Vísir - 05.05.1914, Blaðsíða 2

1
Hann feldi einnig garp þann, er
vjer bárum best traust til í vorri
borg, — en þessum jötni fleigði
Islenska hemhleypan sex sinnum
til foldar á þrem mínútum árið
1910 hcima í átthaga Fritsensky
í Prag í Bæheimi.
Jóhannes Jósefsson á mörg
sigurmerki og þar á meðal bók
með úrklippum blaða flestra sið-
aðra og hálfsiðaðra landa heims-
ins. þar á meðal er miði úr
„Prager Tageblatt" um viðureign
þeirra Fritsenskys og lásum vjer
þar það, sem hjer fer á eftir:
„Jóhannes bauð út hverjum
sem væri meðal áhorfenda og
Gustav Fritsensky tók upp hanska
tafarlaust, þessi augasteinn Prag-
verja, sem hingað til hafði reynst
ósigrandi. En svo bregðast kross-
trje sem önnur trje. Innan þriggja
mínútna hafði hinn grannlegi ís-
lendingur dengt hinum digra svift-
ingamanni sex sinnum og virt-
ist honum vera það leikur einn
en ekki erfiði. — Ólátum áhorf-
endanna verður ekki með orðum
lýst.Traust þeirra á átrúnaðargoðið
var gert að engu fyrir augum
þeirra og þeir óskuðu, að hvert
bein væri brotið í þessum norð-
urbyggja, sem hafði afl og áræði
til þess að yfirbuga þjóðhetju
þeirra í borg og á leiksvið sjálfra
þeirra. — það var sannnefnt
kraftaverk“, segir blaðið, „aðjó-
hannes var ekki sviftur lífl eða
að minsta kosti laminn til æfi-
langrar örkumsla. þegar hann fór
úr leikhúsinu rjeðst á hann múg-
ur æðisgenginna manna, er e!ti
hann í þúsundum, og var það
loks fyrir tilstyrk 30 lögreglu-
þjóna og eftir eitthvað 10 skamm-
byssuskot, er þeir höfðu látið
dynja á skrílinn, að hann komst
leiðar sinnar. Múgurinn grýtti
gistihús, þar sem hann sat að
snæðingi og varð honum ekki
undankomu auðið annan veg en að
hverfa út um bakdýr hússins."—
Jóhannes hitti Fritsensky í
Montreal fyrir fáum dögum. Fyrst
þóttist Bæheims-kempan ekki bera
kensl á hann, en um síðir rank-
aði hann þó við kveldinu í Prag.
„Honum er ekki um mig“,
sagði glímugarpurinn;„ Fritsensky
er afburðamaður, en hann hefur
stundað rómverska glímu, en fang-
brögðin láta honum ekki að sama
skapi“.
Fyriilestur um
Wiimipeg.
---- Frh.
Ættjarðarást íslendinga er þar
misjöfn, sumir gleyma gamla
landinu fljótt og tala eins og
Baldvin um Gósenlandið góða þar
vestra og minnast á fornar æsku-
stöðvar með fyrirlitningu, þó eru
býsna margir sem bera hlýja ætt-
jarðarást í huga, elska ísland og
og tala og rita hlýtt um það.
Framtiðarhorfur fyrir íslend-
ingaTáleit ræðumaður sára litlar [
í Winnipeg en aftur á móti gætu jj
þær verið góðar fyrir þá, sem j
V I S I R
jrfr
er nú komin og tæst hj.í bóksölunum í Reykjavík.
B ikaverslun Sigfjumr H'/mu-idssonar.
i vmm
Nú er hver síðastur að nota hið g.'<ð:i íæi iiferi, sem gefst í útsölubúðinni
á HVERFBGÖTU 12.
Ýmsar uýjar álnavörur kom i nú með »Flóru« í viöbót við
það set i i/i;r v; r.
Það er Yir'dlssf útsala.
\
Aht verður selt án titlits til hins upprunalega verðs,
ÞAR ER EITTHVAÐ HANDA
ÖLLUM.
Komið! Skoðið! Kaupið!
5. mai 1914.
ód Ó. Pinnl
r
17' 1 *
liUfjLll.
farin,
en hún skilui eftir i borginni marga fagra muni, konina frá útlandinu,
Allra best er leirtauið sem kom í úi'tit a í Kolasundi. Ef eitthvað brotnar
núna hjá yk1 ir í hreingjörningunm;i, þá nafið ráð mín að skreppa |
KOLASUND og athuga þar verð cg gæði, áður enn þið.kaupið annars-
staðar.

k
m
díldar
30 vanar og og duglegar stúlkur geta fengið atvinnu á
Siglufirði við síldarsöltun hjá Sören Goos.
Allar upplýsingar fást hjá
O. J. Havsíeen
Ingólfssirseti 9 Rvík.

Í ^ ww
sr tang ótLjvr.tA v vetsWtv
Jóns
færu þar út á land og gerðust
bændur, en það gætu þeir ekki
orðið irrema fyrir iðjusemi og
dugnað. Sýndu menn hjer aðra
eins framtakssemi og atorku,
mundu þeir fult eins mikið
fá uppskorið.
íslenskan hj lt ræðum. fram,
að ætti góða framtíð fyrir hönd-
um (sagðist fSig. J. Jóhannssyni
ósamdóma um það atriði) íslensk
tunga væri nú miklu betur töl-
uð þar en fyrir 28 árum, þá
höfðu menn jskammast sín fyrir
hana, en nú gerði það enginn,
íslenskan væri þar viðurkend,
sem fagurt mál og væri nú kend
við ýmsa skóla, fleiri og fleiri
menntamenn vestra lærðu hana
nú, og innflytjendastraumurinn
hjer að heiman færði henni nýtt
h'f.
Mannfjölgun. í Winnipeg var
fyrir 28 árum 25 þús. íbúar nú
250 þús. þetta hefur mannfjöld-
inn aukist þar fyrir munn agent-
anna, sem sendir hafa verið í
allar áttir, þeir hafa gyllt landið
fyrir fólkinu og menn hafa hugs
að að þeir þyrftu ekki annað en
að taka sjer reku í hönd og moka
gullinu þar upp af götunni.
Margir hafa hlotið gott af að
bíta á agn agentanna, en fleirum
hefur ekki breytst til batnaðar hjá.
Mikil vinna hefur verið í Winní-
peg síðustu 3—4 ár. En nú
gerist þar mikið atvinnuleysi og
neyð. í brjefi, sem jeg fjekk ný-
lega frá núverandi konu minni
(frá 7. jan.) segir, að fjöldi
verkamanna gangi um göturnar
og biðji um vinnu eða að gefa
sjer að eta. Einn þeirra ætlaði
að fá sjer peninga á þann hátt,
að hann skaut mann til bana á
götunni sem hann komst að, að
hafði haft á sjer 300 dali í pen-
ingum. En hann hafði ekkert
upp úr því—maðurinn var búinn
að setja peningana á banka —
nema hann fær snöruna um
hálsin. Neyðin, og að misjafn
sauður er í mörgu fje hefur
gjört það, að nú eru í borginni
þjófar, ræningjar, morðingjar o.fl.
illþýði.
Broí
úr tveim bótum hafa
rekið í Viðey.
Upplýsingar hjá
bústjóranum.
Bogi Brynjolfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður,
Hótel ísland.
Annari hæð. Herbergi A? 28.
Venjulega heima kl. 12—1
og 4—6
Síml 250.
A. V. Tulinius.
Miðstr. 6. Tals. 254,
Brunabótafjel. norræna.
Sæábyrgðarfjel. Kgl. oktr.
Skrifstofutími 9—3.