Vísir - 20.04.1913, Blaðsíða 3

V I S I R
British Dominions General Iricitríínpp rnnimnv 1 imtfpH Góður heitur matur fæst.allan dagiiin á Laugaveg 23.
gegn bæði i váiryggja ennþá hús, vörur og innbú lægra iðgjaldi en öll önnnr fjelög, Reykjavík og út um land. Borga umsvifalausi rjetimætar kröfur. Hafa varnarþing á Sslandi, Nánari upplýsingar gefa S\sUsotv & O ÆTIÐ þess, að e 1 d u r getur eytt eignum yðar á svipstundu. Hin samein. holl. Brunabótafjelög frá 1790 taka að sjer allskonar tryggingar gegn slíku tjóni. • í Reykjavík eru iðgjöld 20#/o lægri nú en áður. Aðal-umboðsmaður fyrir ísland er Carl Finsen, Aðaistræti 6 a.
Talsími 331.
Þorvaldur Sigurðsson
O g
Bankastræti 7.,
sel]a stoppuð húsgögn af öl!u tagi. ferðakistur,
f e r ð at ö s k u r, og taka að sjer aðgjörð á húsgögn-
um og barnavögnum og alt, ssm að iðninni lýiur.
Ryksogara til að hreinsa með gólfábreiður
og stoppaða húsmuni leigjum við þeim, sem þess
óska.
Fljót afgreiðsla,
ódýrar Yörnr,
vandað verk!
Af ýmsum ástæðum
/
hefur ekkert orðið úr fjelagsskapnum milli nrín og Jóns Laxdals og
gengur verslunin framvegis undir nrínu nafni.
Reykjavík 18. apríl 1913.
Eeinh. Andersson.
G. GISLASON & HAY,
REYKJAVIK,
vátryggja vörur á sjó gegn lægsta iðgjaldi fyrir
the mannheim insurance company,
°k líftryggja hagkvœmast fyrir
THE SCOTTISH METROPOLITAN ASSURANCE COMPANY LIMITED.
Leitið upplýsinga áður en þjer vátryggið annarsstaðar.
Nýa verslnnin.
(Búð Nic. Bjarnasens)
Alla næstu viku selur verslunin með innkaupsverði, meðan
endist:
Kvenpils, aliskonar Dragtir og Kvennsvuntur.
^jjj^ Kjólatau — Sirs— Tvisttau — Stubbasirs. •
5 £ a k w * W (Ö ■ö ‘0 1 ¥ERSLUNIN /ÍKINGUR / ANDAÐAR í EFNAÐARVÖRUR. o> a ><. -t B) V) r* #)> sr 5> 3 a
I# | Sængurdúkur—Sjöl—Nærfatnaður o. fl. •
Cymhelína
hin fagra
Skáldsaga
eftir
Charles Qarvice.
--- Frh
»Jeg skal segja vður hversvegna
mig langar til að læra«, sagði
ungfrú Marion, »jeg skal segja
yður það, vinur rninn! — Má jeg
ekki nefna yður svo?«
Hann kinkaði kolli lítið eitt.
»Jeg vil gjarnan vera vinur yðar,
ungfrú MarionU sagði hann vin-
gjarnlega, en leit ekki upp.
»Vissi jeg það ekki?« Hjetum
við ekki hvort öðru vináttu um
kveldið?« sagði hún og roðinn
kom enn í kinnar henni. »Jeg
bið yður, sem vin að hlusta á
mig og hjálpa mjer.«
»Jeg skal gera það, sem jeg
í hálfum hljóðum.
»Mig Iangar til þess að Iæra j
list yðar, Brandon, af því jeg
ætla, ef það er unt, að verða lista-
kona líka, enginn fúskari, heldur
vinna mjer til lífs- viðurværis,
heiðurs, frægðar og — til þess
að geta gleymt.*
Hann starði forviða á hana.
»Jeg — jeg skil yður ekki«,
: sagði hann.
»Þetta finst yður kynlegt, og ;
þó ætti svo ekki að vera, eftir
því, sem jeg sagði yður um kveld-
ið. Jeg sagði yður, að jeg væri
sjúk, þreytt, óendanlega leið á
þessu lífi, sem jeg lifi. Jeg hef
orðið enn þá leiðari á því síðan
við töluðum síðast saman, og jeg
hef afráðið að losa mig við það.«
»Losa yður við það !«
»Já, losna við það í eitt skifti
fyrir öll. Gullhlekkirnir hafa sært
mig nógu lengi og nógu djúpt.
Jeg ætla að brjóta þá af mjer og
ganga frjáls - frjáls eins og
allur þorri meðbræðra minna —
frjáls eins og þjer sjálfur, til þess
að vinna fyrir mjer og verða frels-
isins makleg.«
Hann reis ekki upp, en rjetti
úr sjer og glápti á hana alveg
höggdofa af undrun.
»Ungfrú Marion —«
»Bíðið þjer, vinur minn, þang-
að til þjer hafið hlustað á mig
til enda,» sagði hún alvarleg og
lagði rnjallhvíta höndina hægt á
handlegg honum.
— Nú fór heldur en ekki að
fara um Cymbelínu. Henni fanst
höndin hvíta hvíla á handlegg
Godfreys heila eilífð. Og þó var
það aðeins eitt augnablik.
»Jeg ætla mjer að kynna mjer
meginatriði og aðalreglur listar-
innar. Jeg ætla að vinna hlífð-
arlaust með allri kostgæfni og
ástundun, sem konur eiga á að
skipa, — og það er ekki neitt
smáræði. Þá/og þá fyrst, ætla
jeg að kasta mjer út í veröldina,