Vísir - 10.08.1912, Síða 2

V I S 1 R
cw£2aM.-nM»
aðar. Þar á virðist mörgum vera
svo stórfeldur munur.
Bið jeg svo velvirðingar á ber-
söglinni. —
Áheyrandi.
Verslunarmál á alþingi
1912.
Eftir að greinirnar um þetta efni
biftust í Vísi (159. og' i61. bl.)
hefi jeg loks náð í þriðja frum-
varpið, sem er í ætt við hin tvö,
en það er um farmgjaldið gamla.
Frumvarp þetta kannast allir við
svo eigi þarf langt mál uni það að
skrifa, en jeg vildi þó geta þess, úr
því að á hiri var minst.
Þegar frumvarp þetta korn fyrst
fram, átti aðal kostur þess að vera
hversu einfalt það væri eða
handhægt — ekki margbrotið þar
sem sama giald átti að greiða
af öllum vörum. Er frumvarpið
kom fram í annað skifti átti aðal-
kostur þess að vera hvað það kæmi
jafnt niður, því nú voru vörurnar
flokkaðar.
Þetta er í þriðja sinn sém frum-
varpið liggur fyrir þinginu ogsæk-
ir nú aftur í eldra formið. Þó er
lítilsháttar flokkaskiíting á vörunum
frumvarpsins koma í bága við þann
skilning.
Ómögulegt er að sjæ það, hvort
| gjaldið nær til skipa, sem lceypt eru
frá útlöndum og flutt hingað og
svo er nieð ýmislégt annað eins bg
áður segir.
Líklega er það af ásettu ráði til
þess að villa mönnum sýn að skift
er nú um nafn á gjaldi þessu;
kallað verslunargjald í stað farm-
gjalds áður, er eigi var farið að láía
sem best í eyrum þingheims. En
gamla nafnið hefur verið svo fast í
huga flutni.igsmanna, að ekki hefur
þeim tekist að breyta nafninu al-
staðar.
Landsmönnum er það Ijóst, að
landsjóður verður á einhvern hátt
að fá þær tekjur sem liann missir
við útrýmingu áfengisins, en þeir
ætlast til þess, að þingið gangi
sæmilegafrá þeim lögum,sein samin
eru til þess að afla fjárins.
Kjxupmaður.
Frá japan.
3rot úr menningarsögu nútið-
arinnar í Áusturheimi.
---- Frh.
og gjaldið mishátt. Sumar vörur
eru gjaldfrjálsar svo sem tunnur,
tígulsteinn og bækur. Munu þetta
verðlaun til þeirra, er eigi vilja láta
vinna slíka hhiti í landinu sjálfu
og til bóksala, sem láta aðrar þjóð-
ir prenta fyrir sig óg hefta bækur.
Samkvæmt 1. gr. nær gjaldið
ekki tollskylduní vörum »sem ekki
eru sendar með pósti«, en í 2. gr.
er svo rætt um póstsendingar og
tollskyldar vörur ekki undan þegn-
ar þar. Þar er og komist svo að
orði, að ekkert gjald skuli gféiða af
»prentuðum blöðurn og bókum«.
Nú vill það auðvitáð þrásinnis til
að blöð óg bækur eru í böglum
með öðru. Er þá ætlast til þess að
þeir böglár sje rifnir upp í póst-
húsinu og innihaldið vegiðsundur?
Það er eins og menn inrian úr innstu
afdölum hefðu samið þessi ákvæði.
Sama er að segja um þá aðferð,
að líma skuli frímerki, sem böggla-
gjaldið á að greiðast með, »á bögg-
ulinn sjálfann«.— Auðvitað er miklu
þægilegra að líma frímerkin á fylgi'-
brjefið, en það er bannað með þessu
boði.
Gjald þetta, sem hjer er efnt til,
nær aðeins til þess varnings sem
fluttur er eftir vigt eða rúmmáli,
eða svo er að sjá á 1. gr. Nú er
það vitanlegt, að ýmsar vörur eru
fluttar hingað án þess þetta sje
nefnt. T. d. ýms varningur í tunn-
um, bátar ofl. Flutningsgjald slíkr-
ar vöru er miðað við einingu en
vigt eða rúmmál eigi nefnt einu
orði. Kynduglega er líka að orði
komist þar sem stendur að þetta
gjald skuli greitt »af vörum með
umbúðum*. Má því ætla að um-
búðalausar vörur sje undanþegnar
gjaldinu en þó virðist ýms ákvæði
Japanar veita því ekki minstu mót-
spyrnu, styðja það meira að segja,
nota sje það svo meistaralega, að
allur ávinningurinn sje þeirra megin
en mótstöðumennirnir bíði alt tjón
af sjálfir. Þeir taka með ánægju í
þiónustu sína fallbyssur, járnbrautir.
almenna mentun, verksmiðjur og
stýranleg loftför og nota það til
þess að sigrast á vesturlandaþjóð-
unum þegar þeir þykjast við því
búnir, hvort sem er á sviði iðnaðar,
lista, vísinda eða vígvöllunum. En
heima fyrir er japan allt af Árljóma-
landið gamla og sarna, og sjerhver
Japani.sami, rólegi, skapduli Aust-
urheimsbúinn, sem Vesturheimsbú-
anum er ekki auðið við að sjá.
Enn í dag er ferðast, þrátt fyrir
járnbrautirnar. um mjóu, gömlu
göturnar um »land sóluppkoniunn-
ar« í »kuruma«, smákerru, eins og
átti sjer stað fyrir þúsundum ára.
Bóndinn plægir akur sinn með trje-
plóg, sem er eldri en kristnin og á
hæðunum viðveginn eru litlu undur-
hljóðu grafreitirnir, þar senr andi
föðursins er heiðraður af sonum og
sonarsonumíhundrað ár með dreypi-
fórn og dýrum krásum. Eftir hund-
rað ár Irætta fórnirnar og þá deyr
minning lrins látna smátt og smátt,
— svo er siður með Buddatrúar-
mönnum. Jafnvel í musterunum eru
fórnir færðar í aðeins hundrað ár.
Þeiin verður dapurt í geði, sem
fara um japönsku hólana og hæð-
irnar í kerrunni. Tímunum saman
sjest ekkert annað en grænir hrís-
akrar, ávalir hólar, yndislegir graf-
hljóðir sveitabæir, himininn fagur-
blár og við og við ströndin, sem
öldurnar leika við án afláts, hægfara
blágrænar í blíðu og sólskini. Og
á undan litlu, ljetlu kerrunum fer
forhlauparinn hvatur og óþreytandi
mílu eftir mflu og lítur aldrei við.
Slíkfi ferð lýs«r ferðamaðurinn með
töfrandi litum sem hjer segir:
Frh.
Útgefandi
Guðm. Guðmundsson, cand.phif.
So 1 % x övltecývv ostav - $ott vs-
kns^t sm\öv - d&tvs^av ftvvtvc^ttv
og bvfj’óW - oxha $o5ax - asamt möv^vx
Jlcvvu a$ matvjövuU^wwöum

Þeir sem þurfa að byggja úr steini eða á
sementi að halda kaupa það ódýrast hjá
H. BENEDlKTSSON,
Reykjavík.
Q Síeinbftsriklingur, nýtt ísl. stnjör, Q
nýar kartöflur o. fl. o. fl. fí
® fæst í KAUPAML 1
o
tóm steinolíuföt
óskast keypt nú pegar.
Upplýsingar í
versl. BreiðabSik
Líkkistur og líkklæði
er best að kaupa í verksm'ð nnni
á Laufásveg 2 hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
Östlunds-prentsm.
K. F.U.M.
Haukur fótbolti
kl. 9 Vinnukveld
í Hafnarfirði.
Á morgun (sunnud.)
ti /,i, . Hvatur kl. ¥l árd
FotÚOltl Haukur - 4 sífld.
Valur — 6 siðd.
Almenn samkoma kl. 81/.,, allir
velkomnir.