Vísir - 06.12.1911, Blaðsíða 3

V i S 1 K
11
Helvíti ferst.
Djöflar hljóða deyjandi
dvínar glóð í helvíti
blæs að hlóðum bölvandi
bræði móður anskoti.
Tobias.
Clir. Juncliers
Elæðaverksmiðja
í Randers.
Sparnaðurinn er vegur til auðs
og hamingju, og því ættu allir
sem vilja fá gott og ódýrt fata-
efni (einnig færeyskt húfu klæði)
og láta ull sína og ullartuskur
verða að notum, að skrifa klæða-
verksmiðju Chr. Junchers í Rand-
ers og biðja um hið margbreitta
prufusafn hans.
Eggert Claessen
yfirrjettarmálaflutningsmaður
Pósthússtræti 17.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Talsími 16.
O * L heldur D.
0\\US\U östlund i
samkomuhúsinu »SÍLÓAM« við
Grundarstíg á sunnudagskveldum
kl. 6V2. Allir velkomnir.
Skt.Winifred.
Ensk skólasaga
eftir
F. W. Farrar.
---- Frh.
F>að var Hr. Evson kært að
vera enn stund með syni sín- i
um. í 15 ár höfðu þeir verið
saman og lifað ánægjusamlegu
lífi. Hr. Evson var orðinn aftur
ungur við umgengni barna sinna
— við að setja sig í þeirrahugsunar-
hátt og taka væglega á afbrot-
um þeirra, en þó með festu.
Pannig hafði hann farið á mis
við áhyggjur er margir foreldrar
geta kent sjer sjálfum urn,
Honum þótti innilega vænt um
elsta son sinn og hann var stolt-
ur af honum. Pað eru engar
ýkjur að Walter hafði alla þá
kosti til að bera, sem faðir ósk-'
ar syni sínum. Það var eitthvað
aðlaðandi við Walter, einkum
2 eða 3 herbergi með
eldhúsi óskast þegar.
Hlutafjel.
P. J. Thorsteinsson & Co.
Viðey.

vegna þess hvaðhann varhæversk-
urog þýðlegur í framkomu. Allirer
litu hana, tóku eftir hvað dökk-
bláu augun hans voru saklaus,
hreinskilinn og frjálsleg.
Nú var ekki tími til að halda
langar ræður. Margir álíta
að heyri til að koma með
valin kjarnyrði þegar vegir skilja.
En jarðvagurinn verður að vera
vel undirbúinn ef þau eiga að
festa rætur, annars fellur sæðið
í grýtta jörð eða fýkur út í veð-
ur og vind. Hr. Evson talaði
um heimili þeirra, um ferðina,
um vasapeninga hans, skemtanir
og nám. Pað var ekki nú með
orðum minnst á hverjar óskir
föður hans voru. Wslter vissi
skoðanir föður síns og með
hvaða stefnu fyrir sjónum, hann
hefði vanið sig til orða og gjörða
Áður en varði voru þeir feðgar
komnir upp á brekkuna, þar sem
vagninn beið.
»Vertu sæll Walter, guð blessi
þig,« sagði Hr. Evson og lagði
áherslu á hvert orð.
»Vertu sæll pabbi, heilsaðu
öllum, öllum heima« sagði Walter
og reyndi að vera hress í mál-
rómi, þó hann gæti varla varist
gráti.
Vagninn fór og Walter horfði
á eftir honutn þangað til hann
hvarf úr augsýn. Honum fannst
einveran hræðileg, og hann fann
er hann sneri heimleiðis, að lá
fyrir honum nýtt líf. Pað var
eðlilegt þó að kæmi í hann grát-
ur, er hann hugsaði um hvað
hann hafði látið — ástvinina
heima. I stað þeirra fjekk hann
nú umgengni 400 ókunnugra
Of rnikill sparnaður er-
eyðslusemi
Sá sem hefur af sjer 100 kr.
verslunarhagnað með því að spara,
sjer að auglýsa í Vísi fyrir 5 kr-
eyðir níutíu og fim krónum — í
óþarfa.
Meir en 1000 menn í höfuð-
staðnum kaupa Vísi daglega.
Allir les hann.
drengja. En hann var saklaus
og hugdjarfur og óttaðist ekkert
— og þó að hann væri ekki
mjög guðhræddur þá fannhann
þó með sjálfum sjer.aðeinn vin
ætti hann, sem væri sjer nálæg-
ur.
Tilfinningar unglinga eru bráð-
ar en líka eins fljótar aðlíðahjá,
og tárin þornuðu á kinn Walters.
Hann var glaður er hann sá
fjöllin, þau minntu hann á fjöllin
heima; hann horfði ánægjulega
á fjallstindana og hjet á sjálfan
sig að þar skyldi hann klifra.
Nú fyrst tók hann eftir sjáfar-
hljóðinu tilbreytingarlitlu en þó
hátíðlegu; þettað var honum al-
veg nýtt og þegar hann horfði
á gylta netið er bárúrnar ófu úr
haustsólargeislunum þá vaknaði
ný tilfinning hjá honum. Sjórinn
lokkaði hann; hann ásetti sjer að
fara þangað áður en hann færi
heim í skólann. Hann naut þess
sem fyrir augun bar,> enda hafði
drengurinn snemma fengið gott
skyn á náttúrufegurð. En hvað
hann óskaði heitt að bróðir sinn
væri kominn. Hann kastaði sandi
og steinum í sjóinn ogljetstein-