Vísir - 01.12.1911, Blaðsíða 2

V 1 S ,1 R
Á göngu um borgina
eftir langa þögn.
»Heyrðu kunningi! Hefurðu lesið alla þá löngu lista og breiðu
með öllum regnbogans litum, já, og allar þær stóru og miklu aug-
lýsingar í blöðunum um nýar og nýar útsölur, sem eiga að byrja
þennan og þennan daginn (og enda jafn snögglega) og gefa þennan
og þennan afslátt ?«
»Já, jeg held það, en jeg þarf ekki þess arna með. Þá fer jeg
heldur til hans Jóns frá Vaðnesi. Þar fáum við það, sem við höf-
Málblaðið nýa í Þrændalögum i Nor-
egi, er »Spegill« (»Spegjelen«) heitir,
flytur 9. þ. m. ítarlega grein um An-
ders Hovden. Hann er einn af höf-
uðskálduin Norðmanna, skörungurmik-
1)1, málhieinsunarmaður, rammnorrænn
í anda, vinur íslendinga, kom hingað
fyrir nokkrum árum. Hann er klerkur
víðsýnn og frjálslyndur. Hjer er tekið
nokkuð af þeim hluta greinarinnar, er
hann segir sjálfur frá æfi sinni og af-
rekum:
um þörf fyrir«
»Svo, það er þá ennþá best að versla hjá Jóni frá Vaðnesi.*
Bókin er á þriðja hundruð blaö-
síður í 8-blaða broti og kostar kr.
1,50, og má því heita mjög ódýr.
Frágangur allur vandaður. Von-
andi er að kvæði Hjálmars fylgi
bráðlega á eftir t vandaðri útgáfu.
R.víkur-útgáfan frá 18S8, sem er sú
eina, sem nefnandi er, fæstnú hvergi,
þótt gull sje boðið, auk þess sem
hún fullnægði aldrei þeim kröfum,
sem gerðar skyldu t l hennar.
Eftir því sem mjer skilst á sögu
Hjálmars, mun mega væntaþess,að
síðar sjáist saga Níels skálds eftír
söinú höfunda. Er slíkt gleðiefni,
því beði mundi hún hafa inni að
halda ýmsan almennan fróðieik, og
auk þess var Ntels svo fádæma ein-
kennilegur maður „að það væri mik-
ils vert að komast í kynni við hann.
Vald. sál. Ásmundarson hafði
eitt sinn í hyggju að láta rita og
birta í Fjallk. söguþátt af Níelsi, en
því miöur komst það aldrei í fram ■
kvæmd.
Jeg vii svo að endingu færa þeim
öllum, sem unnið hafa að því, að
maður hefur nú fengið sögu Hjálni-
ars á prenti, mínar bestu þakkir.
Fyrst og fremst höfundunum og
svo »Bóka-útgáfufjelaginu á Eyrar-
bakka«, sem kostað hefur útgáfu
sögunnar. Mun það vera fyrsta
bókin, sem frá því birtist, og er
óneitanlega vel á stað farið. Ósk-
andi að margar slíkar mætti fylgja
á eftir. Grímur.
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.
kl. 5—ð síðd
Talsími 124..
Skósmíðavinnusiofa
Áma Bjarnasonar er á Bókhlst. 7.
Mannfjöldinn á Islandi.
1. des. 1910.
Búið er nú að telja saman á
manntalsskýrslunum frá 1. des. í
fyrra og er þessi útkoman:
Karlm. Kvenra. Alti
Suðurland:
V.-Skaftafellss. 890 945 1835
Rangárvallas. 1900 2124 4024
Vestm.eyjar 625 694 1319
Árnessýsla 2926 3146 6072
Gbr,- og Kj.s. 2296 2152 4448
Hafnarfj.k.st. 739 808 1547
Reykjavíkurk.st. 5165 6435 11600
Borgar'jarðars. 1280 1251 2561
Alls 1 15821 17585 33406
Vesturland :
Mýrasýsla 872 881 1753
Sn.-ogHnpd.s. 1900 2033 3933
Dalasýsla 965 1070 2035
Barðastrandars. 1631 1738 3369
V.-ísafjarðars. 1176 1256 2432
ísafjarðark st. 882 972 1854
N.-ísafjarðars. 2004 1959 3963
Strandasýsla 854 903 1757
Ails 10284 10812 21096
Norðuriand:
Húnavatnss. 1907 2115 4022
Skagafjarðars. 2099 2239 4338
Eyjafjarðars. 2620 2759 5379
Akureyrark.st. 952 1132 2084
S. Þingeyjars. 1870 1911 3781
AIIs 9448 10156 19604
Austurland :
N.- Þingeyjars. 700 669 1369
N.-Múlasýsla 1504 1510 3014
Seyðisfj.k.st 438 490 928
S.-Múlasýsla 2339 2304 4643
A.-Skaftafellss. 549 579 1128
AIIs 5530 5552 11082
Áöllulandinu 41083 44105 85188
»Jeg er fæddur í Örstad á Sunn-
mæri. Faðir minn sat harðbalajörð
og var í veri á vetrum. Hann vann
baki brotnu á sjó og landi, fleytti
ajer og sínum og átti jörðina með
allri áhöfn. Hann var einvirki, vai
sonar-þurfi en átti dætur einar.
Um síðir eignaðist hann mig.
Systir mín hin elsta var þá tvítug.
Stóð henni þá jörðin til arfs og
var hún heitin gildum þegni; áttu
þau þegar að reisa bú á hálflend-
unni móti föður mínum.
En þá kom jeg í þenna heim
sem fjandinn úr sauðarleggnum,
tók óðalið af systur minni og sleit
frá henni unnustann. í þá daga
giftist fólk ekki út í veður og vind,
eins og nú er títt.
Jeg var ekki aufúsu-gestur. Faöir
minn varö að halda áfram að strita
einn á víðlendri og erfiðri jörð og
bfða þeas, að jeg kæmist til þroska.
Jeg óx dagvöxtum, vildi feginn
verða stór og kom snemma til vika.
Jcg var ófallirn til allra innan-
bæarstarfa og haföi faðir minn af
því mikla skapraun, því aö sjálfur