Vísir - 10.10.1913, Blaðsíða 2

VUlB
Stærsta og fallegasta
úrval,
sem til bæarins hefur komið af
SKINNTAUI,
Búum og Múffum,
allt af nýustu gerð, er nú komið til
Th Th. '
Vefnaðarvöruverslun, Inglófshvoli.
ffggr Verður selt sjerlega ódýrt.
uðið og rjetti henni báðar hendur
sínar.
»F>ú sjerð að jeg trúi þjer ekki,
þótt þú þykist vera sek í þessu!
Nei, Cymbelína! Ástæðan er einhver
önnur, segðu mjer hana!«
»Ástæðan er sú sem jeg hef sagt,«
svaraði Cymbeh'na. »Jeg veit enga
aðra ástæðu til þess!«
Ungfrú Marion trúði henni samt
ekki, — hún las það út úr svip
hennar að hún sagði henni ekki satt.
En, hvað átti hún að gera? Gat það
átt sjer stað, að Godfrey hefði haft
á rjettu að standa? Að þessi stúlka
Hún fleygði sjer niður á stól og
stundi við þungan.
»Ertu nú ánægð, Marion?« spurði
Cymbelína í hörkulegum rómi.
»Nei, — jeg er hvorki ánægð
nje sannfærð! Jeg ber traust til þín,
hvað sem þú segir til þess að veikja
það. Hvar er faðir þinn? Mig —
mig langar að tala við hann!«
Cymbelína auðmýktist í rómnum,
er hún heyrði föður sinn nefndan.
Hún settist, krosslagði hendur í skauti
sjer og andvarpaði.
»Faðir minn er mjög sjúkur.
Hann er veikari en svo, að þú
getir talað við hann, MarionU
Gyinúelína
hin fagra
Skáldsaga
eftir Charles Garvice.
---- Frh.
»Þú ert að steypa þjer í óttalegt
hyldýpi blind á báðum augum og
óafvitandi, Cymbelína! Ástvana hjóna-
jarlsfrúarkórónuna! Líttu á mig, Cym-
belína! Horf þú beint í augu mjer
ef þú getur, og segðu að þetta sje
satt — eða ekki satt. Jeg get ekki
trúað því — jeg trúi því aldrei!
Slík stúlka ertu ekki, góða! Jeg þekki
þig ekki svo vel sem jeg vildi óska,
en mjer er fyllsti grunur á, að það
sje rangt að ætla þjer ekki einhverja
aðra hvöt til þessa úrræðis, en fíkn
í völd og fje. Heimurinn hlyti þar
að verða ranglátur dómari.*
Yetrarfrakkarnir
hjá
Karlmanna og Drengja
fara best og kosta minnst
Th. Th. & Co.
Á skautafjelagshallið
þurfið þjer Hvítar eða Svartar Slaufur.
Nú er nóg til af þeim hjá
Th.Th.&Co.
Austurstr. 14.
sem leit út fyrir að v^a saklaus eins
og dúfa, væri svo vond og eigin-
gjörnkramaiasál að svíkja hann vegna
n'kara gjaforðs? Ef svo væri, — var
það þá vert að bjarga henni, opna
»Mjer þykir það mjög — mjög
— mjög leitt. Er hann í mikilli lífs-
hættu?«
»»Hann hefur verið nær dauða en
lífi,« mælti Cymbelína. »Og jeg er
HVITIR HANSKAR
ágætir Th. Th. & Co.
band er hverri -stúlku verra en dauð-
inn!«
»Jeg veit það!« sagði Cymbelína.
»Komstu hingað alla þessa leið til
þess eins að segja mjer það, Mari-
on! Því miður er þá för þín erind-
isleysa. Jeg vissi það vel áður en
þú komst. Jeg hef vitað það síðan
jeg gaf samþykki mitt til þess að
ganga að eiga Bellmaire jarl. Þú
baðst mig að vera hreinskilna, og
jeg ætla líka að veröa við þeirri ósk.
JJjCymbelína dró að sjer höndina,
stóð upp og starði á hana með
kuldabrosi örvæntingarinnar.
«Þú gerir heiminum þarrangttil,
Marion! sagði hún einbeitt. »Dóm-
ur hans væri rjettur. Jeg ætla að
ganga að eiga Bellmaire jarl til þess
að ná í tign og fje — eins og
þúsund stúlkur aðrar mundu fús-
lega gera.«
Ungfrú Marion stóð líka upp og
horfði á hana. Svo hristi hún höf-
augun á henni með því að segja
\ henni, að maðurinn, er hún ætlaði
að fara að eiga, væri ekki jarl, held-
ur væri hann svikari og sá raun-
verulegi, rjetti jarl af Bellmaire væri
Godfrey Brandon, sem hún hafði
hrædd um að hann eigi ekki langt
eftir.« Henni vöknaöi um augun.
»Hann fjekk aðkenning af heilablóð-
falli þegar hann fjekk þessar vondu
frjettir.*
»Hvaða vondar frjettir?* spurði
ungfrú Marion áfjáð.
Vetrarkápur, Vetrarhattar.
Gott úrval kemur með S/S »Ceres« til
TH. TH.
Vefnaöarvöruverslun, Ingólfshvoli.
Kaupið ntí Föt
Karlmanns og Drengja þar sem þau eru
best að gæðum og verði. Það er hjá
Th. Th. & Co.
á horninu AUSTURSTR. 14.
Þú getur ekkert það sagt mjer í
þessu efni, er mjer er ekki full-ljóst.
Og nú sjerðu, að það er alvara mín
að ganga að eiga jarlinn af Bell-
maire á morgunU
Marion var ráðþrota gagnvart
slíkri undrunarverðri ákefð og ein-
lægni.
»En, Cymbelína, því þá? — því
þá? — Hvers vegna þarftu endilega
að gera þetta? Heimurinn myndi
segja að þú —«
»Hann má segja hvað hann vill,
— mjer er alveg sama!« svaraði
Cymbelína.
»Það yrði sagt, að þú hefðir giftst
honum til auðs og upphefðar, —
að þú hefðir selt sjálfa þig fyrir
• slitið tryggðum við? Því þá ekki
( að láta henni hefnast fyrir heimsku
I sína og mannvonsku að maklegleik-
1 um ?
En þegar henni varð litiö á þetta föla
andlit, inn í þessi einlægu, fallegu,
sakleysislegu augu, þá fjekk ungfrú
Marion aftur fullt traust á henni.
Hún varð að bjarga henni, hvað
sem það kostaði. Hún ásetti sjer
að segja föður hennar hver Arnold
Ferrers væri.
ÍllllPjPllll
EaSBaalraaSmaS SaHMB
Verslunin
Bj örn Krfstjánsson
s e 1 u r
hin góðkunnu
Sjöl
enn nokkra daga með
15-25% afslætti.
Notið því tækifærið til að fá yður vandað
fallegt S j a I fyrir lítið verð.
Allar Vefnaðarvörur hvergi vandaðri
ódýrari.
Verslunin Björn Kristjánsson.
Og
nje
»Hefurðu ekki heyrt þær? Æ, nei,
jeg gleymdi því,« sagði Cymbelína.
»Faðir minn hefur orðið fyrir
óhappi, ungfrú Marion. Jeg held
svo sje venjulega að orði komist,
þegar menn tala um að einhversje
orðinn öreigi.«
»Öreigi?« át ungfrú Marion eftir.
»Jú, við erum öreigar, — fjevana!«
sagði Cymbelína rólega. »Maður sá
er faðir minn treysti og trúði fyrir
fje sínu, eyddi því og dó svo, svo
við erum komin á — vonarvöl!«
Ungfrú Marion hljóp upp af
stólnum og greip í báðar hendur
Cymbelínu. Frh.
{vagsmutva
t$at
og notið ekki cement, nema þetta
<03^
skrásetta vörumerki
sjeá umbúðunum.