Vísir - 25.01.1912, Qupperneq 2

42
V I S I H
Kvenfóikið
»Oaman er að börnunum þeg-
ar þau fara að sjá!«
Nú er sagt að blessaðir karl-
mennirnir hjerna í bænum sjeu
loksins farnir að sjá ofurlítið,
enda er farið að birta daginn.
Og hvað er svo það, sem þeir
sjá fyrst, þegar rifar í augum á
þeim? Náttúrlega kvenfólkið, eins
og vant er. En það kvað nú
lfta alt öðruvísi út fyrir þeirra
augum en vant er, þetta kvenfólk.
Pað er vant að vera ein í hóp
og tvær í lest, en nú hópar það
sig saman í einn þjettan hóp og
um eitt ákveðið málefni.
Pessi breyting á aðföum þess
kvað svo hafa þau sorglegu áhrif
á vesalings karlmennina, að þeir
standa og glápa og naga sig í
handarbökin fyrir að þeir skuli
hafa verið svona blindir að sjá
ekki fyr hvað kvenfólkið væri
duglegt og fylgið sjer, þar sem
um rjett og gott mái væri að
ræð*.
Kvenfólkið kvað líka vera svo j
áhugasamt, að það segir, að þó
það yrði stórhríð á laugardaginn
27 þ.m. þá skyldi það samt fara
og kjósa, C.-Iistan.
Pað cr von að karlmennirnir
sjeu hræddir.
__________ X.
Kvenfrelsismálið.
Pað virðist rjett og sjálfsagt að
konur hafi jafnrjetti við karlmenn,
en svo er þó ekki enn og virðast
vera nokkrir örðugleikar á að ná
því marki.
Allir rjettsýnir menn ættu að
ganga að því ktarfi að fá þessu í |
lag kipt sem fyrst, en einn vesti
þrepskjöldur í vegi þess máls er
aðferð ýmsra kvenna. Jeg ætla ekki
að útlista það mál nánar hjer, en
taka aðeins eitt dæmie, sem ber
fyrir menn þessa dagana.
Það er verið að kjósa í bæar-
stjórn.
Kvenfólk hefur nú kosningarrjett.
Og hvort ætla menn að nú sje
"betur eða ver farið bæarmálum?
Hver eru áhugamál kvenna? —
Að komast að ! Kyenmenn í bœ-
arstjórn! Helst, aðeins kvenmenn!
Bæarstjórnin hefur með höndum
alvarlag störf og það er mjög áríð-
andi að sem allra nýtastir menn
skipi hana (hvort eru karlar eða
konurj. Það er sameiginlegt vel-
ferðarmál allra bæarmanna, jafnt
karla sem kvenna. Þetta liggur svo
í augum uppi að öllum ætti að
geta skilist það.
F.kki verður betur unnið að kven-
frelsismálinu með öðru en því, ef
sýnt verður að þjóðinni sje í heild
sinni hagur að kvenfrelsi. Enverði
hið gagnstæða sýnt, er það mál-
efninu hinn mesti skaði.
Þetta verða konur, sem kvenfrelsi
unna að hafa hugfast og ekki láta
glepjast af einstökum »kvenfrelsis«-
forkólfum, sem ekki hugsa um annað
en eigin hagnað. Þær eiga að
vinna í fjelagi með karlmönnunum
um að fá sem nýtast fólk í bæar-
stjórnina. Með því væri kvenfrelsis-
málinu betur borgið.
En nú vaða sumar konur fram
á vígvöllinn og virðast hafa það
aðalerindi bð bjóða karlmönnum að
koma og »slást« við sig.
Það er vel ráðið að bjóða fram
konur, sem líklegar eru til gagn-
semi og þær sem vel hafa reynst,
en ekki ætti að tróða inn þeim, sem
illa hafa gefist.
Konur! Kjósið hæfrsta fólk í
bæarstjórnina, en einblínið ekki á
kynið. Það er bæði heimskulegt
og skaðlegt. Björn.
Bæarstjórnar-
kosningarnar
Og
rjettindi kvenna.
Jeg hefi heyrt það á sumum kon-
um, að þær eru milli vonar og ótta
um stjórnarskrárbreytinguna. Búast
helst við að meiri hlutinn á næsta
þingi muni fella úr frumvarpinu
ákvæðið um kosningarrjett þeirra.
Þetta setja þær í samband við
næstu bæarstjórnarkosningar, segj-
andi svo: Pví meiri þroska, sem
við sýnum við þessar kosningar, því
meiri iíkur eru tií, að við fáum
kosningarrjett til alþingis.
Þetta er rjett athugað af konun-
um.
En svo skiftast leiðir:
Sumar konur segja: Við fáum
ekki kosningarrjett til alþingis nema
'við sýnum þann þroska að kjósa
nú einungis konur í bæarstjórn,
kjósa kvennlistann. Þá hlýtur þing-
ið að bera virðing fyrir okkur!
Aðrar segji: Viö sýnum mestan
þroska með því að kjósa í bæar-
stjórn eftir áliti okkar á þeim, sem
í kjöri eru án tiUits iil kynferðis.
Við kjósum eftir trausti á hœfileik-
um manna og skoðunum ^þeirra og
framkomu í cpinberum málum.
Ekki get jeg að því gert, að mjer
þykir þar síðarnefndu tala ólíkt
skynsamlegar en hinar. Það Iiggur
í augum uppi, að ekkert getur meir
rýrt álit skynsamra manna á konum
en það, að þær kjósi blint eftir
kynferði, en fari ekki eftir almenn-
um hæfileikum, sem allir skynber-
andi menn hljóta að láta ráða at-
kvæði sínu.
Þetta, að einskorða atkvæði sitt
við að kjósa konur er ámóta og að
sköllóttir menn settu upp lista með
tóma sköllótta menn, svartskeggjað-
jr lista með svartskeggjuðum mönn-
um, allir smávaxnir ættu að kjósa
Framlistann, af því þar er Zimsen
efstur, þeir sem hafa »fslenska skó«
eiga að kjósa Dagsbrúnarlistan, all-
ir á vatnsstígvjelum Sjálfstæðislistann
og loks allir í pilsum Bríetarlistann!!!
Mikinn þroska sýndi þetta, finst
yður ekki heiöruðu herrar og frúr
Kyennrjettindavinur.
Varadómarinn.
Ungversk ræningjasaga.
—— Frh.
Páll svaraði þó engu (hann var
fremur dauöur en lifandi), en Pista
Kartyi sjálfur reið til hans ogskýrði
honum frá:
»Hann hefur aðeins staðnæmsl
af því viö höfum stöövað vagn-
inn.«
»Svo«, mælti gamli maðurinn
hálfsofandi, og fór að slá öskunni
úr pípu sinni, sem dauttvarí. »Og
því hafið þið stöövað oss?«
»Þekkið þjer mig þá ekki?«
spurði ræningja forsprakkinn, nærri
ergilegur út úr þessum kynlegu
kveðjum. — »Jeg er Pista Kartyi!«
Hann bjóst við mikilli verkun af
þessari nafngjöf sinni, en það brást.
Varadómaranum virtist ekkert bregða.
Hann leitaði að eldspítu í vestis-
vasa sínum, kveikti í hægðum sín-
um á henni á hnje sjer, en þegar
sloknaði á henni af hægu vindkasti,
mælti hann til Pista Kartyi:
»JP, haltu hattinum fyrir, vinur
minn.« Þessi látiausa ósk fórsvo út
um þúfur með stórbokkaskap Pista
Kartyi, að hann kurteislega tókhinn
litla, kringlótta hatt sinn ofan og
skýldi meö honum, meðan dómar-
inn kveikti. Á hattinn var fest
bleikrautt blóm.
»Jeg sje að þjer komið úr heldri