Vísir - 28.08.1911, Blaðsíða 2

38
V I S I R
TIL LEIGU
frá 1. október er allt húsið no. 53 við Vesturgötu. Mánaðarleiga er 35
krónur. Lysthafendur snúi sjer til
J. P. T. BRYDES VERSLUNAR.
stór-vesirinn Chourlouli Ali Pascha,
sendu honum fríðar meyar í tuga-
tali, til þess að hann gæti komið
sjer upp kvennabúri, þá neitaði hann
alveg að taka á móti þeim, og bjó
útaf fyrir sig með aðeins einum líf-
verði.
Eftir því nær fimm ára dvöl í
Tyrklandi, ljet tyrkneska stjórnin
handsama liann og flytja til Demo-
tila. Hann var þar í 10 mánuði í
fangelsi, og gerði hann sjer upp
veiki þar og lá rúmfastur. Það er
áreiðanlegt, að hann komst þaðan
undan dularklæddur sem kona, og
ferðaðist hann í þeim búningi yfir
Austurríki, Bavaria, hallargreifadæm-
ið, Westphalen og Mecklenburg, og
kom meðheilu og höldnu til Stral-
sund, sem var innan endimarka rík-
is hans, og komst í ótal æfintýri á
þeirri svaðilför. Þegar hann fjell
hjá Frederikshald, árið 1718, tók
einn hershöfðingjanna hatt sinn og
hárkollu og setti á höfuð líkinu, og
bar það þannig búið gegnum fylk-
ingarnar, og hafði enginn minstu
hugmynd uin, að það væri lík kon-
ungs, er þar var borið.
Lík konungs var jarðað með
hinni mestu leynd og í kyrþey, og
styrkir þessi lokaathöfn ekki lítið
gruninn um, að rangt hafi verið
sagt til um kynferði hans.
(Þýtt úr skosku blaði.)
(í síðasla blaði stendur í þessari
grein 10.-9. linu að neðan andlislit, á
að vera andlits-f all.)
tók að athuga seðilinn nákvæmar
og viti menn .... þetta var þá
blátt áfram ->Lotteríis-seði 11 um Ing-
ólfshúsið. Jeg lagði seðilinn gæti-
lega saman, stakk honum inn í spá-
nýtt umslag og lagði það á hult-
asta staðinn í veskinu mínu, því
jcg hugsaði sem svo: »Þótt húsið
verði að öllum líkindum orðið fún-
ara en svo, að það verði til annars
notað en eldiviðar — þeg.ar um
það verður dregið — skal þeim þó
ekki verða kápan úr því klæðinu,
að seðillinn minn eldist það, að
hann verði ólæsilegur*. —
Kæra Ingólfsnefnd, meðtak svo
nokkur velvalin orð:
»Þú sem ert orðin gömul og
lasburða af hinu erfiðasta striti fyrir
tilveru þinni — leita þjer hvíldar
og þú munt fynna. Þú sem um
árafjölda með óþrjótandi elju og
dæmafáum dugnaði hefur veitt máli
þessu forstöðu, þú, sem með guð-
dómlegri andagift hefur sjeð um,
að verk listamannsins yrði eigi guð-
last*— þú, sem vakandi — og þó
einkum sofandi — hefur hugsað
og starfað, — tak þjer hvíld«.
Starf yðar, nefndar menn, er orðið
það mikið og gott, að þið getið
með góðri samvisku dregið yður í
hlje og Iátið starfið ganga til sona
yðvarra, með því gjörið þjer það
arfgengt heiðursstarf — og hver ef-
ar, að því sje eigi jafnborgið í hönd-
um blessaðra barnanna.
Rek jegsvo hjerá rembi-»knút«.—
Frónbúi.
er hvorki matur nje húsaskjól selt
ósanngjörnu verði og það sem Jón
segir um verðið, í Vísi 23. þ. m.,
stenst ekki mína reynslu. í Valhöll
og M'klaskála fæst góð gisting, og
matur er þar góðuroghreinn. Hitt
er öðru máli að gegna að úthýsa
þurfi þargestumer ferðamenn ryðj-
ast þangað í hundraðatali samtímis.
Það er ekkert undarlegt þótt húsa-
kynni reynist of lítil er svo ber
undir. Hotellin hjer í Reykjavík
yrðu líka að úthýsa ef svo marga
gesti bæri að dyrum. Auðvitað hefi
jeg þó ekkert á móti því að þeir
Stoll, Ólafur og Jón Ieggi fje íjgisti-
hús á Þingvöllum svo stórt, að eigi
sje fullsetið nema einu sinni eða
tvisvar á ári. En vilja þeir það?
Nei, jeg held ekki, en þeim er
sama þótt ríKissjóður eðaSigmund-
ur tapi á því stórfje árlega.
Það er satt sem Stoll segir um
veitingahúsið við Geysi, að það
mætti vera betra. En hvernig er
hægt að ætlast til þess að bóndinn
þar leggi í mikin kostnað sjer til
tjóns? Jeg efast um að gróðaveg-
ur sjeað hafa þar fínt og dýrt hótel.
Annað sem Stoll segir, fer líklega
eitthvað á milli mála. Jeg hefi líka
komið að Geys. Koin þangað síð-
ari hluta dags og fór morguninn
eftir. Fjekk gistingu og greiða og
borgaði fyrir það alls 50 aura(tins
og upp var sett). Býður Jón betur?
eða heldurStoll að ódýrara sje að
ferðast í hans föðurlandi?
Það væri æskilegt að veitingahús
væri hjer fullkomnari og fleiri en
nú, en það er fjarstæða að krefjast
þeirra af einstöku mönnum. Hjer
þyrfti að rísa - upp duglegt ferða-
fjelag er beitti sjer fyrir þessu máli
og greiddi fyrir ferðamönnum á
ýmsan hátt.
Kaupmaður.
Hvar er „Ask“?
»Ask« átti að koma hingað til
Reykjavíkur 25. þ. m., en er vitan-
lega ekki kominn enn, og heyri jeg
sagt, að hans muni vera hingað von
um eða eftir mánaðamótin næstu.
Það er nefnilega »Thore-fjelags-
dallurt skipið það.
En það eru nú líklega flestir gengn-
ir úr skugga um það, að »Thore-
fjelags-dalla« og ferðaáætlanir má ekki
nefna saman. Það tvent samrýmist
ekki betur en hundur og köttur í
sömu körfu.
Svo ramt kveðurað þessari óreglu
Raddir
almennings.
Tilviljun.
Jeg var að róta upp í gamla
veskinu mínu — þegar jeg af til-
viljun rakst á lítinn seðil, sem leit
út fyrir að vera orðinn gulur af
elli. »Hvað hefur þú að geyma«,
hngsaði jeg með sjálfum mjer og
Um gesthúsin eystra.
í gistihúsin eystra, sjerstaklega við
Geysi, hafa þeir verið að hnýta
Stoll svissneski ferðamaðurinn, rit-
stjóri ísafoldar og síðast en ekki
síst Jón r.okkur Jónsson blaðamað-
ur í Vísi.
Það vill nú svo vel til að jeg
hefi líka komið á þessa staði og
veitt eftirtektgistihúsunum þar. Mjer
er vel kunnugt um, að í Valhöll
* Sbr. Flótti guðanna.