Vísir - 10.11.1911, Blaðsíða 2

38
V Í S I R
starfað niikið að rannsókn á Radí
um einlægt síðan það fanst og var
það fyrst í fyrra að henni tókst að
framleiða efnið hreint. Er það hvít-
nr máhnur allfagur sýnum sem
bráðnar við 700 stiga hita. Auð-
vitað hefur líka heill her af vís-
indamönnum helgað starf sitt rann-
sókn á Radíum, til þess að kom-
ast fyrir þess undarlegu verkanir
og reyna að finna einhverja gagn-
semishagnýfing þeirra. Sjerstaklega
hafa nienn hug á að vita hvort
læknisfræðin geti ekki haft not af
því við ýmsa húðkvilla, sem menn
hafa verið í vandræðum með. —
Nú hefur verið sett á laggir
Radíumstofnun í Lundúnum undir
stjórn nafnkends eðlisfræðings Hay-
wards Pinck. Til stofnuninnar var
pantað eitt gram af Radíum frá
Austurríki, þar sem það er unnið
úr jörð og er helmingurinn kom-
inn ti! stofnunarinnar, en hinn
helmingurinn gr. eða ‘/io hluti
úr kvinti verður ekki tilbúinn fyr
en að vori. Pessum forða sem
eðlisfræðingum finst geysimikill,
verður skift í smáparta er síðan
verða notaðir til Iækninga og ann-
ara tilrauna er menn vænta sjer
mikils vísindalegs árangurs af.
Stofnunin er orðin til aðallega fyrir
styrk enskra auðmanna, enda mun
ekki veita af peningunum, því að
þetta eina gram af Radíum kostar
275,000 krónur. H.
Bæarfógetinn byrstur: »Þjer hafið
verið lengi á leíðinni með fangarui;
— þjer hafið víst hitt einhverja
kunninga og fengið yður hressingu
á leiðinni.K
Lögregluþjónninn : »Ekki jeg; en
— fanginn.
A. : Jón hefði eytt öllum eignum
sínum áeinu ári, ef kona hans hefði
ekki verið.«
B. : »Hvernig gat hún aftrað hon-
um?«
A.: »Hún eyddi þeim sjálf.«
Gesturinn gerir sigmjúkan: »En
hvað harnið er líkt föður sínum.«
Gristihúsið í
skóginum.
--- Frh.
Og hvar hafa þeir falið líkið;
sagði Beiosoff í fýti.
»Pað veií jeg ekki« svaraði Sonja.
»En komið þjer nú — komið
þjer!« —
Hún þreif í handlegg hans, og
dró hann með valdi fram í gang-
inn.
Hann fylgdi á eftir henni með

ódýrastur og besfur
fallegastir og ódyrastir
SaUliyóUl noiuftettsfea
feitast og bragðbest, og
Ikrítlur.
Vandræði.
Erúin: »Og hvenær ætlið þið að
giftast.«
Stúlkan: »Einhver bið verður á
því. Þegar hann er fullur, þá vil
jeg það ekki, og þegar hann er
ófullur, þá vill hann það ekki.«
Mamma: »Nonni, jeg skal segja
honum pabba þínum, hvað þú ert
óþægur.«
Nonni: »Það erþá sattsem pabbi
segir, að engu getur kvenfólkið þag-
að yfir.«
Farið kringum bannið.
Læknir: »Jeg vona, að þjer hafið
nákvæmlega farið eftir því, sem jeg
lagði fyrir, að maður yðar neytti
að eins eins bjórs á dag.«
Kona sjúklingsins: »Víst það,
herra lækni, en — hann er búinn
að fá fjórar vikur fyrir sig fram.«
hvergi eins góð.
Móðirin:
af því það er að taka tennur, ann-
ars er það snoturt og ehkulegt
barn.«
Kaupmaður við son sinn 6 ára:
»Hvernig líst þjer á bróður þinn
nýfædda?«
»Megum við eiga hann eða áað
selja hann?«
' _______ ___ V.
Ghr. Junchers Klædefabik
Randers.
Sparsommelighed er Vejen til Vel
stand og Lykke, derfor bör alle som
vil have godt og billigt Stof (ogsaa
Færöisk Hueklæde) og som vill have
noget ud af sin Uld ellergamle uldne
strikkede Klude, skrivefil Chr. Junc-
hers Klædefabrik í Randers efter den
righoldige Prövekollektion dertilsen-
des gratis.
hendinni. En
hann átti fult ífangimeðað geta
staðið á fótunum.
Þau gengu nú upp steintröppu
og opnaði Sonia þar hurð.
Þau heyrðu nú glasaglamur í
drykkjustofunni.
»Þeir hafa svo mikmn hávaða
að þeir heyra ekki til hurðanna
— Nokkur augnablik ennogþjer
eruð s1oppinn« sagði Sonja og
reif útihurðina upp með báðum
höndum.
Hríðin lamdi í auglit þeirra
þegar þau komu út fyrir, og Sonja
varð að kalla við eyrað á Belo-
soff að hann skyldi halda í eftir
henni, svo að hann gæti heyrt
til hennar, fyriróganginum í veðr-
inu.
Það er svona afskræmt [ marghleypuna