Vísir - 05.07.1914, Blaðsíða 2

V I S I R
¥ í S ! R.
Starsra blað á íslertika turigu.
Argangurinn /40'»—0 blöð) kostar
erlendis k,- 901) eða 2'/2 doliars, innan-
landst.r.7 00 Ársfj kr. 1,75, mán kr. 0,60.
Skrifstofa og afgreiðslustofa í Austur-
s ræti )4 opin kí. 8 árd. til kl. 9 síöd.
Sín i 400. Póstliólf A. 6.
P'tsiióri Finstr Gunnarsson
veniuiega tit viðtals kl. 5—7.
jffrM ðTLÍMIMÍa
iBfóaf.
Amerískur
kvenskörutigitr.
Þess er ekki að dyljast, að m;e$
auknu frelsi og mannrjeltindum b'er
meira og meira á skörungsskap og
hæfileikum kvenna á ýmsum sviðum
hin síðustu árin. Erlend blöð flytja
dagiega fregnir af ýmsum ágætis-
lconum er op'nberlega sýna rögg af
sjer. Það væri hinn mesti misskiln-
ingur að ætla, að hermdarverk bresku
atkvæðakvennanna sjeu einu afrekin,
er konur nútímans sýna. í vísind-
um (t. d. frú C u r i e o. fl.) og
bókmenníum (i. d, Selma Lager-
Iöf, Bertha von Suttner
og ótal margar fleiri) standa þær ekki
aðeins karlrnönnum fylh'Iega á sporði,
heldur jafnvel feti framar. Og nú
þykja þær leysa ýms þjóöfjelagsstörf
frábæriega vel af hendi þóít mjög
sjeu vanda öm og margbrotin.
Nú hefur kona ein frá Vesturheimi
tekist á hendur var.da mikinn, ei
hjer ska! frá skýn!
YASABIBLIAK
er nú komin og tæst hiá bóksölunum í Reykjavík.
Bókaverslun Sigfúsar Eymundssonat.
----1 ■ ■ i IIII i II I —— I ll—ll ■llm »■! II I ■!! ■ !!!■ MTHTl
SKRAUTVARNÍNGUR 40°|0
ELDHÚSGÖGN B°|0
BYSSUR 25°|0
VERKFÆRI I5°|0 ‘
J. P. T. BRYDE8 VERSLUN
Amerískir hermenn siija um borg-
ina Vera Crus í Mexíkó og
halcia henni í herkvíum. Það er
hafnarborj og legir þar saman allra
þjóða kvikindum. íbúar virðast þó
haida sjer í skefjum, en ekki hefur
stjórnin í Washington sjeð sjer ann-
að ráð vænna, en auka hereftirlitið
með því að setja þar leynilega lög-
reglu-umboðsmenn, er komast skulu
fyrir samsæri eða önnur fjörráð við
þessa rniilibils-hersijórn'Bandamatma
þar í borginni. Einn þessara um-
boðsmanna er amerísk stúlka T e-
r e s a H u n í aö nafni, ung, gáf-
uö og áræðin. Svo mikið orð fer
af henni, að til hennar er borið hið
besta traust vegna snarræðis og
hyggni. Hefur hún að mestu leyti
yfirsíjórn njósnarmanna þessara og
er þar sannarlega ekki við lambið
að leika sjer, eins og ástatt er í
borginni, þar sem alit Mexíkóríki
logar í ófriðareldi þvert og endi-
langt.
Ungfrú Hunt er há vexti, tiguleg
og ekki ófrið, menntuð vel og
prýðilega máli farin. Hún fer
ósmeik um illræmdustu staði borg-
arinnar í ýrnsu gerfi, ýmist ung
yndismær eða eldgömul kerling,
sölukona, bóndakona eða erlend
*
afialskona og alit af með alvæpni
milli klæða.
Góður búskapur. Núna í
vor í heyleysínu hjálpaði Ólafur
presíur Briem á Stóra-Núpi 20
bændum um hey og þurfti hann
ekki að taka nær sjer en svo, að
enn á hann fyrningar frá 1912 auk
heyja frá í fyrra sumar.

verslun
selur
með 15-25°10.
6fgeÆar?\4ss1»«agw:itM\ ngi.
1. Með sínu lagi
í árstraumum flýtur sá indæli lögur
frá ÖSgerðarhúsinu á Norðurstíg 4. —
Hvitöl og maltdrykkir, óáfengt allt,
í öllu er þar hreinasta, fínasta malt.
þar er ekki verið með síróp að sulla
nje sykur — þar hafið þið trygginu fulla
að næringarefnið er ómengað, hreint
og ekki er þar farið með gerðina leynt,
2. Lag: heim er jeg kominn og halla undir flatt.
Ef stjórnarskrárfrumvarpið óljóst þjer er
og úrskurður líkar þjer miður,
þú meltir það held jeg, ef hugkvæmist þjer
með hvítöli að renna því niður.
Ef íslenskur fáni’ er þjer áhyggja stór
og ertu um gerðina’ í vafa,
þá áttu að fá þjer einn lslendingsbjór
og ölflösku í veifunni hafo.
Hann Bakkus er'innan skamms útlægur ger
og allur hans glóandi lögur,
en það sem jeg ábyrgist ósvikið þjer
er ölið á Norðurstíg 4.
Itapptelliumn.
(Söguleg skýring i m hiun frsejja kapp*
róöur síðan 1829. Eftir .Jdrætten,.)
---- Frh.
Kl. 7 að morgni er sólskin og
vestangola, er linast lítið eitt er
við höfum neytt morgunverðar,
en hún heitir okkur strangrí yinnu
í Chiswick Reach seinna í dag-
Seinna í dag?
Ætli seinni hluti dagsins komi
nokkurn tíma ? það lítur varla
út fyrir það því morguninn ætlar
aldrei að líða. En við höfum
samtokkar skemmtanir. Til dæm-
is er nógu gaman að sjá blöðin
með alla spádómana um hvorir
vinna og ýmisleg góð ráð til okk-
ar eða þá miður viðeigandi at-
hugsemdir. Nú þurfum við að
láta í handtöskurnar okkar, svo
göngum við spölkorn og svo för-
um við að ieika á knattborði,
eða lesa, eða masa saman — og
lesa aftur. En ekkert dugar, ekk-
ert getur dregið hugann frá kapp-
leiknum.
Úrvísirinn flýtir sjer ekki hvað
sem- liggur við. Og það er sama
að hverju við reynum að beina
huganum, hann er allur í kapp-
róðrinum.
Loksins neytum við hádegis-
verðar og—hamingjunni sjelof—
skömmu síðar förum við
niður að ánni. Við göngum niö-
göturnar fullar af fólki. Aliir horfa
á okkur með forvitni, gjöra at-
athugasemdir sínar og virðast
vera yfirleitt afarhrifnir af okkur.
f>ví miður getum við ekki altaf
engurgoldið þessar tilfinningar.
Brátt erum við komnir niður
að bátahúsi, skiftum þar klæðum
og erum nú brátt tilbúnir til að
róa dálítinn spöl til reynstu á
ánni.
Báturinn er tekinn út eins Ijetti-
lega og hann væri úr pappír, en
nokkur taugaóstyrkur er samt í
okkar sterku armleggjum.
Við róum hægt út á miðja
ána æfum oss tvisvar — þrisvar
sinnum að fara af stað frá bát
sem liggur fyrir akkeri og róum
svo sem eina mínútu áfram til
þess að reyna árarnar. Við það
færist yfir okkur dálítið meiri
ró og við erum nú ekki alveg
í skapi eins og dauðadæmdir glæpa-
menn.
Við róum aftur til bátahússins
og lítum á klukkuna. Enn eru
eftir 40 mínútur.
Loksins færist vísirinn á 2,20.
„Cambridge rær út * ! kallar
einhver. Og strax á eftir heyrast
þau gleðitíðindi að leikstjórarnir
sjeu komnir.
Við göngum niður tröppurnar
gegnum manngrúann. Lögreglan
ryður oss braut,
„þarna koma þeirj!* — »Farið
þið frá!» — „þið þurfið ekki að
halda að þið vinnið Cambridge'
piltana!" — „Standið ykkur nú
Oxford-menn!“ Hvert ópið re^“
ur annað.
þessi óp eru nú mjög vin-
gjarnleg að vísu, en þó er það