl. 4,45' árd. og kl. 5 síðd.
Háfjara kl. 10,57' árd. og 11,12' síðd.
Póstar.
Austanpóstur fer.
E/s Ingólfur fer til Hafnar.
Kong Helgi frá útlöndum.
Afmæli.
Frú Margrjet Zoega.
Sigurður Eiríksson, regluboði.
Sigurður Þórðarson, skipstjóri.
Pjetur Hjaltesteð, cand. pliil.
Talsími 265
Pósthólf B. 14
ARNIEIRIKSSON
AUSTURSTRÆTI 6, REYKJAVIK

talar í Síloam við Grundarstíg
á sunnudagskveld kl. 6V2 síðd.
Allir velkomnir.
‘Jvá tówdum evleud\s
Samskot Vesturíslend-
inga til miunisvarða Jóns Sigurðs-
sonar voru orðin 20. f. m. 9000,
krónur.
Sigurður ísfeid skáld varð
bráð kvaddur að heimili sínu,Garðar-
bygð 2. f. m. og jarðsunginn 6. s.
m. af sjera Lárusi Thorarensen.
Hann var 68 ára gamall fæddur í
Holtsseli í Eyafirði og hafði verið
vestra 33 ár. Um hann er sagt að
»íslendingur vildi hann ætíð vera.«
Vesturfarar 6 kornu til
Winnipeg 15. f. m. höfðu farið
hjeðan 25. mars voru 5 af þeim
hjeðan úr bæ. Jóhann og Magnús
Jónssynir, kona Jóhannesar, Jón Árna-
son, Halldór Sigurðsson.
Kappglíma grísk rómversk
var háð í Winnipeg 6. f. m. Þar
sem glímdu Jón Hafliðason landi
vor og Fred Cook miðþunga glítnu-
kappi Pýskalands. Þeir glímdu 1
klukkustund og 5 mínútur og vann
Jón. Er þetta hinn mesti heiður
fyrir íslendinga.
Vefnaðarvörur - Hreinlætisvörur
Mikið úrval af öllu því, sem hvert
úeimili þarfnast af þeim vörum.
Vandaðar vörur ssss® Ódýrar vörur
Eitthvað til fyrir alla - Góð afgreiðsla
Vill eiga viðskifti við alla
Kapphlaupið um Suður-
skautið.
Einn leiðangurinn, sem fór til
að ná suðurskautinu, var frá Japan.
Fyrir honum var Sirase hershöfð-
ingi. Þeir voru 12 saman, sem
Iögðu af stað frá Tokio 30. nóv. f.
á. og var aðeins 1 þeirra vísinda-
maður.
Þessi leiðangur var mjög illa út-
búinn, svo að allir, sem þekkja
heimsskautafarirnar, voru þess full-
vissir, að hann næði aldrei marki
sínu.
Skipið, sem þeir fóru á, var
lítil skonnorta úr trje (199 smálestir)
og hjet hún »Kainan Maru«(sem
.þýðir: opnari suðursins),
Fyrst var farið að hugsa um
þennan leiðangur í júlí síðastl. Var
þá haldinn fundur mikill í Tokio
og rætt um málið. Voru allir ræðu-
i menn mjög hvetjandi, að förin yrði
| farin og er þetta meðal annars í
1 fundarályktuninni:
sTakmark vort er ekki vísindalegs
eðlis; vjer viljum aðeins komast
fyrstir til suðurskautsins, reisa
þar fána vorn og hrópa þar þrefalt
,banzai' á undan hverri annari manns-
rödd, keisara vorum til heiðurs.*
Blað eitt tók að sjer að safna fjenu
og fengust um 100 þús. kr. Varð
lítið hægt að gera fyrir þær og
varð að sleppa mörgu, sem átti að
hafa í förina, þar á meðal síber-
ískum hestum, sem áttu að draga
vistasleðana.
Samt hjeldu þeir fjelagar af stað,
glaðir í bragði og vissir um að
yfirstíga allar þrautir. En ekki varð
þeim að von sinni.
2. þ. m. flugu hraðskeytin um
heim allan (nema liingað) með þær
frjettir, að skútan væri komin til-
baka til Sidney. Hún hafði hitt
fyrir svo mikinn rekís, að hvergi
var fært að koniast að landi. Þetta
hefur þá orðið þeim til fjörs, þar sem
þeir hefðu hlotið að deyja úr
hungri og kulda, ef þeir hefðu
verið svo hepnir eða óhepnir að ná
landi þar syðra.