Vísir - 12.05.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
91
þar á að vera; það hefur verið alt-
of mikið groms í kaffinu-«
»Við græðum ekkert á þessu«,
sagði presturinn. »En fyrir liverju
varstu annars að spá?«
»Einhverjum brííðhjónunum,« sagði
hringjarinn.
»Einhverjum brúðhjónunum, það
er ekki nóg, þú átt að spá fyrir
þeim öllum; segjafyrir hvortgiftin-
in er iögleg eða ekki og sjá hver
brúðhjónin hafa staðið saman fyrir
altarinu.«
»Það er hægt að sjá að þau hafa
staðið saman tvö og tvö eins og
hreppstjórinn sagði, en hver þau
voru, er ekki hægt að sjá, því þau
eru öll eins í gromsinu. Og til
þess að sjá lengra fram í tímann,
verð jeg að fá annann bollan til.«
»Og í þeim bollanum sjerðu lík-
legast ekki nema fyrir deginum á
inorgun. Það hrekkur ekki lengi
kaffið í Dal, ef þú þarft að drekka
bolla fyrir hvern dag, seni brúðhjón-
in eiga eptir að lifa, til þess að
geta spáð fyrir þeim.«
»Þao er ekki til nokkurs^hlutar
að tarna«, sagði hreppstjórinn. »Hann
er bráð ónýtur að spá hringjarinn.
Það er líka langtum hægra að sjá
þetta í spilum. Jeg get ekki gleymt
henni Þórkötlu og henni Skjöldu.
En ætla hjer sje engin, sem kann
að spá. Farðu nú út Sveinn og
reyndu að komast eftir hvort enginn
af boðsfólkinu kann það.«
»Jeg veit að hún er hjerna, hún
Hildur í Búð, systir hennar Þórkötlu,
því liann Gísli hefir boðið henni «
»Já hún HilduríBúð. Hún kann
að spá íspilum; blessaðir kallið þið
á hana piltar.«
Var svo kallað á Hildi og kom
hún inn; tók hún sjer sæti inn við
borðið í stofunni og iagði prestur-
inn spil fyrir framan liana og rað-
aði hún þeim út um borðið.
»Fyrir hverjum á jeg að spá?«
»Fyrir brúðhjónunum, sem gift
voru í dag.«
»Ekki þarf jeg að spá fyrir þeim,
honum Gísla og henni Gróu, því
jeg hefi svo oft slegið upp fyrir
þeim og sjeð að þau eiga að búa
saman í ástúðlegu hjónabandi í full
30 ár, verða vellrík og eiga saman
ellefu börn. — Nú er jeg búinn að
r ða spilunum og þarna er hjarta-
ásinn, hann er heimilið, og nían
tían og pamfíllinn rjett þar hjá, —
það er ekki svo amalegt, ákaflega
stórt brúðkaup og auður nógur. En
svo kemur langa' brúnkolla og lauf-
besefinn; langabrúnkolla er brostin
von, en vonin mun þó loks rætasí
í besefanum. En svei, svei, ekki er
von að vel fari, því hjónin eru lauf-
kóngur og spaðadrotning; hann sí-
önugur og fjandlegur við liana og
hún ótrú, hefnigjörn, lýgin og óstjórn-
leg í hjónabandinu. — Æ mikið
bölvað athugaleisi, — þarna hefur
ólukkans tígulkoppurinn læðst inn
á milli«.
»Hvern fjandann gerir það til«,
spurði hreppstjórinn.
»Hann er þarna á milli kóngsins
og drotningarinnar«, sagði Hildur.
»það er ágætt«, sagði Magnús.
»Hann gerir þá hjónaskilnað, og
þar rætast þá vonirnar sem langa-
brúnkolla hefur eyðilagt og besefinn
er að berjast fyrir. Þetta er ágætis
spádómur, jeg sje svo greinilega að
hann rætist á okkur brúðhjónunum.
Sveinn er náttúrlega kóngurinn, Gísli
besefinn og jeg langabrúnkolla*.
»Heyr! Heyr!«
Það varð hlátur og þys í stof-
unni og allir voru ánægðir með
spádóm Hildar, nema Gíslí. — Þegar
hún var búin að spá, tók hún á
sig sjalið og gekk út, en hreppstjór-
inn fór að týna saman spilin á borð-
inu og þcgar hann var búinn að
því/ lagði hann þau í lófann á
prestinum og stakk hann þeim í
vasann. Frh.
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—ll?árd.
kl. 5—6 síðd.
_______Talsími 124.____
Útsæðis-
kartöflur
fást hjá
Jónifrá Vaðnesi.
Lifandi blóm
Matjurtafræ — Blómsturfræ og
Fermingakort mikið úrval nýkomið,
er selt á Laugaveg 12
Svanl. Benediktsdóttir.
Verslunin
Bjöm Kristjánsson
hefur nú á boðstólum firnin öll af
Vefnaðarvöru
svo sem:
Sjöl smá og stór, Tvisitau, Fatatau, Dömu-
klæði, Klæði, Ensk Vaðmál, Flúnel, Svuntu-
tau, Þvottatau, Enskt leður, Gardínutau og
Gardínur, Húfur, Kjóla, barna, Ljereft allsk.,
Lífstykki, Nærfatnað, Millipils, Peysur, Rúm-
teppi, Rekkjuvoðir, Sængurdúk, Trefla, Verk-
mannaskyrtur o. m. fl.
Verðið lágt. Gæðin alkunn.
ptT Skoðið og sannfærist, þá munuð þjer kaupa.
*\3evsl\xw\w