Vísir - 24.01.1912, Blaðsíða 3

>Sameinað'ri> fje’agið hefur ekki liaft
þroska til bess að ir ta þessa aðferð
enda er það danskt. En hjerskulu
nefnd dœmi frá öðrum iöndum:
Nöfn skipa Cuncird línunnar enda
öli eins, t. d. Mauretariia, Lusitania
etc.
Adantic Transport línan á þessi
sLip: Minneapolis, Minnehaha,
Minnetonka, Minnewaska. C. P.R. á
þessi: Empre'ss af Britain, Empress
of China, Empress af India etc. Loks
nefni jeg White Star línuna: Adri-
atic, Baltic, Olympic, Titanic etc. etc.
Þetta eru skýr og eftirtektaverð
einkenni sem hafa mikið gitdi. Á
nafni skipsins sjest straks hver er
eigandi þess og er því fjelögunum
eins og besta auglýsing.
Nú vil eg grennslast eftir því hjá
hugsandi mönnum hjerá landi hvort
eigi væri tiltök að fá góð nöfn á
íslensk skip samkvæmt þessari regiu
þ. e. a. s. þegar sama fjelagið býst
við að eignast fleiri en eitt skip.
D. D. D.
McíTamara málið.
—— Niðurl.
í aprílmámiði var maöur tekinn
fastur í Detroit, bendlaðúr við þetta
mál, og bar hsnn það á bræðurna
McNamara, að þeir væru valdir að
Times sprengingunni. Sjálfur var
hann glæpamaður, en þó var svo ;
mikill trúnaður lagður á framburð
hans, að leynilögreglumaöur var
fenginn til að handsama McNamara
bræöurna, og voru þeir teknir hönd-
um í Detroit í september í haust,
og fluttir meö leynd vestur til Los
Angeios. Bræður þessir heitajohn
J. og James B. McNamara, og var
hinn fyrnefndi féhirðir járnsnu'ða-
félagsins Internationals Association
of Bridge and Slructural Iron Workers i
sem er fjölment iðnaðarfjelag, en
báðir eru þeir bræður framarlega
um öll mál iðnaðarmanna.
Þegar það varð hljóðbært, að
þeir- hefðu verið hneftir í fangeisi,
risu verkamannafjelögin upp, og
töldu þetta árás auðvaldsins á sak-
lausa iðnaöarmenn, var þegar eflt
tíl almennra samskota í öllum iðn-
aðarfjelögum, til að safna nægilegu
fje til málskostnaðar og varnar þeim
bræðrum. Gekk fjársöfnunin greið-
lega, svo að um 190,000 dollarar
söfnuðust á nokkrum vikum.
Um miðjan október var tekið að
skipa kviðdómendur til að rannsaka
mál þetta, og bar fátt til tíðinda þar
til fyrsta dag desembermánaðar. Þá ,
V I S I R
brá svo við, að McNamara bræðurn-
ir játuðu það báðir samdægurs, að
þeir væru sekir um glæpi þá, sem
þeim voru kendir. John J. McNa-
mara kvaðst hafa sprengt í loft upp
Llewellyn Iron Works, sem fyr er
getið, en James B. McNamara kvaðst
vera valdur að Times-sprengingunni.
Þessi skyndilegu málalok komu
mörgum mjög á óvart jafnvel þeim,
sem hugðu þá bræður seka, því að
þeir bjuggust ekki við eiginjátning
þeirra, síst svo skjótt. Verkmanna-
fjelögin bíða mikinn hnekki af þessu
því að nú þykir fullvíst, að með-
limir þeirra einhverir, sjeu valdir
að öðrum sprengingum, sem orðið
hafa, og verður rannsóknum haldið
áfram í því skyni.
Það mun hafa fýtt fyrir játning
þeirra bræðra, að hljóðriti var Iát-
inn ná hverju orði, sem þeir rædd-
ust við í einrúmi, en þeir vissu
ekki af því, og höguðu því orðum
gálauslegara en ella.
James McNamara var dæmdur til
æfilangrar fangelsisvistar, en bróðir
, hans hlaut nokkru vægari refsingu.
Varadómarinn.
Ungversk ræningjasaga.
---- Frh.
»Czekarnir eru vitrir menn«, kast-
aði dómarinn fram, »þeir hafa gef-
ið ljónum sínum tvo hala. Þeir
vita hversu þeir eiga að haga sjer.«
Síðan stökk Páll einnig upp í
vagninn, tók taumana cg keyrið,
sneri sjer við og spurði:
sEigurn við svo ekki að snúa
við?«
39
Listahárskurður og snildar-
hárkrýfing (Frisering) er að
fá i' Hafnarstræti 22.
»Það væri svei mjer skemtilegt*,
nöldraði í dómaranum, og um leið
Ijet hann aftur augun og fór að
dotta, og hestarnir tóku aftur að
hreyfast áfram. Hin stóru beyki-
trje vörpuðu skuggum sínum ámis
á báðar hliðar vegarins; og þótt
laufið eigi bærðist og jafnvel hinn
rauðbrúni leir virtist geyspa eftir
lofti í hinum mikla hita, og burkn-
inn og skógarlaukarnir Ijetu blöð
sín drúpa magnlaus niður, var þó
skuggasælla hjer en á bersvæði.
Nú þaut ekki í skóginum eins og
um vor og haust, hann hvíslaði
ekki einusinni, hann aðeins andaði.
En þessi ljetti andi var svo ang-
andi.
Djúp kyrð rjeði í skóginum. Ein-
ungis þrösturinn söng í einhverju
trjenu eða íkorni á flótta fjekk ein-
hvern runnann til þess að hristast,
er úr rjóðrinu við rústirnar af fjár-
húsi Tobíasar heyrðist hófatak, og
augnablik er ekki langt, en þáþaut
annaðhvort hvirfilbylur eða 7 Bety-
árar ríðandi á hlið þei.n.
»Kyrrir! Ekki spor áfram!«
Páll stöðvaði hestana, en hann
gat heldur ekkert annað gjört, því
að Miklas Mathé, risi Kartýi-flokks-
ins, mikill maður vexti, hafði þegar
náð í taumana á öðrum þeirra.
Varadómarinn opnaði hissa aug-
un; það var fremur kyrstaða vagus-
ins heldur en hestasparkið, sem
i hafði vakið hann.
»Hvað er um að vera*', spurði
hann með mestu spekt, »hvt' stað-
næmist þú, sonur sæll?« Frh.
Tryggið llf yðar S
tbyrgðarfjelaginu
í lífsábyrgðarfjelagii
KRÓNAN í Síokkhólmi
sem er besta og ódýrasía< lífsábyrgðar-
fjelag á Norðurlöndurri.
Umboðsmaður í Roykjavík
Klapparsiíg I.
8