Vísir - 28.03.1914, Blaðsíða 3

V 1 S 1 R
S
Kv enn-olíupils
besi og ódýrust í
Y eiðarfæraveisluninni
,Yerðandi.’
Sími 288.
Hafnarstræti 18.
r - 'fgy‘^p%aSá*>)
Nýkomið
í -verslunina
KAUPANGUR,
Sími 44.
Lindargötu 41.
allskonar vörur, sem seljast ódýrar en annarsstaðar,
t. d. kaffi, sykur, matvara, allskonar,
skófafnaður, álnavara,
tilbúinn fatnaður,
nýtt ístenskt smjör, ostar, o. m. fl.
<j6íuxm\ol \ stót&auputn
e\us
ym:
‘lYaT/
.riyr.
8
*
STÓR ÚTSALA
í
Sápuhúsinu,
AUSTURSTRÆTI 17.,
og
£
*
Sápubúðinni,
A LAUGAVEGI 40.
Besta grsensápa 13 aur. pr. pd.
Besta krystalsápa 17 og 21 ey/. pr. pd.
3 pund sódi fyrir 12 aura.
Öll ilmvöln, sápur, greiður, greiðuveski, svampar,
tannburstar, hár- og fataburstar o. m. m. fl.
selt langt undir innkaupsverði.
Útsalan stendur aðeins
nokkra daga
-YTKft áTATi—1 —tTáTðTtfTt
TiLKTram&.
Næstu viku, alla dimbilvikuna og vikuna þar á eftir seljum við
Melís í toppnm á 23 aura pundið og Melís í kössum á 23 aura
pundið. Þetta ágæta kaffi töium við ekki um; pað vita allir, að
pað er hvergi eins ódýrt; svo eru aðeins nokkrir belgir eftir af
þessari ágætis kæfu, sem verður ennþá nokkra daga seld á 45
aura pundið. Flýtið ykkur, áður en hún þrýair, en fyrir alla
muni gleymið ekki, að spyrja um aðrar vörur um leið og þið
kaupið það, sem hjer er talið.
Virðingarfyllst,
Jón Jónsson frá Yaðnosi.
Juðm. Thoroddsen
læknir,
Vonarstræti 12.
Talsími 461.
Heima ki. 1—3.
ið er. Hann er lalinn nokkuð lin-
ur og skerpulaus í ræðum sínum,
og ekki rökfimur nema svona rjett
í meðallagi. Annars sýníst hann
vilja vera athugagjarn og heldur
orðvar. Og víst er um það, að
hann mun hafa huga á því, að
vera ýtinn og fylginn sjer, og láta
ekki ganga úr greipum sjer málin
fyr en tilreynt sje um þau. Þess
er heldur ekki að dyljast, að nakk-
uð vottaði fyrir því, að hann tæki
sjer fram á þingi.
Það er því ekki fyrir að vita
nema lengra þingj^óf og meira
kynni að mýkja H. K. svo, að
hann yrði á sínum tfma talinn
kann ske meðal nýtari þingmanna.
Og þetta hefur líklega lagst í
Barðstrendinga.
Nú kvað síminn, þessi óþrotlegi
frjettafleygir, sem aldrei fær þagað,
hvorki um satt nje logið, segja,
að H. K. sje orðinn sjálfkjörinn
þingmaður Barðstrendinga, sam-
kvæmt endurtekningu 2. gr. Há-
konar rjettarbótar á 1. málsgr. 19.
gr. laga 3. okt. ’03 um kosningar
til Alþingis.
Þessi heppni hefur sennilega
gleðjandi, styrkjandi og magnandi
áhrif á H. K., og er vonandi eins
og pólitískur Brama-lífselixir fyrir
vini hans og velunnara, utanþings
og innan. Frh.
M. Magnús,
læknir og sjerfræðingur
í húðsjúkdómum.
Heima kl. 11 — 1 og ó1^—8. i
Sími 410. Kirkjustræti 12.
Violanta.
Framhald af Cymbeltnu.
---- Frh.
Antonio Rubeoli stiliti sig, en
mælti alvarlega;
»Nei, þjer verðið hjer kyr og
hótanir skuluð þjer spara |yður!
Farið að mínum ráðum, hvílið yður.
Og nú ieyfi jeg mjer að bjóða yður
góða nótt.«
Að svo mæitu hneigði greifinn
sig og fór út sömu leið, sem hann
kom og læsti hurðinni á eftir sjer.
Violanta stóð grafkvr í sömu
sporum um stund. Hún vissi
ekkert hvað hún átti af sjer að
gera.
Hjer var sýnilega ekkert undan-
færi, — hjerna varð hún að dúsa.
En hún treysti því, að Giovanna
sæi einhver ráð til að hjálpa sjer, —
ef bófarnir hefðu ekki gert út af við
hana.
Stúlkan mállausa kom inn með
mat og vín, — dýrindis krásir og
setti á borð fyrir liana. Fór hún
síðan út og horfði inmlega döpur
til Violöntu um leiö.
Violanta var nú ein aftur og sat
og snerti ekki á vistunum. En er
hún hugsaði betur ráð sitt, þótti
henni sem snjallara mundi, að ör-
magna sig ekki á hungri, — sjer
myndi ekki veita af öllum þrótti, ef
hún ætti að geta staðist stríð það,
er hún vissi að færi að höndum, —
til þess ítrasta skyldi hún verjas?
öllu íllu, og soltin og þreytt yrð;
hún ófær til að bera böl sitt.
Hún fór inn í svefnherbergið,
þvoði litinn af andliti sjer' í bún-
ingsklefanum, lagaði hár sitt ogtók
af sjer skýluna. En úr nunnubún-
ingnum fór hún ekki að öðru leyti.
Að því búnu settist hún að snæð-
ingi og borðaði sem hún gat, þótt
matarlystin væri ekki meiri en í
meðallagi. ,
Hún hrestist brátt við þetta og
henni fannst sjer vaxa kjarkur og
áræði.
Og hún afrjeð að leggja sig til
hvildar, — ekkl inni í svefnherberg-
inu, heldur á legubekknum einum
frammi í stofunni.