Vísir - 18.11.1913, Blaðsíða 1

804
iæSSSK
Vísir
besta og út-
breiddasta dagblaðið á
er elsta
idda:
íslandi.
"0\
19
S\V
Vísir er blaðið . þitt.
Hann áttu ’að kaupa meðan samkeppnin
varir.
JS9
£2
Kemur út alla daga. — Sími 400.
Afgr.í Hafnarstr. 20. kl. llárd. til 8 síðd.
25 blöð (frá 1. nóv.) kosta á afgr, 50 aura.
Send út um land 60 au.—Einst. blöð 3 au.
Skrifstofa i Hafnarstræti 20. (uppi),
opin kl. 12-3. Sími 400.
Langbesti augl.staður i bænum. Augl,
sje skilað fyrirkl. 6 daginn fyrir birtingu.
£»riðjud. 13. nóv. 1913.
íó rasssriisio
Fyrsta ástin.
Fórnin hennar. i,
Verulega faour og átakanlegur
sjónleikur í þrem þáttum.
Aðalhlutverkið leikur
Frú Lilli Beck.
Bórtorð Gtssemands.
(Aukamynd).
Frammúrskarandi hlægileg.
Veðrátta í dag:
Loftvog X 1 1 * i ^ o 03 J3 T3 C > Veðnrlag
Vestme. 737,2 1,5 V 2 Ljettsk.
Rvík. 736,4 2,1 0 Skyað
ísaf. 736,7 0,2 NA 4 Alsk.
Akureyri 735,1 0,0 N 3 Alsk.
Grímsst. 700,6 4,5 0 Alsk.
Seyðisf. 734,3 0,5 VNV 2iAlsk.
Þórshöfn 740,5 5,3 VNV 8ÍSkýað
N—norð- eða norðan.A -aust-eða
austan,S—suð- eða sunnan, V— v est-
eða vestan
Vi'ndhæð er talin í stigum þann-
ig: 0—logn,l—andvari, 2—kul, 3—
gola, 4—kaldi, 5—stinnirigsgola, ð—
stinningskaldi,7—snarpur vindur,8—
hvassviðri,9 stormur, 10—rok,t 1 —
ofsaveður, 12—fárviðri.
Skáleturstölur í hita merkja frost.
jl fást venjulega tilbúnar
|| á Hverfisg. 6. Fegurð, verð og
gæði undir dómi almetinings. —
Sími 93. — Helgi Heigason.
ÚR BÆNUM
Fálkinn fór til útlanda í morg-
un, alfarinn hjeðan í ár. Kemur
við í Hafnarfirði.
Sterling kom í morgun kl. 8V2.
það kom til Hafnarfjarðar í gær-
kveldi og setti þar á land 54
Færeyinga, sem eiga að sækja
skip þau, sem Gunnar banka-
stjóri Hafstein keypti hjer í
haust.
Með skipinu komu: frá út-
löndum: Guðm. Böðvarsson um-
boðssali, Benónía Dagbjartsdóttir
(hefurdvalið 11 ár ytra við osta-
gerð); Jón Erlendsson skipstjóri;
frá Vestmannaeyum: Jón Hinriks-
son verslunarstjóri og Hoydal.
Kvennmaður
kastar sjer út um glugga
bíður bana af.
og
Um kl. 2 í gærdag fjell ung-
lingsstúlka, Dýrleif Guðmundsdóttir
út um glugga á 3. lofti í Berg-
staðastræti 45 (Baldurshúsi) og beið
bana af.
Stúlka þessi var ofan úr Borgar-
hreppi, dóttir Guðmundar Guð-
uiundssohar Bjarnasonar, er varprest-
ur á Borg. Var hún nú 24 ára að
aldri.
Á þrettánda ári hafði barnið tekið
I berkiaveiki og var þá flutt á Landa-
* kotsspítala og var hún þar nærri
í 2 ár til lækninga, batnaði henni
þar berklaveikin, en á eftir' kom
frani s henni geðveiki allmikil seni
; stunrí'-m fylgdu æðisköst.
í haust var henni komið fyrir
hjá sysfur sinni, Guðrúnu Guð-
mundsdóttur og manni hennar
Magnúsi Sæmundssyni söðlasmið á
Bergstaðastræti 45.
Leituðu þau ráða hjá Þórði lækni
d Kleppi og skoðaði hann hana.
Virtist honum hún ekki mjög veik,
raunar nokkuð dutlungasöm, eins og
þessu fölki er hætt, gaf nokkrar
ráðleggingar, en bjóst ekki við veru-
legum bata. Stúlkan var annars dag-
farsgóð og stillt og algerlega með
rjettu ráði milli kastanna.
Síðustu dagsna bar he dur meira
á þunglyndi í henni en áður, gat
hún stundum um að sjer leiddist
og rak upp hljóð við og við.
Klukkan 1V, í gær gekk hún úr
daglegu stofunni upp á herbergi
sitt — það var lítið herbergi á 3.
lofti — og Iokaði hún að sjer.
Að hálfum tíma liðnum heyrðist
að hún braut rúðuna í glugganum
og rjett á eftir hentist hún úí urn
gluggann. Það sást síðar að hún
hafði reynt að opna gluggann, en
það ekki tekist. Annars varglugg-
inn svo lítill að nær óskiljanlegt var,
að þar kæmist maður út um.
Hún fjell niður á þjett símanet,
og dró það mikið úr fallinu, én
fallhæðin var nær 15 álnir.
Hún var með fullri rænu er að
henni var komið og sá lítið á henni,
nema hvað hún var særð á höfði.
Var hún þegar borin inn og sent
eftir hjeraðslækni.
Hann kvað stúlkuna, sem var mjög
skapíll við hann, hafa viðbeinsbrotnað
en að öðru sáust eigi önnur veru-
leg rneiðsli á henni, en fyr er
greint.
Hún dó eftir 2 tíma af innvortis
meiðslum.
Um
Eyjólf Jónsson.
Faðir Eyjólfs hjet Jón Jónsson
er var kallaður »Bárar Jónt', því
hann bjó lengi á Bár í Eyrarsveit
í Snæfellsnessýslu, kona hans bjef
Silfa, var hún af ætt sjera Jóns
Hjaltalíns á Bteiðabólstað í Barða-
strandarsýslu. Jón var merkisbóndi,
starfsamur og hygginn búmaður,
tveggja manna maki til burðar, ráð-
vandur og svo góðhuga, að hann
mátti ekkert aumt sjá, kona hans
var það einnig; kunnugir segja,
að börn þeirra hafi 5 verið, er upp
komust, 4 dætur og einn sonur,
Eyjólfur sá, er hjer um ræðir. Jón
fluttist síðar með fjölskyldu sína tii
Arnórsstaða á Barðaströnd og bjó *
þar til dauðadags, þar yrkti hann
tún og engjar með grjótgörðum
og einnig nátthaga mikinn fyrir
ásauð sinn.
Eyjólfur ólst upp hjá foreldrum
sínum og eftir að hann varð fulllíða
maður hafði hann jafnan kosið að
vera sem næst þeim, því hann hafði
mikið ástríki af móður sinni. Haföi
hann og oft sagt, að hann áliti sig
athvarfslausan eftir að hún dó.
Eyjólfur gerðist snemma verk-
maður mikill, var hann rammur að
afli sem faðir lians og kallaður fyr-
ir vestan ýmist »Eyjólfur sterki* eða
Eyjólfur með »járnhöndurnar«;
’nversdagslega var hann gæfur og
skemtilegur, hafði jafnan spaugsyrði
á vörum við þá, er hann umgekkst
og í vinnu voru með honum, greind-
ur vel og ljet stundum fjúka stöku
af munni við sjerstök tækifæri.
Fjegjarn maður var hann álitinn,
en vildi þó aldrei eignast eyrir, er
honum þótti á óheiðarlegan hátt
fenginn, og þótt hann væri afburða
verkmaður og hver sá, er eitt sinn
hafði látið hann fyrir sig vinna
sækti eftir að fá hann aftur, tók
hann ekki fyrir vinnu sína meira en
almennt gerðist, þótt kost ætti á
því. Aflaðist bonum eigi alllítið
fje, því hann var nautnaspar, svo
rnörgum þótti um of, og hafði
hann venjulega ekki góð klæði.
Hann keypti ábýlisjörð föður síns,
Arnórsstaðina, og átti nú, er hann
dó. Fje hafði hann einnig dálítið
á banka (rumar þúsund krónur), auk
þess, sem hann átti ekki alllítið af
peningum hjá hinum og þessum,
því hann var fús á að lána mönn-
um. Hafði þó misst talsvert við það,
þar skuldunautar hans gerðust mis
skilsamir, en aldrei tók hann vexti
af lánum sínum, þótt lengi stæðu.
F.yólfur átti lengst æfinnar heima
fyrir vestan, þó eigi á sama stað.
Var hann þannig til skiftis um tíma
á Bíidudal, Tálknafirði og Patreks-
firði. Ferðaðist hann þá stundum
mílli þessara fjarða fyrir menn fót-
gangandi og bar þetta 12— 14 fjórð-
unga bagga á herðum sjer. Var
hann hinn hraustasti alla æfi og
kenndi sjer aldrei meins.
Eyólfur heitinn var 48 ára, er hann
andaðist. Hann var aldrei við kvenn-
mann kenndur.
Stúlkubarn tók hann að sjer og
ljet fóstra upp á sinn kostnað á
Arnórsstöðum vestra, heitir hún Guð-
rún Þorgrímsdóttir, og er mælt að
hann hafi ætlað henni eigur sfnar
eftir sinn dag og hann hafi líklega
ekki gert löglegar ráðstafanir til þess
að svo yrði.
Hann var bókhneigður nokkuð
og kvað oft rírnur sjer og öðrum
til skemmtunar, er hann var kominn
heim frá vinnu sinni á kvöldin.
í Reykjavík hafði hann dvalið
rúmt ár.
Hrafnkell.
ifgjrRA ÚTi,ðNDUM.H
!
! Italir
i eiga jafnan í höggi við Araha og
| blámenn í Tripolis. Nú fyrir
| skemrr.stu hafa þeir átt fullt í fangi
j við uppreistarmenn í Cyrenaika,
i austast í Tripolis. Tókst Vinai. vf-
irhershöfðingja ítala, að ná herbúð-
um uppreistarmanna við Ruscenal
eftir tvær harðar orustur með mann-
falii miklu. Gereyddi hann herbúð-
unum og hefur nú góða von um
að takast muni, að ganga milli bols
og höfuðs á fjöndum þessum að
fullu.
Stolið úr bæarsjóði.
í smábænum Delitzsch, 15 rasta
veg norður frá Leipzig, strauk ný-
lega bæargjaldkerinn PacLlaff með
6 100 ríkismörk úr bæarsjóði í vas-
anum. Daginn eftir skaut sig bæar-
reikninga-endurskoðandinn Meley.
Við rjetíarrannsókn hafa stórsvik
orðið uppvís.
Hjartaskurður.
Ungur ítali í Köln skaut sig ný-
lega í hjartað, en læknum tókst að
bjarga lífi hans. Skáru þeir kúluna
út úr hægra hjartahólfi, og leið
sjúklingnum vel og lífæðin sló reglu-
lega, er síðast frjettist.
Dæmd fyrir svfvirðuskrif.
Kona nokkur bresk, Annie Tug-
well, hefur verið dæmd í 12 mán-
aða þrælkunarvinnu fyrir að skrifa
og senda í brjefum og póstkortum
nafnlaus níðbrief og skammabrjef
til ýmsra manna.
(Frh. útlendra frjetta á öftustu bls.)
Ferðir Vigfúsar
Sigurðssonar.
I.
Vaínajökulsför
þeirra Kochs.
í fyrrasumar fór J. P. Koch,
höfuðsmaður í danska hernum
för allfræga yfir Vatnajökul.
Var hún aðallega farin í þeim
tilgangi að reyna hina íslensku
hesta, er hann hafði keypt hjer á
landi til Grænlands-farar sinnar,
og annan útbúnað.
Koch kom til Akureyrar með
Flóru 12. júní; voru í fylgd með
honum Dr. Vigner, þjóðverji,
veðurfræðingúr og stjörnufræð-
ingur, og cand. Lundager grasa-
fræðingur, danskur maður.
Ekkert var um dýrðir á Akur-
eyri við komu þeirra og virtist
svo sem bæarbúar veittu þeim
litla athygli.
%