Vísir - 03.08.1914, Síða 2

lands. Og þó svo færi, sem und-
anfarin reynsla hefur bent á aö
stundum kunni aö anda kalt í kring-
um ráðherrastólinn,' þá vona jeg
og óska að rjettlæbslöngun min
megi ekki frjósa í þeim kulda. Jeg
öaka þess hvorki að ráðherraiíð
niin verði stutt nje löng, um það
hefi jeg engar óskir, en hins vildi
jeg óska, að jeg mætti leggja þó
ekki væri nema Iítið laufblað í þann
hamingjusveig, sem vjer allir vilj-
um fljetta um höfuð ættjarðarinnar.
Kosin 4 manna nefnd, samkvæmt
1. gr. laga l.ágúst 1914, til þess
að vera landstjórninni til ráðuneytis
um ráðstafanir til að tryggja landið
gegn hættu, sem því gæti stafað af
ófriði stórvelda í Norðurálfu.
Kosnir í nefndina:
Björn Kristjánsson.
Hannes Hafstein.
Sveinn Björnsson.
Einar Arnórsson.
Jón Magnússon.
Þetta er fullnaðaðarkosning. Fyrri
nefndin var aðeins til bráðabirgða
á meðan ofangreind lög voru óstað-
fest.
Neðri deiid.
Fundur í dag.
1. mál.
Frv. til laga um beitutekju (274,
n. 300); ein umr. N
Frv. samþ. með 22 atkv. gegn
1 og afgreitt til ráðherra sem lög
frá alþingi.
2. m á 1.
Frv. til laga um breytingar á lög-
um nr. 11, 20. okt. 1905. um
landsdóm (202); 3. umr,
Frv. samþ. með 22 atkv. gegn
1 og afgreitt til efri deildar.
3. m á 1.
Frv. til laga um lögilding versl-
unarstaðar að Stóra-Fjarðarhorni við
Kollafjörð í Strandasýslu (214); 3.
umr.
Frv. samþ. með 14 atkv. samhlj.
og afgreitt til ráðherra sem lög
frá alþingi.
4. m á I.
Frv. til laga um breyting á lög-
um um vegi nr. 57, 22. nóv. 1907
(310, 313) [Dalavegur]; 3. umr.
Frv. samþ. með 19 atkv. gegn 4.
5. m á 1.
Frv. til laga um breyting á Iög-
um nr. 34, 16. nóv. 1907, um
skipun læknishjeraða o. fl. (35, n.
239, 240) [Hnappdælahjeraö]; 2.
umr.
Frv. felt með 13 atkv. gegn 10. \
6. m á 1.
Frv. til laga um breyting á lög-
um nr. 60, 30. júlí 1909 (70, n.
239) [Hólshjerað]; 2. umr.
Frv. felt með 14 atkv. gegn 9.
7. m á 1.
Frv. lil laga um breyting á lög-
um nr. 34, 16. nóv. 1907 um skipun
læknishjeraða o. fl. (84, n. 239) [Að-
stoðarlæknar]; 2. umr.
Frv. felt með 17 atkv. gegn 2.
8. ra á 1.
Frv. til laga um afhendingu á
landi til stækkunar á kirkjugarðin-
um í Reykjavík (120, n. 278); 2.
umr.
V í S í R
...■■■■ — w' ■■ 11 ..■ ■■«'■■
Síðustu frjettir.
Luxemburg hertekin. Þjóðverjar í
Frakklandi.
Kaupmannahöfn í dag.
Luxemburg hertóku Þjóðverjar í gær og innlim-
uðu í þýska ríkið. þaðan hjeldu þeir með her sinn
inn á Frakkland. Frakkar veittu nokkurt viðnám á
landamssrunum. þjóðverjar halda áfram á leið til
Parísarborgar.
Ítalía lýsir yfir hiutleysi sínu í ófriðnum.
Stjórnarráðið fjekk í dag skeyti frá dönsku stjórninni um
að sprengivjelar hefðu verið Iagðar á skipaieiðir við Dan-
mörku.
Skylda að taka hafnsögumasn til Kbh.
Sveinn Björnsson (fram-
sögumaður).
. það var tekið fram þegar við
1. umr., að kirkjugarðurinn hjer
er ónógur. Ónotað svæði þar
nægir ekki lengur en til nýárs í
lengsta lagi. Nefndin hefur kom-
ist að þeirri niðurstöðu, að lands-
sjóður sem kirkjueigandi væri
skyldur að sjá fyrir landi til greftr-
unar. Við kirkjugarðinn er autt
svæði, kallað Nýjatún. Nákvæma
rannsókn var ekki hægt að gera
nú á þessu landi. En líklegt þótti
að ekki væri hægt að nota allt
það tún til greftrunar sökum
klappa. Enn fremur tók nefndr
in til athugunar hvort annarstað-
ar við bæinn væri eigi kosturað
fá land. Nefndin hafði eigi tíma
til að rannsaka það ítarlega.
Loks tók nefndin til íhugunar,
hvort eigi mundl kleift að setja
hjer upp líkbrenslu og leita upp-
lýsinga utanlands, hvað líkbrenslu
stofnun við hæfi bæjarins mundi
kosta, og fjekk að vita að kosta
mundi um 30 þús. kr. Nú sem
stendur sjer nefndin sjer eigi fært
að koma með frv. til líkbrenslu.
En öll nefndin er þar á einu máli
að líkbrenslan eigi að komast hjer
á, og hefur komið með þings-
ályktunartillögu um að skora á
stjórnina að undirbúa það mál.
Af framantöldum ástæðum legg-
ur nefndin til að veita stjórninni
heimild til að kaupa tvær dag-
slátturaflandi til stækkunar kirkju-
garðinum. — Til tekjuauka legg-
ur nefndin til, að legkaup, sem
afnumið var með sóknargjalds-
lögunum 1909, verði nú tekið
upp aftur og sje 2 kr. fyrir börn
yngri en eins árs, 4 kr. fyrir
aðra.
Allar breytingatill. nefndarinn-
samþ. og frv. vísað til 2.| umr.
——- Frh.
G-ull-lögin.
Eftirfarandi lög samþykti Al-
þingi á lokuöum deildaríun ium í
gærkvöldi:
Lög
tm ráöstafanir á gullforöa íslands
banka, innstæöufje í bönkum og
sparisjóíSum, og á póstávisunum.
1. gr.
íslands banki skal, meil sarrl-
]>ykki bankastjórnarinnar, leystur
undan þeirri skyldu, aö greiöa
handhafa seöla bankans meö gull-
mynt, samkvæmt lögum nr. 66,
10. nóv. 1905, 4. gr.’ gegn því,
aö hann afhendi landstjórninni all-
an málmforöa sinn, sbr. sömu lög,
S- gr. a og b, til ráöstöfunar, enda
taki landstjórnin fyrir landsjóös
hönd jafnframt að sjer ábyrgö á
greiðslu jafnmikillar upphæðar af
seðlum bankans, sem málmforðan-
um nemur.
Um leið og lög þessi ganga úr
gildi, eða ráðstöfuninni um óinn-
leysanleik seðlanna verður af ljett,
afhendir landstjórnin bankanum
affur gullforðann.
2. gr.
Meðan lög þessi eru í gildi,
lieimilast landstjórninni að banna
póststjórninni að nokkru eða öllu
leyti að afgreiða póstávísanir og
póstkröfuávísanir til annara landa.
3- gr.
Meðan lög þessi eru í gildi, er
landstjórninni heimilt að ákveða,
hvdbsu, mikið fje megi taka út úr
hverri sparisjóðsbók eða innláns-
bók á degi, viku eða mánuði í
bönkunum, útbúum þeirra og öðr-
um sparisjóðum landsins.
4- gr.
Lög þessi öðlast gildi þegar í
stað og gilda til októberloka 1914.
Fallegi, hvíti
púkinn
Eftir Guy Boothy.
----- Frh.
Og þá er að minnast á matinn.
Jeg get stært mig af því að hafa
snætt í flestum fegurstu matsölu-
húsum í Norðurálfu — í Lundún-
um, París, Rómi og Vín, — en
þaö þori jeg að fullyrða og held
því fram af fylstu sannfæringu, að
slíka ódáinsfæðu og þá sem jeg
borðaði í húsi Fallega, hvíta púk-
ans hef jeg aldrei látið mjer í munn
koma. Þar var allt fullkomið. Fisk-
urinn rar glænýr og sannnefnt
snildarverk matreiðslulistarinnar. —
kjötsnúðarnir og rifjasteikin eins og
best er í París eða betri, — vínin
eldgömul og góð sem geymd hefðu
verið í keisarakjallara frá miðöld-
unum og að því skapi voru ávextir
Veðrátta í dag.
loftvog E •< Vindhraðil Veðurlag
Vm.e. 754,0 10,0 0 SkýjaÖ
R.vík 755,0 10,6 A 2 Alsk.
ísaf. 755,1 8,4 0 þoka
Akure. 753,4 11,5 0 Skýjað
Gr.st. 729,8 11,6 NA 1 Skýjsð
Seyðisf. 753,3 6,1 0 þoka
þórsh. 746,7 10,7 NA 2 Regn
N—norö- eða norðan,A —aust-eða
austan.S—suð- eða sunnan, V— vest-
eöa vestan.
ViHdhæð er talin ístigumþann-
ig: 0 Iogn,l—andvari,2—kul, 3—
gola, 4—kaldi, 5—stinningsgola, 6—
stinningskaldi,7—snarpur vindur,8—
hvassviðri,9 stormur, 10—rok, 11 —
ofsaveður, 12— fárviðn.
og sætuber allskonar ný og Ijúffeng.
Ungfrúin tók auðsæilega eftir því,
hve forviða jeg var yfir öllu, jeg
1 gat ekki leynt því að mjer þótti
kynlega við bregða að sitjaaðslík-
um snæðingi á ókunnri ey út í
Kyrrahafi inu nyrðra.
»Yður rekur að því ermjervirð-
ist í rogastans á menningarbrag þeim
sem þjer sjáið hjer hjá mjer, ein-
setukonunni á úteyf* sagði hún
meðan þjónninn helti tokayer í glas-
ið hennar.
»Ó, — já — ekki ber jeg á
móti því!* sagði jeg. »Jeg verð að
játa það, að jeg bjóst ekki við því
að reka mig á neitt þessu líkt um
þessar slóðir. Matsveinninn yðar
er töframaðar*.
»Já, ef til vill er hann ekki eins
og fólk er flest. En jeg veit ekki
hvort þjer furðið yður svo mjög á
því, þegar jeg segi yður frá því,
að hann er frakkneskur maður, —
einn þeirra Frakka, er einu sinni
voru í þjónustu Victors Emanuels
Ítalíu konungs. Hitt er annað mál,
auðvitað, hvernig jeg náði honum
til mín til þess að njóta góös af
þekkingu hans.«
»Og haldið þjer að hann verði
kyr hjá yður? Eruð þjer ekki stund-
um hrædd uni að þjónar yöarvilji
fara frá yður og snúa aftur heim
í skaut heimsiðunnar og menning-
arinnar í stórborgalífinu?*
»Mínir menn fara aldrei frá mjer,*
svaraði hún með þeirri áherslu er
ekki gat misskilist. »Til þessa eru
góöar og gildar ástæður. Nei, --
fyrir því þarf jeg ekki að bera neinn
kvíðboga.*
»Og getið þjer þá óhult treyst
þeim? spurði jeg og hálf furðaöi
mig á því, hve einlæg hún var í
viðræðu.
»Já, alveg óhult! Jeg ber óbif-
andi traust til þeirra*, sagði hún.
»Mínir menn eru útvaldir. Þeir eru
ekki gripnir og ráðnir til mín af
handahófi. Þeir fylgja mjer glaðir
og hlýðnast mjer, eins og hund-
urinn minn þarna, hvað sem jeg
skipa þeim, og hvað sem það
kostar þá. Langar yður til þess að
fá sönnun þess? Jeg skal sýna
yður ofurlítið sýnishorn af því ef
þjer viljið.*
»Já, með ánægju, — mjer þætti
bæði gaman að og sæmd í að þjer
sýnduð mjer dæmi þess«,sagði jeg.
Frh.
Prentsmiðja D. Östlunds.