Vísir - 05.06.1911, Blaðsíða 2
38
V í S 1 R
V
M
*
4
4
4
4
4
4
*
4
4
4
4
~Nyiim rammalistum
Tækifæriskort, Brjef-
spjöld og Margskonar
Yeggmyndir úr að velja lijá
Eyyindi&Jóni Setkerg.
I
*
W(
*
Til Yiðars
frá Ófeigi.
Niðurl.
En úr því aö þú vilt endilega
vera að bendla bæarstjórn-
ina við þetta »Bíó«-taI, þá skal
jeg segja þjer það, að jeg er
líka á þeirri skoðun, að bæar-
stjórnin og »Bíó« ætti að hafa
meira saman að sælda en nú er.
Aðeins hugsa jegmjerþað kanske
á dálítið annan veg en þú. Jeg
vildi nefnilega, helst, að bæar-
stjórnin tæki »Bíó« alveg að sjer,
ræki það fyrir reikningbæarsjóðs
með ströngu eftirliti hvað sýnt
væri. Jeg hefi nýlega lesið í
einhverju blaði, að stungið hefur
verið upp á líku fyrirkomulagi
í öðrum löndum, og synir það
að fleiri en jeg eru á þeirri
skoðun, að almenningur mundi
ekki tapa við það, að hið opin-
bera hafi hönd í bagga með
rekstri slíkra stofnana.
Um tjörnina ætla jeg ekki að
skrifa að þessu sinni—endagef-
ur grein þín mjer enga ástæðu
til þess — og hins vegar á jeg
von á að fá bráðum að sjá ýtar-
lega grein um það mál í blöðun-
um. — Aðeins vil jeg geta þess
að engin ástæða er til að hætta
við að hugsa um að prýða
tjörnina, þó einusinni hafi ein-
hver byssuprangari skotið svan
á henni. Þess háttar strákapör
eiga ekki að geta tálmað fram-
gangi góðra fyrirtækja hjá sið-
uðu fólki. Enda er ekki mjög
hætt við slíku hjer, svo brögð
verði að.
Og að síðustu get jeg ekki
varist því, að láta í Ijósi undrun
núna yfir því, að nokkur maður
skuli láta sjást eftir sig á prenti
aðra eins fjarstæðu og þá, sem
þú kemur með í grein þinni,
viðvíkjandi tjörninni, nefnilega—*
»að menn hafi ekki þá skemtun
sem þeir þurfa með af því að
leggja fje sitt í tjarnarhreinsun
og skrautgötu meðfram henni,
af því að þeir geta ekki notið
þess þegar í stað.*1
Sá hugsunarháttur sem fæðir
af sjer slíkar kenningar er svo
ræfilslegur — og mjer liggur við
að segja ósæmilegur — að hann
ætti að kistuleggjast — í »komp-
aníi« með verstu myndunum í
»Bíó« — til þess aldrei framar
að sjá dagsins ljós.
Lestrarskólinn nýi.
Jeg las í þriðjudagsblaði Vísis um
þennan skóla sem Sigurður kennari
Vigfússon ætlar að setjahjerá stofn
upp úr hátíðinni. Mjer leist þegar
vel á hann, en af því að jeg hafði
ekkert barn til þess að setja á hann
þá fjell hann úr huga mjer aftur.
Síðar hitti jeg Sigurð kennara og
fjekk að vita að fáir hefðu sótt um
skóiann. Þetta virðist mjer mjög
illa farið og jeg er viss um að ef
1) Auðkent af mjer.
menn skildu það gagn sem hann
gerir, þá yrði aðsóknin margföld
við það sem skólinn gæti tekið.
Hjer er að ræða um ágæta kenslu,
kenslu sem börnin njóta með gleði
og þessa stundina eru þau laus við
götusollinn og liafa hollt aðhald.
Þetta er einnig svo ódýr kennsla,
sem mest má verða.
Þú sem átt að sjá fyrir uppeldi
barns á stöfunaraldri, hvað hefur þú
hugsað fyrir því í sumar? Væri
ekki rjett að koma því á skóla
Sigurðar, ef tími er enn til þess?
Arí.
Bræðrabýti.
Eftir Rudyard Kippling.
• ---i—
. Svona er nú enska rjettvísin ykkar
— þú verndari hinna vesælu. —
Líttu á bak mitt og Iendar, sem
lamið hefur verið með Iurkum —
Jeg er fátæklingur — og rjettlæti
er ekki að finna hjá dómstólunum,
Við vorum tveir bræður, tvíburar,
en jeg sver það og sárt við Iegg
að jeg fæddist fyr og aö Ram Dass
bróðir minn er þremur heilum
andartökuni yngri en jeg —- það
sagði líka stjörnuspámaðurinn og
þannig er það skrifað í örlgaskrá
minni — örlagaskrá Durga Dass.
En við vorum líkir í sjón tví-
burarnir, jeg og bróðir minn, sem
er ærulaust kvikindi. Svo Iíkir, að
enginn gat með vissu greint í sundur
hver okkar var Durga Dass og
hver var Ram Dass. Hvort heldur
menn sáu okkur saman, eða sinn í
hvoru lagi.
Jeg er Mahajun frá borginni Pali
í Marwar, heiðviður maður og orð
mín eru sannleikur. Þegar við
bræður vorum orðnir fulltíða menn
fórum við úr föðurhúsum okkar í
Palog settums að í Penjah. Fólkið
þar er alt aular og asnasynir. Við
leigðum okkur búð í fjelagi bræð-
urnir í Isser Jang. Búðin var hjá
stórum brunni, og sótti þjónustu-
fólk borgarstjórans vatn þangað. —
En Ram Dass sem er lýgnari en
alt sem Iýgið er, slóst upp á mig
saklausann og slitum við svo fjelags-
skapnum. Hann tók höfuðbækur
sínar, vörur sínar og nafnspjöld og
gjörðist okurkarl í löngu götunni í
lsser Jang, rjett við hliðið á vegin-
um til Montgomery. Það var ekki
mjer að kenna að við flugumst á
í illu. Jeg er Mahajun frá Pali og
segi ætíð sannleikann. Það var Ram
Ófeigur.