Vísir - 20.12.1912, Síða 3
V í S I R
Laugaveg119.
Verslunin ,Sii
... ^
Talsími 339.
I
i
*
m:
bætir stöðugt nýum vörum á útsöluna, svo sem:
Baldvins eplum á 20 aura pd.
Súkkulade (spise) margar tegundir.
Brúður, hvergi eins ódýrar.
Speglar með svo Iágu verði, að slíkt er áður óþekt hjer.
Kerti stór og smá og skrautkerti hvergi eins ódýr.
Flugeldar hvergi eins ódýrir.
Spil nœrri því gefin.
Myndarammar með gjafverði.
:m
Le i kf ö n g.
Hvergi meira úrval af
Dúkkum
Myndabókum
Litkössum,
en í verslun
Jóns Árnasonar,
Vesturgötu 39.
Þrátt
fyrir
afarlágt
verð,
er mjög
mikill
afs’áttur
gefinn til jóla.
Verslunin BreiðaMik
Specialforreíning s
Anlægs- og Tránsportmateriel
samt Grubeartikler
Stort Lager föres af
Skinner i allegangbare Profiler, Avvikespor-, Drejeskiver,
Tipvogne, Plafeautraller, Grubevogne, Hjulsatser
Lagere etc. Svingkraner fra cget Værksted for Haand-og Maskin-
kraft, stationære og transportable, Krabbekraner, Wincher,
Ophabngsspil.Bremseberg, Kjerrater etc.Betonblande-
maskiner (Smith- og Ransome-Typer), Svedala Stenknusere,
Sorterere, Betonfrillebörer af Jern, Cokesgryter, Sand-
varmere etc. Elektrisk sveisede Staaltraadsgjærder, Flæt-
værksgjærder, Gjærdestolper og Porte fra eget Gjærde-
værksted.
Pay & Brinck, Kristiania
Nora:e
Kex og kaffibrauð
— Lækjargötu 10
margar teg. í verslun
hefur núna fyrir jólin fengið ósköpin öll af:
Einars Árnasonar.
Steintaui — Glervöru — Galanterívörum — Jólatrjesskrauti — Leikföng-
um — Flugeldum — Jólakertum — Vindlum — Cigarettum m. m., sem
alt selst með sjerstöku jólaverði. E»að mun borga sig að líta á úr-
valið og spyrja um verðið, áður þjer gjörið kaup annarsstaðar.
Stór
kjallari
til leigu á Hótel ísland
nú þegar.
Verslunin Breiðablik
— Lækjargötu 10 —
er feikna.byrg af öllum
Nýlenduvörum — Niðursoðnum vörum — Ávöxtum — Kartöflum —
Sælgæti m. n. All með besta verði f bænum.
Ekki er alt gull
sem glóir.
Skáldsaga
eftir Charlcs Oarvicc.
; (Þýtt úr ensku.)'
1. kapítuli.
Northbridge, lávarður sat einsam-
all og hugsi í borðstofu sinni. Það
var búið að taka dúkinn af borð-
inu, skínandi aldinaskálar fyltar suð-
rænum aldinum; gömul, ensk vín-
glös og fornfálegur silfur borðbún-
aður speglaðist í gljáandi borðinu.
Þjónninn var búinn að þjóna hús-
bónda síuum til borðs og var geng-
inn út. Dauðaþögn hvíldi yfir öllu.
Jafnvel gamla klukkan við hliðina
á útskorna bókaskápnum virtist
ganga iægra en vant var, eins og
hún vissi að uppi á loftinu væri
einbver að berjast við dauðann.
Margt barnið hafði fæðst í þessu
gamla húsi og margt mannslíf slokn-
að, gamla klukkan hefði getað sagt
margar undarlegar sögur, en hún
gekk og gekk og vísaði sekúnd
urnar frá fæðingunni til dauðans;
lávarðinum fanst rneðan hann sat
þarna hálf meðvitundarlaus, eins og
i hún hvís aði í sifellu:
»Hún deyr! hún deyr!«
Hann leit upp og reyndi að bæla
niður þessa tilfinningu. Hann sagði
við sjálfan sig, að hræðslan væri
farin að hafa áhrif á taugarnar —
og að það, sem fram væri að fara
uppi, væri ósköp algengt og nátt-
úrlegt og að alt gengi vel. En hon-
um heyrðist klukkan halda áfram
að segja:
»Hún deyr! hún deyr!
Hann stóð á fætur og gekk að
klukkunni eins og hann ætlaði að
stansa hana, en haun hætti við það
og settist hálfsmeykur við borðið
aftur, svo strauk hann hendinni yíir
hárið, sem var talsvert farið að
grána, eins og til að strjúka burtu
hinar óþægilegu hugsanir. Ovissan
gerði hann óstyrkan. Einu sinni
heyrðist honum hann heyra liljóð;
hann hlustaði betur, en með því
hann heyrði ekki fleiri, reyndi hanu
að telja sjer trú um að sjer hefði
misheyrst.
Hann fjekk sjer glas af vítii, og
þegar hann var nýbúinn að renna
því niður var hurðinni lokið hægt
upp og inn kom gamli kjallara-
vörðurinn ; hann var venjulega mjög
alvarlegur á svip, en nú ljómaði
andlit hans af gleði.