Vísir - 28.01.1914, Blaðsíða 3

V t| S I R
S J O M E N N!
Takið eftir;
Aldrei hefur annað eins úrval af allskonar
Sj öfatnaði
komið til borgarinnar eins og nú er komið í
Liverpool
gog til
Th. Thorsteinsson & Co„
Austurstræti 14.
Svo sem: „Trawl“-Stakkar, Buxur, Kápur, Svuntur,
Pils, Ermar, Skálmar, Hattar, Legghlífar, Fatapokar,
Flókastakkar, og Buxur, hvítar og brúnar,1
Sjósokkar enskir, Klossar fóðraðir,
Stígvjel fóðruð, Vjelaföt, Teppi
o. fl. o. fi.
þetta er áreiðanlega fjölbreyttara og betra úrval af
sjófatnaði, en þekkst hefur áður!
Söngvarnir úr Ljenharði fógeta
eftir ÁRNA THORSTEINSSON
eru komnir út og fást hjá öllum bóksölum bæarins.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
ana. Þegar við komum fyrir næstu
vík, sáum við torfþak bæarins á
Grímsstöðum — og eftir skamma
hríð fór Stcfán að verða órólegur.
Hann fór með okkur ýmist í aust-
ur eöa vestur og fullyrti, að við
værum á rjettri leið. En þar eð
þetta var enginn sparnaður með
tímann, sem var okkur dýrmætur,
því bráðlega áttum við að komast
inn á Hólasand, heljarmikla eyði-
mörk, þar sem hvergi var sting-
andi strá að hafa fyrir hestana, þá
gengum við á unglinginn og hann
varð að kannast við að hann rat-
aði ekki. Hann vissi eiginlega ekk-
ert, hvert halda skyldi. Við urðum
því að taka til okkar eigin ráða.
Við höfðum landabrjef með okkur,
en hlutföll þess voru 1 : 850000,
og að fara eftir því var álíka og
að ferðast um tunglið eftir upp-
dræftinum í Brockhaus-Iexíkoni. Við
urðum með einhverju móti að kom-
ast heim að Grímsstöðum, sem var
næsti bærinn, og eftir margar árang-
urslausar tilraunir og ægilcgt brask,
gátum við aftur að líta Mývatn.
Bóndinn þar kunni ekkert annað
en íslensku og urðum við því að
láta Stefán einan ná í upplýsingar.
Hann var því sendur heim og var,
held jeg, rækilega boðið að safna
nú öllu viti sínu í eitt, til þess að
fá að vita um rjetta Ieið.
Þegar hann Ioks kom aftur, þótt-
ist hann þekkja leiðina eins vel og
fingur sína. Við hjeldum aftur í
norövestur og komumst inn á
Hólasand.
Eyðimörkin var fyrir framan okk-
ur eins og öldóttur hafflötur. Frh

Jxí
sv. Jx.
(Brot úr ferðasögu).
---- Frh.
Klukkan 4 sama daginn fór
jeg í st. Georgskirkjuna, það er
biskupa-kirkja vegleg. Forláta prje-
dikari frá Winnipeg átti að tala.
Stóð fyrir framan kirkjuna auglýs-
ingaspjald mikið og stóð á þvf:
»Karlmenn, karlmenn, komið og
heyrið, hvað hr. N. N. frá Winni-
peg hefur að segja karlmönnum í
Halifax. Stór samkoma fyrir karl-
mennina«. Þetta var einnig auglýst í
öllum sporvögnum. Ræðan var um
karlmennsku, ekki voru margir í
kirkju, varla 200. Eftir messu fór
jeg heim að jeta kveldverð »half
past five-te« Kl. 7 fór jeg aftur í
baptistakirkjuna. Sami presturinn
talaði og fyr um daginn og var
efnið um hina miklu spurningu
Matt. 22, 42.). Hann talaði ágæt-
Iega og svo greinilega aðjeg skildi
hann vel. Svo auglýsti hann fund
á eftir í kjallaranum. Jeg var boð-
inn þangað. Eftir söng bað prest-
urinn mig að segja nokkur orð og
geröi jeg það, jeg falaði í lOmín-
útur og var alveg hissa yfir sjálf
um mjer. Því var vel tekið, þó
enskan væri ekki sem best, en
aldrei hef jeg getað talað eins ensku
og þarna. Svp stóðu þarna margir
UPP og gáfu stutta ' vitnisburöi
Jeg kynntist þarna 14 ára dreng
ntjög skemmtilegum. Spurði jeg
hann um K. F. U. M. og bauðst
hann til að fylgja mjer þangað.
heldur aðalfund tniðvikudagirtn 4. n. m. kl. 5 síðd. f
Iðnaðarmannahúsinu uppi.
Lagðir verða fram reikningar og tillaga um að leggja fjelagið
niður, svo og um ráðstöfun á eignum fjelagsins og borgun skulda.
Fastlega skorað á fjeiagsmenn að mæta.
Reykjavík 26. jan. 1914.
Fjelagsstjórnin.
1 j W
*
r
i
i
*
I
_ v
^PPPPPPPP^TPPf^fTPflfippf^lipfK
Netagarn
(I rskt),
5- og 6-þætt.
Hið 6-þætta er sjerstaklega gott í selanætur.
Veiðarfæraverslunin „Verðandi
Hið langþráða
Plyss
Astrakan
er nú komið.
Gruðm. Bjarnason.
f kveld kl. 8 heldur
3<V.eY\t\\w$a\5\eta$\5
útbreiðslufund sinn í K. F. U. M.
(stóra salnum uppi). — þangað
ættu bæarbúar að fjölmenna, til
þess að kynnast fjelaglnu.
Hann var eldri sonur djáknans þar
við kirkjuna. Pilturinn fór með
mig óraveg og sýndi mjer K. F.
U. M. Það var nú meiri bygging-
in, byggð í fyrra og kostaði nær
400 000 krónur. Skrifarinn gekk
með mjer um hana og var hinn
alúðlegasti, en enginn fundur var
þar á sunnudögum.
Svo fylgdi pilturinn mjer heim
og skildum við með mikilli vin-
áttu. Frh.
Violanta.
Framhald af Cymbelínu.)
--- Frh.
Jeg brást reiður við og krafðist
þess með skírskotun til embættis-
skyldu hans og rjettar míns, að
hann veitti mjer þegar áheyrn, því
erindi mitt þyldi enga bið, — myndi
jeg og síma til sendiherrans í Rómi
og skýra honum frá viðtökum þess-
um að öðrum kosti. Ritarinn klór-
aði sjer bak við eyrað, fór aftur inn,
kom að vörmu spori og vísaði mjer
I inn til ræðismannsins.
1 Ræðismaður var hinn kurteisasti,
( bað mig mjög að afsaka bið þessa,
bauð mig velkominn ogspurðiit ig
mjög alúðlega, hvað hann gæti gert
mjer til þæginda. En hann var svo
undarlegur, það var eins og hann
gæti ekki setið kyr, — hann starði
ýmist á ntig með nístandi augna-
ráði eða horfði í gaupnir eða hristi
höfuðið Iítið eitt.
Jeg skýrði honmn vandlega frá
atburðum öllum viðvíkjandi [meyar-
hvarfinu og loks frá grun mínum
um að Violanta væri hjer niður-
komin í borginni, — kvaðst jeg
ósjálfrátt verða að setja þann grun
minn í samband við það, að Ru-
beoli greifi, útlendingur, sje hjeðan
úr borg, er hefði komið sjer í
kynni á heimili föður míns með
falsbrjefi undir mínu nafni, af ger-
samlega óskiljanlegum ástæðum,
hefði sjest í skóginum og hitt þar
Marion hertogadóttur rjett áður en
Violanta hvarf, og svo horfið úr
Parísarborg og farið einmitt hingað.
að því er lögregla Parísarborgar
hafði tilkynnt mjer.
En jafnskjótt sem jeg nefndi nafn
Rubeoli greifa, sá jeg að ræðis-
manni brá mjög, og er jeg minnt-
ist á falsbrjef í sambandi við hann,
sá jeg að honum varð órótt mjög,
hann hristi höfuðið ákaft og muldr-
aði eitthvað fyrir munni sjer.