Vísir - 08.11.1914, Síða 3

JJLUL
Oáféngt öl.
Ailar þær öltegundir, sem seldar voru í Ingólfshvolfs-
kjallaranum fást nú í
LIVERPOOL.
Peir sem áður hafa hringt 167,
geta nú notað 43.
Vegna mikillar verðhækkunar ytra á öllum ullarvör-
um hlýtur
Dömuklæðið góða
að h æ k k a í verði innan stundar.
Gerið því innkaup sem fyrst á þvf í
AUSTURSTEÆTI 1.
Ásg. G. Gunnlaugsson & Co.
Smá Macronur 1,60 pr. Í2 kgr., ’extra
fint’ Vanille ’Vrövl’ 80 au. pr Í2 kgr..
’delikate’ smá kaffibrauð 80 au pr !|2 kg-
á hverjum degi nýbakað.
totvdUov*\ 7 S \ a í d x o \ V.
LUDVIG BRUUN.
H. P. D U U S
kaupir fyrst um sinn velverkaðar
sauðargærur
fyrir kr. 130 pr, kiló.
góða haustull
fyrir kr 200 - —
liniflcio é‘ Canapíficio
lazionale
» < ,
via Monte Napoleone 23,
Mílano, íta lía.
Stærsta verksmiðja á Ítalíu í
netagarni og línum bæði hörð-
um og linum, tjörguðum og ó-
tjörguðum, vörur verksmiðjunnar
hata verið notaðar hér á landi j
seinustu 4 árin og alstaðar feng-
ið einróma viðurkenningu fyrir
gæði. Verðið er lágt, áreiðanleg
afgreiðsla. Engin verðhækkun
þrátt fyrir stríðið. Aðeins selt til
kaupmanna. Umboðsmaður fyr-
ir ísland og Færeyjar:
Templarasundi 5, Reykjavík.
Jónas Guðnmndsson,
gaslagningamaður,
Laugaveg 33. Sími 342.
'3C\ó\ása\xmasto$an
Laugaveg 24
saumar kápur, kjóla allskonar
o. fl.
Lágt verð. Vönduð vinna.
Líkkistur
líkkistuskraut og líkklæði mest
úrval hjá
EYV. ÁYNRNASYNI Lufásveg2
ESkrlfstofa ^
ipafjelags fslands, l||l
ndsbankanum, uppi
:l. 5—7. Talsími 409. <sJ0U>
*Uv\)aj( aj
vammaUstum
hjá Eyv. Árnasyni, Laufásveg 2.
Fallegi tLvíti
púkinn.
Eftir
Quy Boothby.
Frh.
»Því atviki man eg vel eftir«,
svaraði eg. »En sú slúika var ekki
nema tuttugu og eins eða tveggja
ára«.
»Þér haidið þá að eg iíti út fyr-
ir að vera eidri en svo. Jæja, eg
býst við að þér séuð ekki gefinn
fyrir að skjalla menn. Eh þér verð-
'ð nú að muna eftir því, að þetta
var fyrir þrem árum og eg var
kornung þá. Þegar við erum orðn-
at fullorðnar á annað borð, stúlk-
"rnar, og komnar yfir víst aldurs-
skeið, þá eldumst við nokkuð fljótt.
' Svo er nú það, býst eg við. —
J®ja, nú þekkið |:ér mig þá, er
«kki svo? Þaö var nú dagur í iagi,
bað segi eg satt. Herra trúr, hvern-
'8 pabhi og tnamma létu I Það
befði hver maður mátt ætla að eg
V£er' að fara til himnaríkis, hreint
og beint. Vitið þér hvað, eg heid
að eg hljóti að hafa ör í háisin-
um efiir það bein enn þann dag í
dag.
»Það var mjög óþægileg skeina,
ef mig minnir rélt«, sagði eg, og
þótti mér vænt um að hafa þó
komist að því á endanum, hver
þessi málskrafsdúfa var, og hvar eg
hafði séð hana áður.
»Ætlið þér að vera lengi á Java,
Mrs. Beecher«, spurði eg nú eldri
konuna. Eg fann fil þess, að hún
hafði orðið heldur út undan.
»Nei, ekki held eg það«, svar-
aði hún hugsandi. »Við erum að
koma okkur niður á það, hvort við
eigum að taka okkur fari með Ind-
iandsfari héðan heim, eða fara til
Singapore og ná þar í skagaskip,
eða annað austanfar. Miss Sander-
son er orðin mjög elsk að Aust-
urlönduin og eg verð að játa að
eg er mjög treg til aö hverfa héðan,«
»Það er alveg rétt hjá yður«,
mælti eg. »Eg get fyllilega sett mig
í ykkar spor, Mér er sjálfum hörmu-
lega iila við það að fara heim aft-
ur í súldina til gamla Englands,
úr þessu ferðalagi mínu hér.«
»Og ætliö þér þá að fara heim
mjög bráðlega ?« spurði Miss Sand-
erson, sem hafði verið að slétta úr
hönskunum sínum á kné sér.
‘Innan mánaðar, eða þar um
bil,» svaraði eg, og stundi viö.
»Störfuni mínum hér eystra er lok-
ið og eg hef enga afsökun, ef eg
verð hér lengur.*
Upp frá þessu drógst nú sam-
ræðan að almennum efnum, og
þegar við höfðum drukkið teið,
greip eg fyrsta tækifæri, sem bauðst
til þess að afsaka mig og fara.
Einmitt þegar eg gekk burt af svöl-
unum, kom ein af þessum litlu
kerrum, sem þarna tíðkast og ók
að endanum á ganginum, þar sem
eg bjó. Tveir kvenmenn komu út
úr henni, borguðu ökumanninum
og tóru til herbergja sinna. Önn-
ur þeirra var há vexti, en hin
nokkru lægri. Nú þóttist eg loks
viss um það, að Alie væri komin.
Þegar þær voru að hverfa var
hringt til merkis um að menn skyldu
búast til miðdegisverðar, en eg
skeytti ekkert um búning minn,
heldur settist fyrir utan herbergis-
dyrnar m'nar og beið þar. En þær
Heinr. Sörgel
Neueberg 9/10
Hamburg 11,
Þýskalandi.
Allar tegundir af eldhúsáhöld-
um, »emaille«-vörum, fiskhnífum
og fiskburstum. Fljót og áreið-
anleg afgreiðsla. E n g i n verð-
hækkun vegna stríðsins. Afgreitt
alveg eins fljótt og á friðartím-
um. Ojaldfrestur er veittur eins
og vanalega.
Aðeins selt til kaupmanna.
Umboðsmaður fyrir ísland og
Færeyjar:
Templarasundi 5, Reysjavík.
£\Jatvdi evt\\v
og fleiri fuglar og frægar
w^tidu
eru til sýnis í dag í Bárubúð kl.
12—10 e. h. Inngangur 25 au.
fyrir fuilorðna, 15 au. fyrir börn.
Allir velkomnir.
Klna L. El.
fæst í
Liverpool.
NÝJA VERSLUNIN
— Hverfi9götu 34, áður 4D —
Fleslalt (utast og inst) til kven-
faínaðar og barna og margt fleira.
GÓÐAR VÖRUR.
ÓLÝRAR VÖRUR.
Kjólasaumastofa.
vildu ekki sýna sig aftur, þótt eg
biði þarna stundarkorn, og loks
var eg neyddur til að fara inn og
skinna mig upp, án þess að eg
hefði orðið var við þær,
Miðdegisverðurinn var framreidd-
ur í mikilfenglegum marmaraborð-
sal, er stóð þar miðra garða. Þeg-
ar þær komu, varð eg þess var,
mér tii mikillar skapraunar, að mér
hafði verið ætlaður staður við þann
enda langborðsins, sem fjær mér
var, einrriitt þar þráðbeint and-
spænis, sem Vesturheims-stúlkurnar
sátu, sem eg hafði setið með að
tedrykkjunni.
Ekki gat eg séð um allan sal-
inn úr sæti mínu, og því eigi
heldur um það sagt, hvort Alie
var þar, eöa ekki, En óðara en mál-
tíðinni var lokið, stóð eg upp og
leit í kring um mig, áður eg gengi
út, Sumir þeirra, er eftir sátu, voru
enn dð snæða, og við þann enda
miöborðsins, er fjær mér var, sátu
stúlkurnar tvær, sem eg hafði séö
koma, á því var enginn vafi. Það
var óhugsandi, að unt væri að
segja um það, hverjar þær væri, á því
færi, sem á milli okkar var, en af
höfuðburói þeirrar, sem hærri ■ var,
og því, hve ítursköpuð hún var um
axlir og armleggi, þóttist eg sann-
færður um það, að þar væri komin
konan, sem eg unni og sem eg hafði
þráð svo mjög um daginn.