Vísir - 05.08.1912, Síða 3

V í S I R
El
verslun
Zk. IS^otsUiTvssím,
er að vanda vel birg af allskonar vínum og öli,
selur aðeins vandaðar vörurfrábesfu vínhúsuni íútlöndum.
Þar fást um 50 teg. af
Whisky. Cognac, Rommi,
þar á meðal margar hjerannars ójaektar tegundir af Whisky,
sein taka þeim eldri langt fram.
20 tegundir af
Portvíni, Sherry, Madeira.
20 tegundir
Rauðvín og Hvítvín.
Likörer og Champagne
margar tegundir.
10 tegundir af brennivíni
hver annari betri:
Það eru landsins bestu brennivín.
AIls konar öltegundir,
með og án áfengis, og margar tegundir af
gosdrykkjum.
Talsími 167. Talstmi 167.
Umhverfis Ssland
Hamri í Hafnarfiröi. Oddur M. Bjarnason skrifar þaðan: Jeg er 74
ára að aldri, hefi í mörg ár þjáðst af niagaveiki. slæmri meltingu og nýrnaveiki,
og reynt marga lækna árangurslaust. En et'tir að jeg hefi notað 5 flöskur af
hinum heimsfrægá Kína-lífs-elixír, er jeg mikið betri. Jeg flyt verksmiðjueig-
andanum hjer með innilegt þakklæti mitt.
Þjórsárholti. Sigríður Jónsdóitir, Þjórsárholti, sem nú hefur flutt sig
til Reykjavíkur, skrifar: Eftir að jeg hafði frá barnæsku þjáðst af langvinnu
hægðaleysi og andþrengslum, reyndi jeg að lokum hinn alkunna Kíná-lífs-elixir,
og varð jeg þá betri til heilsu, eu jeg hafði nokkurntíma áður verið á minni
60 ára löngu æfi.
Reykjavík. Ouðbjörg Hansdóttir, Kárastíg 8, skrifar: Jeg hefi tvö ár
verið mjög lasin af brjóstveiki og taugaveiklun. en eftir að hafa notað 4 flösk-
ur af Kína-lifs-elixír, líður mjer mikið betur, og jeg vil þess vegna ekki án þessa
góða bitters vera.
Njáisstööum, H únavatnssýslu. Steingrímur Jónatansson skrifar:
Jeg var tvö ár mjög slæmur af illkynjaðri magaveiki, og gat mjer aldrei batnað
til fulls; jeg reyndi þá nokkrar fiöskur af hinum alkunna Kína-lífs-elixír, og
batnaði þá æ betur og betur. Jeg vi) nú ekki án hans vera, og gef öllum,
sem þjást af slíkum sjúkleika, það ráð, að reyna þennan ágæta bitter.
Simbakoti, Eyrarbakka. Jóhanna Steinsdóttir skrifar: Jeg er 43
ára, og hefi 14 ár þjáðst af nýrnatæringu og þar af leiðandi veiklun, en at
öllum læknislyfjum, sem jeg hefi notað, hefur ekkert styrkt mig og fjörgað
eins vel, og hinn frægi Kína-lifs-eiixír.
Rsykiavík. Halldór Jónsson, Hlíðarhúsum, skrifar: í fimtán ár hefi
jeg notað hinn heimsfræga Kína-Iífs-elixír við lystarleysi og magakvefi, og mjer
hefur ætíð fundist jeg verða að nýjum inanni, er jeg hefi neytt elixirsins.
Hinn eini ósvikni Kína-lífs-elixír kostar aðeins 2 kr.
flaskan, og fæst alstaöar á íslandi, en ósvikinn er hann að eins
búin til af Waldemar Petersen, Frederikshavn, Köbenhavn.
S H in sarrteinuðu hoiiensku
| Bru nabótaf je 1 ög
S frá 1790
1 taka að sjer ailskonar brunatryggingar.
Fjelögin hafa varnarþing hjer á landi.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Carl Finsen, AðalstrætiöA.
Þetta sainþykti jeg og gaf því Sam-
bandinu slíkar yfirlitsskýrslur frá 1.
júlí 1904, Jeg á enn afrit af þeim,
og er öllum heimilt að sjá þær hjá
mjer.
Þegar nú þeir tveir Sambands-
menn, sem hjer voru nýskeð, voru
í vandræðum rheð að sanna sitt
mál, lögðu þeir fram þessar skýrsl-
ur frá mjer til þess að leiða f ljós(!)
að Sambandið hefði átt »Frækorn«,
en það sýndi sig, þegar málið
var athugað, að ef skýrslurnar
sönnuðu, aó Sambandið ætti »Fræ-
korn«, þá sönnuðu þær líka, að
það hefði eins átt prentsmiðju mína
(þar eð hvorttveggja stóð samhliða
í skýrslunum), en það þorðu þessir
menn þó ekki að nefna, og varð
því minna en ekkert úr þeim »sönn-
unurn*.
Svona er nú sannleikurinn uin
þetta mál.
Manni verður á að spyrja: Er
það af'því að þessi ákæra ekki
þoldi Ijósið, að þeir Raft og Arne-
sen ekki sögðusjer vera »um deilur
gefið, og allra síst opinberardeilur«?
Afstaðan er ólíkt hægari með róg-
burði og bakbiti. Þá fær maður
sjaldnast eða aldrei tækifæri til að
verja sig. En þegar deilt er opin-
berlega, eiga báðir málsaðilar kost á
að leggja skjöi sín fram, og þá er þó
hin besta trygging fengin fyrir sigri
sannleika og rjettlætis.
Það hryggir mig meir en jeg get
með orðum lý?t, að trúbræður mínir
hafa snúist gegn mjer á þennan hátt,
því mjer finst að það hljóti að koma
óorði á trúflokkinn allan; en biðja
vil jeg menn að gæta þess, að þessir
tveir, þrír menn, sem barist hafa á
þennan hátt gegn mjer, sjeu ekki
skoðaðir sem sýnishorn alls trú-
flokksins, heldur sem undantekning-
ar. Og eftir minni þekkingu og
reynslú eru þeir það. Flokkurinn
sein heild er kristilegur, alvörugef-
inn og ailrar virðingar verður.
Jeg bið guð að fyrirgefa ofsókn-
armönnunum, því þeir eru svo blind-
aðir af flokksofstæki, að þeir vita
ekki, hvað þeir gera.
Þetta deilumál hefur tekið alt
of mikið rúm í blaðinu, og eru
menn beðnir að afsaka það. Jeg
vona, að það verði ekki nauðsyn-
legt að rita frekar um málið. Því
að með rökum er ekki unt að vje-
fengja orð mín.
Yðar með kærri kveðju
D. Östlund.
(Jrraslakistu
Plausors.
Seinni messan í Dal.
---- Nl. ’
»Nú er best þið komið heim,
piltar, og fáið ykkur kaffisopa,«
sagði presturinn.
»Farðu nú ekki hart, gæskan mín,«
sagði madaman og nuddaði erm-
ina á prestinum því henni sýndist
klínan ekki vera aiveg horfin. »Æ,
jeg hef fengið svoddan bölvaðan
dofa í fótinn.c
»Ó, blessuð madaman,« sögðu
konurnar í kring. »Hún er hölt,
eigum við ekki að styðja yður?«
»Nei, þess þarf ekki,« sagði hún;
»hann styður mig, maðurinn minn.«
Svo hoppaði hún á einum fæti við
hliðina á honum ni?ur brekkuna. —
Það var heitt kaffið á könnunni
og ölium veitt sem vildu og fóru
menn síðan heim hjartanlega ánægð-
ir með seinni messuna í Dal.
Land blóðhofndarinnar.
Eftir A. Pitcairn-Knowles.
---- NI.
Það er ekki iengra síðan en til
ársins 1906, að nafnkendur stiga-
maður, Paoli að nafni, sem að áræði
og dirfsku skaraði frarp úr öðrum
mönnum, var handtekinn við Ajacco.
Hann var svikinn um grið og
sendur til Nýu Caledoníu í 10 ára
þrælkun. Rjett á eftir að hann
slapp þaðan, var sá er sveik hann
myrtur á dularfullan hátt og bræður
Paolis tveir, er grunaðir voru um
glæpinn, settir í fangelsi.
Þegar eftir þenna atburð náði
Paoli sjálfum landstjóranum á Kor-
síku á vald sitt, hafði hann í varð-
haldi og hjet honum öllu illu og
versta dauðdaga ef hann ljeti ekki
bræður sína lausa, sem væru sak-
lausir, Sjálfur játaði hann, að hann
hefði myrt svikarann, þegar hann
hefði komið aftur úr Nýu Caledo-
níu. Að þeim skilmálum hlaut
landstjórinn að ganga. En uppfrá
því var setið um Paoli þar sem
hann sat í útlegðinni á fjöllum úti, en
hann varðist vel og skaut stjórninni
ref fyrir rass. Og Iíkiega væri hann
enn ósigraður, ef ekki hefði annar
maður orðið tilþessað svíkjahann,
— og í þetta skifti varþað afbrýð-
issöm kona. — —
Sorgarsöngurinn einkennikgi, sem
nefndur er »vocero«, er sumstaðar
sungin enn á Korsíku við jarðar-
farir, svo sem þar er forn siður til.
»Vocero« yfir þeim, er fallið hafa
í blóðhefnd er einkum einkennileg-
ur og áhrifamikill,
Sú athöfn fer þannig fram:
Frændkonur myrta mannsins standa
við líkbörur hans með flaicsandi hár,
hágrátandi og bölvandi, syngjandi
lofkvæði um liinn látna og bölbænir
óvinum hans. Stundum hafa sorgar-
kvendi þessi klórað ogskafið skinn-
ið af andliti sjer og ganga með
skellurnar í framan sem útvortis
merki um sorg.
Þessar venjur, sem lýsa nógu
greinilega lágu menningarstigi, vaida
því, að ferðamenn forðast einatt
Korsíku sem stað þann, ersje hætta
hin mesta og fífldirfska að rann-
saka. Þeim skjöplast stórum, sem
láta slíkt fæla sig frá að sækja heirn
þessa yndisiegu ey. Ferðamenn eru
þar ef til vill dhultari en víðast
heima á ættjörð sinni, og þeir hafa
áreiðanlega ekkert að óttast frá íbú-
anna hálfu, ef þeir gæta þess að
blanda sjer ekki í einkamál þeirra.
Vel getur það borið við, að ferða-
mann komist þar í kynni við reglu-
iegan stigamann, en ekki þarf hann
svo mjög að óttast það, því það er
CHR. JUNCHERS
KLÆDEFABR8K
RANDERS.
Sparsommelighed er Vejen til Vel-
stand og Lykke, derfor bör alle som
vil have godt og billigt Stof (ogsaa
Færöisk Hneklæde) og som vil have
noget ud af sin Uld eller gamle uldne
strikkede Klude, skrive til Chr. Junc-
hers Klædefabrik i Randers efter den
righoldige Prövekollektion der tilsen-
des gtatis.
Líkkistur og líkklæði
er best að kaupa í verksmiðjunni
á Laufásveg 2 lijá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
Utgefandi
Einar Gunnarsson, cand. phll.
Östlunds-prentsm