Vísir - 25.06.1911, Blaðsíða 3
V I S I R
3
Lang
bestn Patakatipin
gjörið þið við okkur
ikiii afsláttur
nu
Notið tækifærið
Austurstræti 1
S- & £o.
Versl. IAUPANGUR
.«ggBBBSBBBBBBMWM—1MBBBBMMBBMMM8BHMBBBWHBBWOMO!M'1B '**1 rtam
SeW sUáuv á YL &uta puudil.
sm\ik
Sundmaga háu verði.
Páll H. (xíslason.
'&k&Motididbblddbblbldb^^
ÖKEYPIS!
JUUv verSa al s\ev o^fiavj
tá^a oevlS 03 \m\u ©$\>\)\ ^ejum
\)\S Jsálpessum öe$\,me5aw ^u^luuav
en&ast
fallegt hollapar
\ie^aif 4l pðu aj smyóvtilti evu^e^pi.
SHýar Yörurnýkomnar! I
Smjöríiusiö ^
Hafnarsiræti 22.
*
Talsími 223. |
Vorið iimandi.
Saga frá Kóreu
eftir óþektan höfund.
----- Frh.
»Hvað grunið þjer mig um«
sagði hann.
»Jeg gruna yður um ýmislegt«
svaraði hún. »Þjer eigið sök á
því að jeg nú þegar hefi breytt rangt,
með því að þjer hafið farið á bak
við mig, jeg get ekki borið neitt
traust til yðar«.
»Gott og vel — jeg gjöri alt
sem þjer farið frani á« og hann
skrifaði annan samning setti nafnið
sitt undir ogrjetti hinni ungu stúlku.
Hún tók þegjandi við honum en
seinna sýndi hún honum samnig-
inn hlæjandi og sagði: ';»gætið þjer
nú að yður, ef j^jer nokkurntíma
yfirgefið mig. fer jeg lil föður yðar
og læt hann dæma yður«.
»Hvílík ógæfa« sagði I-Toreng
í hæðnisróm, og lagði handleggina
um hálsinn á Tchoun-Hyang og
þrýsti henni að sjer. — »Jeg yfir-
gef þig aldrei trúðu því«. »Sko nú
nálgastnóttin:« sagði Tchoun-Hyang
við skulum koma heim til mín.
Þau fóru heim örmum vafin og
hvísluðustá ástarorðum. OgTchoun
-Hyang kleip hann í kinnina eins
og maður gerir við börn. »En hvað
þú hefur gabbað mig skelmirinn
þinn.«
Þau fóru inn í herbcrgi Tchoun-
Hyang, I-Toreng afklæddi hana og
hún hjálpaði honum. svo á eftir,
svo lögðust þau til hvílu og nótt-
in leið eins og hjá gæsunum* á vötn-
unum.
»Þjer yfirgefið migaldrel« spurði
Tchoun-Hyang í faðmi elskhuga
síns. Nei nei, þökk veri samningn-
um.
»Talið þjer ekki c i-Toreng,
jeg yfirgef yður al«. 'g ef þjer
deyið á undan mjer i.iLiijeg deyja
eins og gassinn þegar hann er svift-
ur gæsinni.«
Þauurðuhjón: ogTchoun-Hyang
mælti á þessa leiö við I-Toreng.
»Hafið sefur í vorkyrðinni en straum-
urinn ber með sjermastrið af skip-
inu.« Hann horfði á hana og sá
hana roðna svo hún líktist hálf þrosk-
uðu kirsuberi og hann svaraði í
leiöslu.
»Jeg elska rauðu fjallablómin jeg
vil njóta þeirra lengi og jeg fresta
eins lengi og unt er að fara niður
á Iáglendið«. Frh.
*) í Kóreu eru gæsir tákn hjónabands-
ins því þeim kemur svo vel saman.
Þegar hjón eru gefin saman í Kóreu
er tvær gæsir látnar á borð milli tveggja
ljósastjaka og brent reykelsi, og fara
þar fram bænahöld.