Vísir - 02.07.1911, Blaðsíða 3

V í S I R
23
aww
Það er í almæli, að Borgarstjóri vor liafi lagt blátt bann fyrir, að
karlmenn fengi að vera við sundpróf kvenna, sem haldið var í laugunum
í gær.
Hvað máttu þeir ekki sjá ?
Kabinettsijósmynd af kvennasundinu fæst á afgreiðslu Vísis.
Kostar að eins 50 aura.
Komið í tíma.
Vorið ilmandi,
Saga frá Kóreu
eftir óþektan höfund.
----- Frh-
»Rjett áðan ávítaðir þú mig fyrir
að vilja fara, nú ert það þú sem
helst vilt losna við mig.«
»Nei jeg vil ekki losna við þig«,
sagði hún, »jeg var aðeins að liugsa
um að ef þú kæmir aftur núna
þegar orðið er svona seint, gætir
þú ofkælt þig því fjallaloftið er
svo kalt og jeg tæki mjer svo nærri
ef eitthvað yrði að þjer. Vfð skul-
um heldur geyma okkur til morguns
að hittast.«
»En hvað þú ert elskuleg* sagði
I-Toreng og yfirgaf hana eins og
hún óskaði. Þegar hann kom heim
heilsaði hann upp á foreldra sína
og þau báðuhann að fara núsnemma
að hátta. En þegar hann var kom-
inn inn til sín varð hann órólegur
hennar vegna og gat ekki sofnað.
Loks gat hann ekki síilt sig lengur
heldur klæddi sig aftur og hljóp I
til bústaðar unnustu sinnar. Þegar |
Tchoun-Hyang var orðin ein fór i
hún strax að hátta, en alt í einu !
heyrði hún raust unnusta síns. Hún
flýtti sjer þá á fætur aftur hrifin af
hugrekki ;'og ástarþrá elskhuga síns,
opnaði dyrnar og hleypti honum
inn.i "ý
»Hversvegna komstu aftur« nöldr-
aði hún, »jeg sem sagði þjer að
koma ekki fyr en á morgun, og
þú varst búinn að lofa því, hvern-
ig á jeg að treysa þjer ef þú efnir
ekki það sem þú lofar, eg get ekki
ókvíðin hugsað um framtíðina.«
»Fyrirgefðu nrjer ,ástin mín‘ jeg
játa yfirsjón mína. En þegar jeg
var afklæddur gat jeg ekki um ann-
að hugsað en þig, og ekki sofnað
blund, þess vegna kom jeg.«
»Jeg er þjer þakklát fyrir að þú
hugsar um mig«, sagði Tchoun-
Hyang, »en ef þú heldur þessu áfram
geturðu ekki haldið áfram að lesa
og þú missir heilsuna; þetta er það
s;m gerir mig órólega.*
»Þetta er hverju orði sannara
mælti I-Toreng, en lofaðu mjer
að vera rjett í nótt«. »Það er ómögu-
legt, þú mátt ekki brjóta svona alla
samninga, bíddu til morguns.«
»SkeIfing ertu harðbrjósta* »Jeg
er als ekki harðbrjósta, hlustaðu nú
á mig. Jeg er altaf að hugsa um
tsá okkar, þú lest ekki þú verður
ekki nógu vel að þjer, þjóðin verð-
ur ógæfusöm og foreldrar þínir sorg-
mæddir, ef þú heimsækir mig oft
eyðileggur þú heilsuna, þessvegna
álit jeg að best sje að jeg láti ekki
eftir þjer.«
En 1-Toreng hjeltáframað biðja;
aðeins í þetta eina skifti ogjeglofa
þjer hátíðlega að svo fer jeg að
vinna.
»Nei!« sagði hún einbeittlega.
»Harðbrjósta, — því segir þú
að jeg sje harðbrjósta það er
jeg ekki.« Jú það ertu ein-
mitt, því ef þú ekki Iofar mjer að
vera verð jeg veikur af sorg svo
öll þín vonska er til einskis.«
Hún varð hugsi hrygg yfir því
að hann gæti orðið veikur, og að
öðru leyti að mestu honum sam-
mála.
»Hann ann mjersvoheitt jeg get
ekki vitað að hann verði veikur af
sorg. Svo sneri hún sjer til hans
og mælti. Gott og vel; ef jeg nú
læt undan vilt þú þá sverja mjer
að þú nú farir að vinna og brjótir
eigi loforð þín framar.«
»Jeg sver þjer, að jeg brýt eigi
heit mín framar.«
Svo klappaði hún honum blíð-
lega, kysti hann og sagði honum
að hún ynni honum heitt og hjart-
anlega og dáðist að honum.
» En vertu nú skynsamur og komdu
ekki svona oft eftirleiðis.«
I-Toreng Iofaði glaður í huga að
vinna nú af öllum kröftum, svo
fóru þau að sofa, og fóru á fætur
með morgunroðanum. I-Toreng
fór nú heim, bauð foreldrum sínum
góðan daginn og fór svo að lesa
af kappi eins og hann hafði lofað
Tchoun-Hyang. Þannig liðu tveir
dagar. Á þriðja degi færði þjónn-
inn honum brjef og er hann hafði
lesið það varð hann frávita af harmi,
brjefið tilkynti honurn að faðir hans
væri kallaður heim til að gegna
embættum við hirðina.
»Ó! hvað ájeg að gjöra«, kvein-
aði veslings I-Toreng. »Að vörmu
spori gerði faðir hans honum boð
að koma á fund sinn og mælti við
hann.
»Þú verður að fara á undan
mjer með móður þinni.« »Hvers
vegna eigum við ekki öll að verða
samferða?« maldaði I-Toreng í mó-
inn.
Vegna þess að jeg verð að kynna
hinum nýja mandarin störf þau
sem hann á að taka við. Það er
ánægulegt að við verðum samferða.«
»Jæja, jeg fer« mælti I-Toreng
með undirgefni, og fór svo á fund
móður sinnar. »Faðir minn óskar
að við förum á undan honum er
það þjer geðfelt?*
»Vissulega«, mælti hún, »jeggeri
er sjálfsagt að setja í Vísi,
&
þær eiga að útbreiðast vel
þær eiga að útbreiðast fljcit
þær eiga að lesast alment
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.
kl. 5—6 síðd.
Talsími 124.
Ghr. Junchers lílædefabrik
Randers.
Sparsommelighed er Vejen til Vel-
; stand og Lykke, derfor bör al!e som
vil have godt og billigt Stof (ogsaa
Færöisk Hueklæde) og som vill have
noget ud af sin Uld ellergamle uldne
strikkede Klude, skrive til Chr. J unc-
hers Klædefabrik í Randers efter den
righoldige Prövekollektion dertilsen-
des gratis.