Vísir - 17.11.1912, Blaðsíða 3

Frá áæarstjórnarfimdi
7. nóv.
----- Frli.
Ráðn ingask rlfstofa n.
Til ráðningaskrifstofu handa verka-
mönnurn er áætlað að veita 800 kr.
L. H. B. sagði þá orsök vera tii
þessa gjaldliðs, að nefndinni hafi
borist brjef frá verkamannafjela inu
»Dagsbrún« hjer í bænum þess efnis
að fjelagið óskaði styrktar til að seija
á stofn ráðningaskrifstofu fyrir verka-
menn, og vill nefndin verða við
þeirri beiðni og verja alt að 800
kr. til að setja á stofn þessa ráðn-
ingaskrifstofu í samkomulagi við
verkamannafjeiagið. Hann kvaðst
álíta að það gæti að ýmsu leyti orðið
til góðs, að slik skrifstofa væri sett
á stofn, gæti orðið til þess að tryggja
verkamönnum, sem heima ættu í
bænum, vinnu hjá vinnuveitendum,
sem einnig ættu að geta lraft not af
skrifstofunni.
Tr. Gunnarson sagðist ekki vilja
að skrifstofa þessi yrði til byrðar,
htín ætti að bera sig sjálf, með því
að þeir verkamenn, sem vildu nota
hana væru látnir borga 2 til 3 kr.
fyrir að láta skrásetja sig. (Einn full-
trúanna sagði þá, að það gæti fælt
fátæka menn, sem hefðu lítil peninga-
ráð, fráaðnota ráðningaskrifstofuna).
Tr. G. svaraði að það sæi ekki á
að fólk hefði ekki peninga, sem troð-
fyltu bæði »Bíóin« á hverju kvöldi;
fólk hefði venjulega næga peninga
til þess sem það sæktist eftir og
verkantenn sæi sjer ekki mikinn hag
að því að fá atvinnu, ef þeir vildu
ekki borga 2—3 kr. til að fá hana.
P. G. Guðmundsson kvað það
vera ætlun verkamannafjelagsins
»Dagsbrún«,að skrifstofa þessi yrði
almenningi frjáls til nota án endur-
gjalds. Sagði að slíkar skrifstofur
væru kornnar mjög vr'ða bæði í
borgurn og bæunr hjá nágrannaþjóð-
unum og fjölguðu árlega, Lagði
hann síðan til að kosin yrði 3. ntanna
nefnd, er gerði tillögur um fyrir-
komulag ráðningastofunnar, sbr. Visir
445. tbl.
Skórœktarstöðin.
Til Skógræktarfjelags Reykjavík-
ur er ætlað 200 kr.
KI. Jónsson sagðist verða að
spyrja að því, hvað það fjelag gjörði
og hverjir væru í því.
Tr. Gttnnarsson sagðist vera for-
maður skógræktarfjelagsins, og að
það ynni að því, að búatil »skemti-
stöð« handa Reykvíkingum upp
við Rauðavatn. Þar væri verið að
rækta skóg, cr sáð hefði verið til
fyrir nokkrum árum, og þótt að
gróður þar gengi seint, væri hann
þar lieldur að þroskast.
Kl. Jónsson sagðist »gratúlera«
Tryggva, þar sem hann væri for-
maður fjelagsins, og kvaðst vona
að skógræktarstöðin við Rauðavatn
blómgaðist svo, að hún yrði skóg-
ræktarfjelaginu til sæmdar og bæar-
búum til ánægju, er fram liðu
stundir.
Niðurl.
Líkkistur og líkklæði
er best að kaupa í verksm ðjunni
Laufásveg 2. hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
V I S_1 R _
Speciaíforretning i
Anlægs» og Transportmaterlel
samt Grubeartskier.
Stort Lager föres af
Skinner i allegangbare Profiter, Avvikespor-, Drejeskiver,
Tipvogne, Ptateauiralfer, Grubevogne, Hjulsaise,
Lagere etc. Svingkraner fra eget Værksted for Haand-og Maskin-
kraft, stationære og transportable, Krabbekraner, Wsncher,
OphaSingsspil.Bremseberg, Kjerraier etc.Betonblande-
maskiner (Smith- og Ransome-Typer), Svedala Stenknusere,
Sorterere, Betontrillebörer af Jern, Cokesgryter, Sand-
varmere etc. Elektrisk sveisede Staaltraadsgjærder, Fiæt-
værksgjærder, Gjærdestoiper og Porte fra eget Gjærde-
værksted.
Pay & Brinck, Kristiania,
Korge.
margskonar ávalt til í versiun
Jóns Zoega,
Simi 349.
Þjer handverksmenn, vers’unarmenn og allir starfsmenn í borginni
ættuð að hringja upp nr. 349, og gétið þjer með því móti fengið heit-
an og góðan mat sendan til yðar eftir fáar mínútur fyrir lágt verð frá
matsöluhúsinu

ingðlfur”
HLAÐNAR PATRÓNUR
— smáar og stórar —
í verslun
EINARS ÁRNASONAR.
G-leymið ekki,
að Tókak og Vindlar er
ódýrast í verslun
Jóns Zoega.
Eldkveikjur
ódýrastar í versluninni
,Sif%
Laugveg 19. Talsími 339.
Bí m
I Sj|f ANDSÁPUR |
á bestar og ódýrastar 1
| í versl. JÓNS ZOEGA. |
í/ílrlrÍQtnrníir viðurkendu, ódýru.fást
lillUUollll lldl ávalt tilbúnar á Hverfis-
götu 6.—Sími 93,—HELQI og EINAR.
Östlunds-prentsmiðja.
Eftir Niels Th.Thomsen.
»Það virðist koma yður á óvart,
en með leyfi, hvern hef jeg þá
ánægju að taia við?«
»Jeg er Gottlieb prestur* ; og nú
sagði liann honurn alla söguna um
heimsókn svartklæddiL. konunnar,
sem bað hann að fara til dr. Har-
ders og þjónusta hann.
»Mjer þykir fyrir því, herra prest-
ur, að þjer hafið verið ónáðaður, en
það hlýtur einhver að hafa ætlað
að leika á yður, því eins og þjer
sjáið, er jeg heilbrigður og frískur
og þarf hvorki á yðar hjálp að
halda nje neins annars. Það hlýt-
ur að vera einhver, sem hefur vilj-
að henda gaman að yður, kæri
herra prestur,« bætti hann við urn
leið og hann stilti sig um að brosa,
er honum datt í hug, að fyr hefði
beyrst um presta, sem væru nokk-
uð auðtrúa.
»Kona sú, er hjá mjer var, vildi
Vindiar
eru ávallt ódyrastir í verslun-
inni » Sif«,
Laugaveg 19. (Talsími 339),
en þó er gefinn af þeim sjer-
stakur afsláttur frá þessum degi
til jóla.
alls ekki henda gaman að neinum,«
svaraði prestur alvarlega.
»Hver var það?« spurði lækn-
irin.
»Hún sagði ekki til nafns síns,
en mjer faust hún vera yður ná-
komin og áhyggjufull út af yður,«
svaraði prestur.
»Þettað er óneitanlega undarlegt,
jeg get ómögulega ímyndað mjer
hver — —« Dr. Harder hleypti
brúnum og leit svo út, sem nann
væri að rannsaka í huga sínum
hvernig á þessu gæti staðið. »Lík-
Iega einhver móðursjúk — —«
hann komst ekki lengra, því prest-
urinn hristi höfuðið.
Báðir mennirnir horfðust í augu
sem snöggvast.
»Að svo miklu leyti, sem mjer
er kunnugt, er þettað í fyrsta sinn
að við sjáurnst,« mælti prestur.
»þótt jeg sje sóknarprestur yðar,«
bætti hann við, »og hið dularfulla
og óskiljanlega, sern ’nvílir yfir þess-
I um fyrstu samfundum vorum, kem-
| ur mjer til að trúa — —«
»Afsakið mig, að jeg gríp fram
í fyrir yður, herra prestur, en jeg
hef máltæki, sem hljóðar svo:
»Menn -eiga ekki að trúa, heldur
vita.«
»Trúið þjer heldur ekki á til-
veru sálarinnar?«
»Úr því þjer spyrjið mig beinni
spurningu, þá skal jeg svara yður,
að Nietzsche kemst næst sannleik-
anum, að minni skoðun, er hann
segir: »Sálin er nafn á eiginleg-
leika líkamans.«
Um leið og dr. Harder mælti
þettað, stóð hanti upp og bætti við,
eins og hann vildi slíta talinu.
»Eins og jeg sagði áðan, þykir
mjer fyrir að þjer hafið haftj ónæði
að gagnslausu, en þjer hafið líklega
ekki vilst á nöfnum eða bústað?«
j »Ne,i, það álít jeg ómögulegt,«
! rnælti prestur og stóð upp.
»Jæja, jæja, en skyldan kallar
mig, sjeraGottlieb, — þjerafsakið« —
»Auðvitað, jeg skal ekki tefja
fyrir yður lengur —.«
»Til þess að þjer þurfið ekki að fara
um biðherbergið aftur, leyfi jeg
nijer að fylgja yður um íbúðarher-
bergi mín.v Frh.
TafifjeSag Reykjavíkur.
Fundur .á hverju kveldi kl. 872
í Bárubúð, uppi.
K E N S L A
Kensla í þýsku
ensku, dönsku o. fl. fæst hjá
cand. Halldóri Jónassyní,
Vonarstræti 12.11.
Sími 278.
Útgefandi :
Einar Gunnarsson, cand. phil.