Vísir - 15.03.1914, Blaðsíða 2

V l S l fc
Para-Dschala slysið.
lndverjum var það þegar full-
ljóst, er Austur-indverskafjelagið tók
að leggja fyrstu járnbrautina frá
Bombay til Tanna 1851, að þar
væri ískyggilegir gestir að taka
heima, Þeir þóttust sjá, að járn-
braut þessi myndi öllu framar
greiöa fyrir herflutningi austur
þangað og hergagnaaðdráttum, svo
ef brautin kæmist á, væri síðasta
vonin horfin um að varpa af sjer
breska ánauðarokinu. Þeir gerðu því
alltsem í þeirra valdi stóð, til þess
að koma í veg fyrir að brautin
yrði lögð, — menn fengust varla
til vinnu, brautarteinarnir voru rifn-
ir upp, brýr brotnar og verkfræð-
ingar og verkstjórar vegnir á lauri.
Það ráð var tekið að láta her halda
vörð um brautina dag og nótt, og
það tók þó fullan tveggja ára tíma,
ið leggja 32 rasta langa braut.
Enginn vissi þó, hver stóð á bak
við þennan andróður gegn braut-
inni, er auðsæiiega var vel stjórn-
ið. Því var enginn vegur að koma
app, voru þó ýmsir píndir til sagna,
í. d. 43 menn, er samkvæmt skýrslu
landsstjórans breska þáverandi,
Dalhousie lávarðs, voru hengdir
fyrir morð á verkfræðingunum við
og við, en þeir ljetu lífið án þess
að láta leyndarmál sín uppi, og
gengust ekki fyrir launum og líf-
gjöf-
Þá, eins og reyndar enn í dag, var
fjöldi leynifjelaga á Indlandi, er
settu sjer það mark og mið, að
verja iand sitt og hreinsa af öll-
um ásælnisseggjum. Eflaust var það
verkþessarajfjelaga, er hjer varunn-
ið, og á þeirra reikning er óhætt að
skrifa slysið mikla, er kennt er við
Para-Dschala, og hjer verður frá
sagt.
Þegar járnbraut þessi var lögð,
var ráðist í árið eftir að halda braut-
inni áfram frá Bombay til Manmad.
Vorið 1854 var brautarstæðið mælt,
— kom þá f ljós, að örðugasti
hjallinn á leiðinni var Sinpa/z-fjöllin;
þeim varð ekki sneitt hjá, — skarð
var óhjákvæmilegt að gera í þau,
— brautin varð að liggja gegnum
þau.
En til þess að koma því í verk,
var óhjákvæmt að sprengja að
nokkru leyti upp Para-Dschala, —
fjallið helga, — háan hnjúk, er á var
uppi eldgamalt indverskt musteri.
Haustið 1855 var svo langt kom-
ið verkinu, að boraðar voru í berg-
ið í Para-Dschala sprengiholur. í
því, er nú fer á eftir, verður fylgt
frásögn enska verkfræðingsins Thomas
Marling, einn hinna fáu, er slapp
lifandi frá Para-Dschala slysinu. —
Er skýrsla hans birt í London 1885.
Marling segir svo frá:
Frá 14. nóv. 1855 leið ekki
nokkur vika svo, að ekki væru tveir
eða fleiri fjelagar okkar skotnir til
bana úr launsátri. Við liföum sem
á ófriöartímum væri, — sá var einn
munurinn, að við sáum örsjaldan
fjandmennina. Sinpan-fjöllin, sundur
tætt af gjám og sprungum voru
afbragðs felustaðir og einkar vel
fallin til launsátra. Þar voru ein-
stígi og leynigöng, er við vissum
ekkert af, stór neðan jarðar hellis-
Söngvarnir úr Ljenharði fógeta
eftir ÁRNA THORSTEINSSON
eru komnir út og fást hjá öllum bóksölum bæarins.
C»laesset\.
Yfrrjettarmálaflutningsmaður,
Pósthússtræti 17.
Bókaverslun Slgfúsar Eymundssonar.
Venjulega heima kl. 10—11 og4 —
Talsími 16.

6.
▼
A útsölunni í Vöruhúsinu
g á morgun verður selt mjög ódýrt
g karlmannafatnaðir og fataefni,

Ð
kvennfólk,
og verk-
g vetrarkápur fyrir
nokkrir yfirfrakkar
| mannabuxur. Allt seit mjög
§ ódýrt á morgun í
Vöruhúsinu.
vantar á s/s „B l'A N C A “, sem liggur hjer á höfn-
inni. Upplýsingar gefur
Kolaverslun Bj. Guðmundssonar
í Kolasund:.
Til leigu.
Frá 1. maí næstkomandi eru til leigu 2 herbergi í húsi
mínu við Laugaveg IS, þau sem nú eru notuð fyrir
gullcmíðavinnustofu, mjög hentug* íyrir skrifstofu eða sölubúð.
Finnið mig sem fyrst.
Jóh. Jóhannesson.
göng, þar sem fjandar þessir fólust
og reikuðu um sem draugar og
djöflar. Herlið höfðum við nóg,
en það kom að litlu liði. Það varði
okkur að vísu óskunda að degi til,
en á nóttunni var aldrei óttalaust að
sofa. Viö vorum á stuttum títfa
orðnir svo myrkfælnir, að næstum
var hlægilegt. Við ýmist roðnuð-
um eða náfölnuðum, ef möi hrundi
eða steinvala hrapaði. Að vísu tókst
stundum að handsama einhvern
þessara gulbrúnu fjanda. Og þá
var ekki að sökum að spyrja: hann
það kom fyrir ekki; nóttina eftir
hófst sami leikurinn. Hjer og hvar
kváðu við skotin í fjalidölunum.
Og oftast var tjónið okkar megin.
En þetta var nú bara byrjun
leiksins,
Við höfðum smíðað tvær brýr á
báðar uppsprettulindir Oodawari-
fljótsins. — voru þær úr járni,
því trjebrýr dugðu ílla af fyrri
reynslu. Einn daginn kom okkur
s^mt sú fregn; að báöar brýrnar
hefðu verið sprengdar af um nótt-
ina, eftir að verðirnir, 5 hermenn
og 1 foringi hefðu verið skotnir
til bana, þannig að skotiö heföi
Hinn margeftirspurði
37 aura Ostur
er nú kominn aftur í
verslun Jóns Zoega.

Lítið fyrst inn,
þegar á fatnaðí eða vefnaðarvöru þurfið
að halda,
Ásg. o. Gunnlaugsson & Co.
Austurstrætl 1.
50 aura
Margarínið
hjá Jóni Zoega
jafnast á við 60 aura Margarínið ann-
arsstaðar.
■ •—
tímanlega.
samgöngur ti! strandar að kalla mátti
vikum saman. Við vorum því
neyddir til, að láta hlje verða á
verkinu viö Para-Dschala. Við gát-
um ekki klastrað brúnum upp aftur
fyr en í byrjun desembermánað-
ar, og þá gat dansinn á fjallinu
helga byrjað af nýu. Fjallið varð
aö sprengja upp og brjóta niður á
þrjú hundruð metra svæði að vest-
anveröu. Frh.
var óðara hengur á borunarvjelar-
stólpanum. Þar Ijetum vjer hann
hanga dögum saman, til þess að verið í bak þeim. Þetta kom okkur
skjóta hinum skelk í bringu. En ílla. Því nú voru okkur bannaöar