Vísir - 18.01.1912, Síða 3

V I S I R
23
| í KÁUPANGI *
er l)est að versla, því þar eru vörurnar
allt árið selda með jólaverði,
svo sem:
jólahveitið 13 au pundið
melis ogkandis 32 - -
strausykur 30 - -
kaffi 88 - -
munntóljak 2.75 - -
Ennfremur:
ísl. smjor nýtt 86 au. pundið
hákarl ágætur
saltkjötið norðlenska
ágæt kæfa 40 au. pundið
ágæt tólg 40 au. pundið
l
¥
¥
¥
%
¥
¥
¥
¥
¥
¥
I
JapfW
o. m. fl.
7ppfapf3f3fif3fífífjfapf3f3f3f:

gretti sig ekkert, aldrei þessu vant.
Þá kom skraddafasveinn nokkur
méð frú Jónatan og svo hver af
öðrum; alt úrval borgara bæjarins.
Hvað konunni minni sáluðu, sællar
minningar, mundi hafa þótt gaman
Hún var altaf hneigð fyrir það
sem »fýrugt« var, blessunin.
Allir vita, að templarar eru ekki
fil, nema sem snyrtimenni, en samt
má jeg til að geta fleiri í dans-
inum. Þar var fröken Theatrína,
sem leysir svo laglega af leður-
skóna óg dansaði aftur á bak. Henni
stýrði efnilegar mentaskólamáður.
Þar vorustallsysturnar úrvesturbæn-
um, önnur há og grönn og kann
að skenkja bjór »um borð«, hin lág
og öll á þvervegin. Dróg önnur
með sjer langan verslunarmann, en
hin afardigran Iagaskólastúdent. Fór
vel á með hvorumtveggja. Þar
voru Fjeldsledar tveir, sinn með
hvorri náttúru, og þar var fröken
Svört af Bökhlöðustígnum með
systur. Þær voru svo fótnettar, að
þær máttn eigi dansa. Þar var
Ingimundur á nýjum stígvjelum
með gúmmíhjólum og gat því ekki
dansað og þar var Jósefína. Bún-
ingar báru lit trúarinnar, vonarinnar
og kærleikans. Valsinn var búinn
»Marsúkku, eina marsúkku!* hróp-
uðu templarar. »Galópaði« köll-
uðu aðrir og svo spilaði Marta
»Jeanette í den crönne Skov.«
Ástin, sem er svo eiginleg templ-
urum, en óeiginleg mjer og mínum
bræðrum í Bentsen, breiddi blæju
yndisþokka yfir samkomuna og
Venus, sem lengi hafði verið í slarki
og svaðilförum með Bakkusi, kom
skömmustuleg fram úr horni og
hugðist að leggja blessun sína yfir
samkomu Einingarinnar áður en
lyki. Mjer var ofaukið. Jeg fann,
að jeg var sem fordæmdur hafur
meðal sauðanna, fór því sjálfur til
vinstri — og út. Jeg lofaði sjálf-
um mjer, að drekka aldrei framar
Con, Whisky, Brandy — bjór. Já,
það var helsti mikið sagt, en að
gjörast templar á næsta fundi, það
sór jeg í dyrunum.
En bjór, er jeg hræddur um, að
jeg geti aldrei neitað mjer um.
Varadómarinn.
Ungversk rœningjasaga.
—— Frh.
En undir stjórn Cape-rape-Mika-
els báru ýmsir merkisviðburðir við.
Meðal þessara er líka óöld sú, sem
leiddi af Pista Kártyi þar um sveitir.
Þessi íturpaxni og fagri maður
átti tnikið inni í bókum hjeraðs-
stjórnarinnar, og hjeraðsstjórnin hafði
einnig ýmislegt á sinni samvisku,
svo þegar hann var Ieiddur fyrir
sakamálarjettinn, af því hann ásamt
5 fjelögum hafði ráðist á og rænt
vagna 40 útflytjenda og er formaður
rjettarins, Stefan Kúry, eftir að hafa
kveðið dóminn upp um hann —
þriggja ára fangelsi — sagði hann:
»Hvernig gastu, Pista, fengið af
þjer, að ræna samlanda þína?«
roðnaöi hann út undir eyru og
suðaði í honum:
»Jeg hef ckki brugðið yður um
neitt, herra, svo þjer ættuð heldur
ekki að bregða mjer.«
Þá varð hinn hávelborni herra
Stefán Kúry stokkrauður í framan,
eins og soðinn krabbi.
Pista Kártyi tók út hegningu sfna,
en batnaði samt ekkert. Þegar
hann var laus orðinn, safnaði hann
aflur saman flokki, en nú voruþeir
orðnir 7, og þeir stálu undir eins
7 hestum handa sjer á markaðin-
um í Rimaszombat, þareð ræningi
á fæti aöeins er hálfur maður.
Auðvitað valdi Kartyi sjer fall-
egasta hestinn, blesóttan fola, er
síðar varð nafnfrægur af því, að er
hann var spurður: »Hve margar
flöskur af víni hef jeg drukkið?«
krafsaði hann jafn oft í jörðina með
vinstra fæti, og húsbónd hanshafði
drukkið flöskurnar. (Þegar hann
gjörði upp þetta reikningsdæmi,
bjó hann til djúpa laut ofaníhlað-
ið fyrir framan veitingahúsið). Hinn
eineygði Gerencser hafði kent hon-
um þessa íþrótt, og ef annar hefði
átt hann, hefði verið hægt að sýna
hann fyrir peninga.
En tiú vildu menn gjarnan gefa
peninga til þess ekki að sjá hann,
því að þegar hann sást, sat vana-
lega Pista Kártyi á baki honum,
sem alls ekki var hættulaust. Kár-
tyi var sem sje alls eigi vandur að
meðulum, þá er hann var í krögg-
um staddur, eða þröngt var í búi.
Frh.