Vísir - 18.12.1913, Page 3

* ' 3« * * , * í
í B
S
Fyrstu verðlaun!
i ú
Fyrstu verðlaun! íj
=
Stóri glugginn frá Liverpool fjekk fyrstu verðlaun,
i og Kaffíauglýsingin frá Liverpool fjekk líka fyrstu si
verðlaun.
* það þarf því ekki að mæla með Ú
£\v evp o o^-\3Övuuum.
þær eru svo góðar, að þær fá allt af fyrstu
verðlaun, hvort sem sagt er frá þeim í auglýsingu eða
þær eru sýndar í glugga.
% Liverpool stendur verslana fremst. s
þar kaupa menn
í til jólanna s
í á k í íj
í * * * * &
HEILRÆÐI.
Ef að þig fýsir fyrir jólin
fagra muni sjá
og velja úr þelm gjafir þær,
sem vinir eiga að fá,
þá farðu ofaní’ Kolasund
og kauptu leir og gler.
Jeg skal svo gjarnan góði vinur
ganga með þjer.
4 Jólakerti, Kertaklemmur, Englahár, Kerti, stór, ^
| Spil, ýmsar tegundir, Stjörnuljós og margt fleira er best
4
4
4
4
4?
M
4
að kaupa fyrir jólin í verslun
Helga Zoega.
Epli (Baldwins) Appelsínur
Vínber Konfekt-Rúsínur
Bananar Hnetur
Uíiðursoðnir ávextir
Hvítkái Rauðkál
Kartöflur Laukur
Allt góðar vörur með gæðaverði
í verslun HELGA ZOEGA
JOLAHVEITIÐ
í N Ý H Ö F N kostar II, 12, 16 og 18 aura.
I®" Pantið í tíma, heiðruðu viðskiftavinir. TW
Violanta.
(Framhald af Cymbelfnu.)
--- Frh.
»Já, jeg komst með brögðum í
hús De Vancour hertoga, ritaði með-
mælabrjef með mjer undir nafni
René sonar hans, og karlinn var
svo elskulegur, að fyrir hans til-
stilli var jeg á dansleik með ung-
frúnni og hertogafólkinu hjá De
Carcou barón. Og það verð jeg
að segja að ungfrú Forthclyde er
allra yndislegasta stúlka. Jeg komst
svo á snoðir um allar ferðir henn-
ar, njósnarmenn »Rauða augatis«■
voru hvarvetna á hælum henni, hvar
sem hún fór. En þessi ólukku her-
togadóttir, Marion Coverlands, fylgdi
henni allt af eins og [erFðasyndir.
Þær óku síðla dags út í skóg. Jeg
sættifæri; jeg náði tali af þeim, sá
í hvaða vagni þær óku og sat fyrir
þeim á veitingastað, þar sem þær
höfðu að venju að hvíla sig. Hún
Barbara syslir þín, sem í París
heitir Giaviccioli, var með okkur.
Hún bjóst verstu görmum, lagðist
á veginn fyrir þær, er þær stöll-
urnar gengu út í garðinn að fá
sjer hressandi loft og hlusta á hljóm-
Ieikasveit í garðinum. Hún ljest fá
yfirlið og vera fárveik, ungfrúin
hljóp heim að húsinu til að sækja
henni vatn að drekka; en fór að
bakdyrunum og fjekk þar vatn hjá
einhverjum matsveinanna. Þegar
hún kom út úr húsinu með vatns-
krukkuna, gekk hún til hennar og
heilsaði henni, sagði henni, að vin-
( kona hennar hefði þegar hjálpað
veiku könunni ásamt mjer, sem af
hendingu hefði borið þar að, upp
í lokaðan vagn þar skammt frá, og
skilaði frá henni, að hún bæði hana
að koma með vatnið þangað. Jeg
bauðst mjög hæversklega til að vísa
henni veginn. Hún fjellst á það
og hjeldum við svo þangað er
vagninn beið. Skuggsýnt var orðið
og hún uggði ekkert er hún stje
upp í vagninn. Þar tóku þeir fje-
Iagar mínir úr »Rauða anganu,«
Bonticelli og Ludovigo, við henni,
settu hana niður milli sín og
vörnuðu henni að gefa hljóð af
sjer, en jeg ók þegar allt sem af-
tók heim í París f húsið hennar
frænku, sem einnig kom heim von
bráðar,«
— »Varð stúlkunni ekki íllt við?«
»Jú, jeg held nú það, — hún
var meðvitundarlaus af skelfingu, er
við bárum hana inn.«
»Og hvernig brá henni við er
hún raknaði úr rotinu?«
»Hún raknaði úr því nokkuð
seint, en Ludovigo er iæknir eins
og þú veist, og honum tókst að
að lífga hana við. Hvernig henni
varð þá við? Hún kom fyrst engu
orði upp, — hún var eins og liðið
lík, en svo varð hún reið — voða-
lega bálreið, — ó, hvað hún var
þá yndisleg! — og krafði okkur
skýringa á þessu athæfi, spurði eftir
ungfrú Marion og hótaði okkur lög-
reglunni, reiði hertogans og öllu
íllu, það er ekkert smáræðisskap í
svo ungri stúlku.*
»En hvað sögðuð þið henni?«
Frh.