Vísir - 13.02.1914, Side 3
V i S I g
mun minna látið til sín taka á þess-
um þingum en þeim fyrri. Pó þóttu
afskifti hans af stjórnarskrárbreyting-
unum á síðasta þingi bera þess
vott, að enn væri hann í því máli
nokkuð líkur sjálfum sjer. Kom
hann fram með margháttaðar breyt-
ingartillögur við 3. umræðu um
málið í neðri deild (Alþ.tíð. 1913, A,
þgsk. 578), og þótti þar mega kenna
það, að danskan vildi hann sníða
oss stakkinn með stjcrnarskrárbreyt-
ingununi, auk annars, er honum
þótti betur við eiga, að stjórnarskrá-
in hjeldi, en allir aðrir töldu nauð-
synja'aust og rangt. Breytingartil-
lögur hans urðu Iíka skammlífar.
Þær voru felldar allar.
Þótt stjórnmálaferill dr. V. G-
hafi þótt býsna litföróítur, pólitík
hans ekki ávalt órotin í sumum
greinum og áhrif hans á stjórnmála-
líf þjóðarinnar í heild sinni ekki ,
æfinlega góð eða nytsamleg, þá er
þ«í ekki að leyna, að sá er dómur
margra nýtra manna, að hann sje
á margan veg búinn svo góðum
þingmannshæfileikum, að nokkur
vafi sje á því, hvort aðrir þingmenn
hafi um sumt verið honum fremri,
síðan er liann kom á þing. Hefur
honum verið talið inargt til gildis,
starffýsi, starfsþol, samvinnuþýðleik-
ur, þrautseigja og liðleitni í ýms-
um myndum, og loks, að saman
hefur þótt fara hjá honum, að hann
legðisl oft djúpt, í málin, og hitt,
að málfylgi hans væri gætt þrái og
þolinmæði, sem fæstra hluta Ijeti
ófreistað, þeirra er hann hyggði, að
mættu mál sitt styöja. Störf hans
á þingi hafa því verið niikil og
margvísleg. Hann hefur og þótt
mikill ræðumaður á þingi fyrir það,
að ræður hans hafa all oft verið efn-
isríkar og rökraktar. En aftur ber
öllunr saman um, að ekki sje hann
ræðuskörungur á þá leið, að hann
flytji ræður sínar af skörungsskap
eða mælskuþrótti, því að hann talar
óvenjulega linjulega,ulaust og áhersl
alloft óáheyrilega.
Sumir hafa kastað því fram, að dr.
V. G. muni búa yfir einhverri nýrri
Valtýsku, og því Jiafi hann þessa
óvíkjanlegu fýsn til þingsetunnar.
Hvað hæft gæti verið í þessu, er
vitanlega ekki hægt að segja. Hitt
ætti að vera hægt að segja, að gamla
Valtýskan er steindauð. Og nokkurn
vegin jafn-hægt ætti að vera, að
segja það, að öll hin síðustu ílokks-
reipaslitur, er tengdu hann við þá
fyrri samherja hans (Valtýinga, Fram-
sóknarmenn, Þjóðræðismenn) eru
nú svo gereydd, að enginn sjer deili
til þeirra. Þá væri það varla annað
en eðlilegt, þótt sú forna ráðherra-
og valdagirnd, er mælt var að dr.
V. G. hefði ekki farið varhluta af,
væri nú eir.s og farin ögn að þorna
í skelinni. Þegar allt flokksfylgi er
þrotið og í stað þess komin pólitísk
einangrun, traustið er horfið hjá
samherjunum gömlu og maðurinn
finnur sig kann ske að einhvetju
leyti eins og dauðan hlut í stjórn-
rnálastarfseminni, þá er eins og eðli-
legt þó dáin væri vonin um völdin
og metorðin, og maðurinn Ijeti sjer
nægja háskóla-metorðin ein. »En
enginn veit hvað með þeim dauða
býr«, er gamalt orðtæki. Og hvað
enn þá kann að búa með dr. V. G.,
veit enginn.
Söngvarnir úr Ljenharði fógeta
eftir ÁRNA THORSTEINSSON
eru komnir út og fást hjá öllum bóksölum bæarins.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonar.
Utboð,
Þeir, sem vilja taka að sjer að smíða pósthús hjer i bænum, |
geta fengið uppdrætti að húsinu, lýsing og útboðsskilmála á teiknistof- |
unni í Skólastræti 5 B þessa dagana, kl. 12—3 síðd., meðan til vinnst, |
gegn 20 kr. gjaldi, sem verður endurgreitt, þegar öllum skjölunum er I
skilað ahur óskemmdum. Tilboð sendist undirrituðum fyrir 27. þ. m.
Reykjavík 12. febrúar 1914.
RÖGNVALDUR ÓLAFSSON.
Hin stóra
rýmingarúísala
hjá
jónatan Þorsteinssyni,
Laugaveg 31.,
er byrjuð og stendur yfir þes;a viku.
Afsláttur gefinn af öllum vörum. Af veggfóðri, gólfdúkum, vaxdúk-
um og gólfábreiðum 15—50% afsláttur.
Af ölium húsgögnum gefinn afsláttur.
Notið þetta ágæta tækifæri til að eignast góðar og gagulegar
vörur fyrír lágt verð.
Jónatan Þorsteinsson.
Kvennfjelag
Fríkirkjusafnaðarins
heldur ársskemmtun sína þriðjudag 17. þ. m. á Hotel Reykjavík, og
byrjar hún kl. 8 síðdegis með áti. Fjelagskonur, sem taka vilja þátt í
skemmtuninni, geri svo vel að skrifa sig á lista hjá einhverri af oss
undirrituðum fyrír 16. þ. m.
Reykjavík, 10. febrúar 1914.
Ingibjörg ísaksdóttir, Holtsgötu 16. Sími 374.
Margrjet Árnadóttir, Vesturgötu 22. Sími 445.
Lilja Kristjánsdóttir, Laugaveg 37. Sími 104.
Laugaveg 55.
selur einungis géðar vörur, með lægra
verði en alíir aðrir. T. d.:
pd. á
78 au.
112 —
90 —
227, —
25 —
24 —
23
í 10pd.24 au.
- —23 —
22 —
Kaffi, óbrennt
— brennt —
Kakao ágætt —
Hvítasykur, toppa —
högginn —
— steyttan —
Púðursykur — - 20 — - —22 —
Haframjöl „Axa“, viðurkennt fyrir gæði af öllum,
sem reynt hafa, pd. á 15 aura, í 10 pd. 14 aura.
Hrísgrjón, heil, pd. á 15 aura, í 10 pd. 14 au.
o Hveiti, ágætt, pd. á 14 aura, í 10 pd. 13 aura.
, Mjólk, niðursoðna % dós 40 aura.
— — - 22 aura.
| Baldwins Epli, pd. 25 aura, Vínber, pd. 50 aura.
1
| Allir vita, að STEINOLÍA er ódýrust í VON.
' SALTKJÖTIÐ óviðjafnanlega frá Grund í Eyafirði
fæst aðeins í VON.
Vörurnar eru sendar kaupendunum heim. “HiS
Talsími 353. Talsími 353.
Væri um það spurt, hvort dr.
V. G. mundi bæta sig á því, að
sitja hjer eftir á þingi, og jafnframt
um það spurt, hvort hann mundi
lijer eftir vinna meira eða betra
betra verk á þingi en hingað til,
eða þá að hann mundi hjer eftir
bera gæfu til þess, að bæta það,
er misráðið hefur verið í stjórnmála-
starfsemi hans áður, — þá mundi
víst mörgum verða á, að svara því
neitandi.
Menn segja allmargir blátt áfram,
að dr. V. G. sje búinn að full-
sýna stjórnmálastarfsemi sína og að
hann eigi ekki að halda áfram
þeirri sýningu.
Hann eigi ekki á þingi að sitja.
Frh.
UR ,JJT JACKLEFJÁLL
Eftir Albert Engström.
--- Frh.
Haganesvík og Barð.
[Höf. og Wulff, fjelagi hans, hafa
farið út á fiski með norskum skipstjóra.
Þeir hafa fengið vont veður og hleypt
inn á^Haganesvík].
HJDökkur og þungur þokubakki
liggur á fjöllunum blásvörtum
allt niður í miðjar hlíðar þeirra,
og ýrir suddaregni úr honum
yfir okkur. Við sjáum sveitina,
óendanlega tómlega, sem hækkar
æ eftir því, sem lengra dregur.
Við getum greint nokkur kot
austanmegin við víkina. þau eru
að sjá eins og stórar þúfur á
grænni jörðinni. En niðri við
bátabryggjuna er hús eitt fyrir-
mannlegt að sjá, því það er
timburhús. Tvö áletrunarspjöld
eru utan áþví og skipstjórinn fræð-
ir mig um, að það sje og talsíma-
stöð. Beint í suður sjest eitt-
hvað hvítt, gegnt á móti-fjallinu.
það hlýtur að vera kirkjan á
Barði. þar í nánd hvað vera
heit laug.
Jeg hefi ljelegan landsuppdrátt
meðferðis, tek hann upp og sjá!
þar er laugin sýnd. Skipstjórinn
hefur aldrei sjeð neitt þesskonar
og langar þess vegna til að fara
á land, en hann er í veiðiför, en
ekki skemmtiför: ljetti þokunni,
verðum við að fara út að afla,
því það er ófyrirgefanlegt að liggja
inni athafnalaas með skip og há-
seta.
Jeg reyni að átta mig á lands-
háttum hjer, með því að lesa í
sögulegri byggðalýsingu íslands
eftir Kristján gamla Kálund. þetta
er sögusveit og hjer verðum við
að fara á land. Jeg bið til þeirra
er völdin hafa, að þokunni ljetti
ekkl.
Og þeir bænheyra mig. Hún
hleðst æ þjettar yfir, kemur ut-
an af hafinu og meira að segja
fylgir henni meiri vindur. Við
liggjum í góðu skjóli fyrir land-
nyrðingnum og jeg blessa undir-
sjóina, er við erum að verða
varir við. þeir merkja það, að
engin leið muni vera til þess að
fiska í dag. Og er við höfum
snætt miðdagsverð, nokkru fyr
en vant er, fáum við skipstjór-
ann og tvo menn að aukr, til
j þess að róa með okkur á land.
Fvrst í húðjna til bess að panta