Vísir - 10.07.1912, Side 3

V I S I R
27
ina, var aðalintak ræðu hans. að-
finningar við einstök orðatiltæki í
ræðn og blaðagreinum sjera Guðm.
Einarssonar. Um »stefnuskrána« lof-
aði hann engu.
5. Á. Gíslason
Haddir
almennings
»Sinn er siður í landi
liverju.*
Hjerna um daginn komu um 20
Vestur-íslendingar í hóp heim til
gamla ættlandsins, Flestir þeirra
munu vera aðeins á skemtiferð, og
snúa svo aftur eftir árogdag. Ein-
stöku þeirra munu þó hafa í huga
að staðfestast hjer heima — ef þeim
feliur hjer vel. —
En ætli það sje nú svo gróflega
hætt við, að þeim falli hjer vel;
þegar þeir fara að hafa nánari kynni
af háttalagi og hugsunarhœtti okkar
Austur-íslendinganna. — F.kki get
jeg búist við að svo verði.
Það er bæði skemtilegt oglærdóm-
ríkt að tala við þessa gesti okkar.
Það er s'íemtilegt að heyra þá
lýsa baráttu sinni þar vestra og sigur-
Iaunum þeirrar baráttu. Og þaðer
lærdómsríkt að heyra, hvernig hinn
breytti hugsunarháttur þeirra hefur
gert þá að sannarlega sjálfstœðum
mönnum andlega og efnalega. —
Alveg gagnstætt austur-ísl. gæsar-
lappa-sjálfstæðinu. —
Þeim verður óefað tekið vel, svona
á meðan þeir eru svo að segja einnar
nætur gestir. — Þeir fá nóg kaffi
með brauði, hangikjöt og fleira,
sem best ertilá bænum. En þegar
Þeir eru búnir að vera hjer árlangt
eöa lengur, og allur gestabragur
er horfinn af veru þeirra hjer, þá
fer vænti jeg að koma annað hljóð
í strokkinn. Þá getur skeð, að þeim
finnist vera farið nokkuð svo djarf-
lega í gjaldheimtu við þá, til þarfa
þessa heiðraða austuríslenska þjóð-
fjelags, án þess þeim þó á hinn
bóginn finnist þeir fá svo ýkja mikið
fyrir gjaldið hjá þjóðfjelagi þessu. —
Það er hætt við, að þeir fari þá
að bera saman og meta hag sinn
vestra og hag sinn hjer, og sá
samanburður verður okkur hjer
megin hafsins ekki til hagnaðar að
jeg hygg.
Að vísu munu þeir sjá ýmislegt
svo þræl-íslenskt hjer að þeir minn-
ast trauðla að hafa sjeð jafnokaþess
í Ameríku. — En hvort þeir álíta
það allt eins hagsmunalegt fyrir
þjóðfjelagsheildina, og hvern ein-
stakling hennar, eins og flest það
sem þeir hafa kynst vestan hafsins.
— Ja — það er annað mál. Við
skulum nefna eitthvað lítið eittsvona
rjett til smekks og dæmis.
Jeg efast um, að þeir hafi sjeð
í Ameríku, og geti skilið heillvæn-
lega þýðingu þess fyrir þjóðfjelagið,
að menn á besta aldri, þaulmentaðir
og stálhraustir að því er virðist,
hafa hjer þá virðulegu atvinnu, að
mjaka ýstrubelgjum sínum hjer eftir
strætum höfuðborgarinnar, upp á
Iandssjóðs kostnað. Jeg efast um
að þeim geti skilist, að þessi gang-
andi og talandi upphrópunarmerki
við misbeitingu illrar eftirlaunalög-
gjafar, sjeu nauðsynlegur og þýð-
ingarmikill liður í velvegnun þjóð-
arinnar. —Jeg er hræddur uin, að
þeir hefðu þurft að fara eitthvað
annað en til Ameríku til að öðlast
þá fjárhagsspeki. — Enda mun sú
speki vera einkaeign Alþingis ís-
lendinga og bæarstjórnar Reykja-
víkur. Jeg efast stórlega um, að
þá fýsi að eyða efnum sínum og
ávöxtum atorku sinnar í slíkar þarfir
Þeir munu þekkja staði sem þeir
álíta að Iauni þetta betur, og á
hyggilegri og heillavænlegri hátt,
fyrír sjálfa þáogafkomendurþeirra. —
Frh.
Skt.Winifred.
Ensk skólasaga
eftir
F. W. Farrar.
----- . Frh.
Mackworth studdi hann vel í öllu
því er miður fór; hann var efstur
í 5. bekk þeirra, er í húsinu voru.
Dugur hans, viljaþrek og stálkjaft-
ur olli áhrifum hans, svo hann gat
komið til leiðar hjer um bil hverju
því, er hann vildi. Verst var þó
að Willon hafði ótakmarkað vald
yfir yngri drengjunum, og af því
að Wilton var meira upp með sjer
af vernd Kenricks en nokkru öðru
og gat með flærð og smjaðri feng-
ið hann nærri því til alls, unnu
þessir strákar að því að eitra liver
annan og spilla öllum, eyðileggja
alt gott og göfugt og uppræta all-
an heiðarleik hússins.
, Ógæfan byrjaði áður en Perci-
val fór, en hefði aldrei orðið jafn
víðtæk ef Noel hefði ekki skort
reynslu og góðmenska hans hefði
ekki leitt til þess, að hann dró úr
aganum og leiddi það piltana í
freistni, svo þeir urðu ósvífnari en
ella.
Svo var öllu háttað þegar Char-
lie komst í hús Noels kennara. Wal-
ter vissi, að við burtför Percivals
var úti um áform þeirra feðga er
þeir ljetu Charlie fara í þetta hús.
En hvorki Walter nje nokkur annar
umsjónarmannanna vissi ineð fullri
vissu, hve ilt ástandið var. Því með-
al annars höfðu þeir Mackworth
og Wilton konn'ð því á, að eng-
inn vissi rjett hvað fram fór í hús-
inu og þagað var um alt er þar
var aðhafst. Walter fann sárt til
þess, að skólanum hnignaði, hverju
sem það var a.ð kenna, en orsök-
ina vissi hann ekki. Og það sá
hann, að Charlie, sem liann unni
innilega, var hætt við að falla í
freistingasnöruna, í hvaða húsi sem
hann væri. Þó treysti Walter því,
að Charlie gæti notað lestrarher-
bergi sitt og Powers, ef á þyrfti
að halda.
Mackworth og Wilton þótti vænt
um að ná valdi á yngri piltunum.
Wilton var sá, er hafði á hendi að
steypa þá í móti lastanna, og hann
var vel til þess fallinn. Þess var
gætt að særa ekki undir eins betri
tilinningar þeirra er nýkomnir voru.
Noelítarmr höfðu sínar ástæður til
þess að vera í fyrstu vinalegir við
Þvottaduftið, sem nú er að ryðja burtu allri sápu
og sóda úr heiminum, fæsf hjá flestum kaupmönnum
borgarinnar.
Pantaninar áskrifsfofunni eru orðnar geysimiklar,
einnig utan af landi, og hvaðanæfa frá streyma
þakklæfisbrefin, meðmælisbrjefin og vottorðin um
ágæti Vasguits.
þvotfakonurnar heimta Vasguit.
Húsmæðurnar heimta Vasguif.
Húsbændurnir sömuleiðis, og allir aðrir, því hver
maður vill hafa hreinan þvott og óslitinn.
V A S G U I T.
fara allir, sem þurfa að fá
jDlíáOttlU s^ó eðaaðgerð,beint til

í útreiðartúra og ferðalög úest og ódýrast i versl.
Einars Árnasonar.
Nýtt gróðrarsmjör
fæst í Kjallarabúðinni Austurstræti 18.
HÆNSNABYGG
Maísmjöl -- Bankatygg
selst ódýrast í yersluninni
BREIÐABLIK
Líkkistur og
líkklæði
er best að kaupa í verksmiðjunni
á Laufásveg 2 hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
merki kaupir háu verði I.
Östlund, Laufásveg 43.

Reinh. Andersson
klæðskcri
Horninu á Hótel ísland.
| l.flokks vinna. Sanngjarnt verð
Allur karlmannabúnaður hinn besti.l
ENHVER HUSMODER
som vil spare Penge. bör sainle alle
sine uldne Klude, og lade disse fabrikere
til smukke, moderue og jærnsterke
Herre-, Drenge-, Dame-, Gardin- og Mö-
belstoffer, Sjaler, Tæpper, Dækkener
og Rejseplaids paa Chr. Junchers Klæde-
fabrik i Randers. Störste og ælste Klæde-
fabrik i Landet, som selv fabrikerer
Kludene heit færdige til Syning. Pris-
belönnet med Sölvmedaille. — Grundlagt
1852. Pröver med Prisliste og Oplysn-
inger sendes paa Foriangende franko.
Útgefandi
Einar Gunnarsson, cand. phil.
Östlunds-prentsm.