Vísir - 08.11.1914, Side 4

\ ^emplaYa^úsvxvu M. 6-11!2 o§ %\-\\ \
fevetd.
"Jpav vevíur.
Tækifæri til að styðja gott málefni. Reglan treystir vinsældum.
Tæk færi til að gleðja börnin. — Núllalaust barnaborð.
Tækifæri til að reyna lukkuna. — Margir góðir munir.
Tækifæri til að kveðja hlutavelturnar. — Eina almenna hlutavelt-
an í vetur í Templarahúsinu.
Hvað svo sem að vilja?* sagði
Kl. 4. Fundur í Y-D.
Allirdrengir velkomnir.
— 8V2. Almenn , samkoma.
Upphaf bænavikunnar.
Frá ófriðnum.
Skipun ríkiserfingjjsns af
Bayern.
Ríkiserfinginn af Bayern, prins
Ruprecht, bróðir drotningarinnar í
Belgíu, stjórnar 6. hernum þýska.
Hann hefir gefið út svohljóðandi
skipun:
»Hermenn í 6. hernum! Það er
gleðilegt fyrir oss að hafa Englend-
inga fyrir andstæðinga, herdeildir
þeirrar þjóðar, sem árum saman
hefir starfað að því, að umkringja
okkur með óvinum. — að eins af
tómri öfund — og þeim megum
við kenna þessa blóðugu styrjöld,
sem nú geysar.
Þess vegna skulum vér hefna
vor greypilega á óvini þessum fyrir
alt það, er vér höfum orðið að
þola hans vegna. Sýnum^þeim,
að það er ekki svo auðvelt aö sigra
þýsku þjóðina, nú þegar vér stönd-
um augliti til auglitis við þann ó-
vininn, sem mestur er friðspill-
irinn«.
Keisarinn sagði nýlega, er hann
sendi bayerska hernum hamingju-
óskaskeyti; »Eg vildi óska, að
Bayörum og Englendingum Ientl
ærlega saman*.
Út af þessum ummælum spyr
»Punch« (enskt skopblað): »Hvaða
skuld á keisarinn að gjalda Bay-
örum?«
Kósakki bjargar hjúkrunarkonu.
Nokkrar hjúkrunarkonur voru að
hirða særða menn í skjóli við skóg
Snögglega réðist að þeim þýskur
foringi með nokkra menn.
Ein hjúkrunarkonan Jeið í öng.
vit, og var þannig hulin af gras-
inu, að hún sást ekki, en Þjóðverj-
inn greip þá um úlnlið annari og
dró hana á eftir hestinum til skóg-
arins. Konan datt og meiddist eigi
alllítið.
Alt í einu bar þar að kósakka
einn, og hann veitti Þjóðverjanum
eftirför. Þýski foringinn greip þá
kvenmanninn á bak fyrir framan
sig og ætlaði að komast undan, en
kósakkinn náði honum, rak hann í
gegn meö spjóti sínu og flutti síð-
an konuna á næsta sjúkrahús.
Naumast var búið að binda um
meiðsli hennar fyr en Þjóðverjar
tóku að skjóta sprengikúlum á
sjúkrahúsið og særðist þá konan
enn á ný á andliti. Var hún þá
flutt til Petrograd og er nú að gróa
sára sinna.
KAUPSKAPUR
Skrifborð »poIerað« með 5
skúffum, til sölu með afslætti. Afgr.
v. á.
Prentsmiðja Sveins Oddssonar
Vilhjálmur
Pýskalandskelsari
er nú skotspónn ensku blaðanna, tf
til vill meira en nokkru sinni áður.
Þau hafa kent honum mjög um
upptök stríðsins, eins og kunnugt
er, og kata hann fyrir það. En
aftur á móti hœða þau hann fyrir
framgöngu hans, síðan stríðið hófst,
Hann hefir verið sjálfum sérlík-
ur í því, að vera ör og fljótur í
ferðum. Hefir hann flogið mii'i
herstöðvanna að austan og vestan
eins og snæljó;, og segja Bretsr,
að það fari að jafnaði saman, þeg -
ar hann kemur einhversstaðar, að
þá lendi alt í rifrildi milli hans og
hershöfðingjanna og svo fari Þjóð-
verjar hrakför á eftir þar i staðn-
um. Nefna þeir það til, að hann
hafi ætlað að halda hátíðlega inn-
reið sína f Nancy, en orðið að
hypja sig þaðan fljótar en hann
kom þangað. Svo hafi hann tekið
við stjórninni viö Ossowiíz, farið
þaðan, er skothríð hófst, en skipaö
að taka borgina innan þriggja daga.
Hafi það farist fyrir, en Rússar
barið alvarlega á Þjóðverjum. Áð-
ur hann kom að austan ersagt, að
hann hafi verið á herforingjaráðs-
fundi, og hafi þar komið fram mikil
óánægja með herstjórnina að vest-
an, einkum á her krónprinsins, og
hafi sumir viljað láta Þjóðverja rýma
Frakkland .og Belgíu, og gera eigi
annað en verjast að vestan.
Þá verður blöðunum skrafdrjúgt
um það, hve margir þýskir hers-
höfðingjar hafi verið reknir frá
stöðu sinni, eða þeim hringlað fram
og aftur, síðan ófriðurinn hófst.
Þykir þeim þetta benda á, að ekki
sé alt með feldu meðal hjúanna og
húsbóndans.
um sve\Ut.
I Landréttir.
Ferðasaga.
---- Frh.
Skárra er það nú a..........
óveðrið. Eins og helt sé úr fötu
í skúrunum, og sólin — meira að
segja — hún er okkur til ama.
Hún gægðist snöggvast glettnislega
fram undan biksvörtum krapaflók-
unum og fól sig svo aftur bak
við þá.
»Eigum við að koma heim?«
sagði eg um leið og eg stöðvaðl
klárinn á móts við Árbæjartraðirnar.
Maggi önugur.
Já, þaö var líka satt. Hvað átt
um við að vilja? Tímarnir breyt-
ast. Sú var tíðin, að ekki va
reitt fram í minni »botéium« en
átta potta kútum og bjórkössum á
Árbæ. Manstu ekki eftir sunnu-
dagslífinu á Árbæ f þann tíð?
Stúlkurnar kjöguðu með^bjórkass-
ana í fanginu út á tún, þeim var
tekið þar tveim höndum af Jhóp
manna, konum og körlum, svo var
sest í grasið og skemt sér.
Þig bar að garði þreyttan og
þyrstan. Einhver úr hópnum, blóm-
leg yngismey, gráhærður öldungur
eða frú hans, kemur hlaupandi
móti þér og býður þér einn
»GamIa«. Hjálpi þér, ef þú varst
templar þá.
Já, þá var nú gaman að vera
við Árbæjarkirkju.
Og nú — nú fá menn mjólkur-
bolla með brauði; dálítil bót er að
gestrisni húsfreyjunnar er óbönnuð
enn þá; hún gefur mönnum aftur
í bollann og brosir, alveg eins og
þegar hún helti Whisky á skálarn-
ar áður.
Áfram, áfram gegnum hryðjurn-
ar. »Spring forbi* lokað. Gottleib
búinn að selja alt limonaðið sitt.
Jæja, þá er ekki annað fyrir en
halda upp að Lögbergi.
Lögberg — það er nú dálítið
kyndugt bæjarnafn á þessum stað.
Hraunhnullungarnir fyrir ofan húsið
eru ekki neitt tiltakanlega líkir gján-
um á Þingvöllum. Því fara Reyk-
víkingar ekki að kalla Tjörnina
Þingvallavatn?
Skamt fyrir ofan bæinn er foss,
álika skrípamynd af Öxarárfossi og
hamraklungrin eru af Lögbergi. En
hvað sem því nú líður, hjónin eru
bæði alúðleg og gestrisin, altaf er
gott að koma að Lögbergi. Nú’
Ivar gott að vera vinur húsbóndans,
í svona veðri.
»Eg var svo heppinn að vera ný-
búinn að eignast eina kognaks-
flösku*, sagði Guðmundur, dró
upp flöskuna og gaf okkur sitt
staupið hvorum.
»Andskoti skal það annars gera
manni gott, að smakka mat svona
einstöku sinnum«, sagði Brynjólfur
heit. Kúld.
Mikið a......... að fá þetta
staup í þessum skollans kulda.
»Halló! Er það Sigurður á Kol-
viðarhól? Blessaöur hafðu mat til
handa tveim mönnum eftir 2 tíma
og bjór með«.
»Bjór með?« át Sigurður eftir
þrumulostinn.
»Æ, fyrirgefðu góði. Hvernigá
eg að muna eftir því á ferðalagi,
að enginn bjór sé til á landinu*.
Frl.
*\£tvterweser
£e?\e-^temei&avetv
byggir sérstaklega botnvörpunga og
breytir vanalegum gufuvélum skipa
í yfirhitunarvélar.
Umboðsmaður okkar, hr. Sigfús
Blöndahl, Reykjavík—Hamburg 11,
gefur allar frekari upplýsingar.

FÆÐI
F æ ð i og búsnæði fæst íBerg-
staðastræti 27.—Valgerður Briem.
F æ ð i og húsnæði fæst í Lækj-
argötu. Afgr. v. á.
VINNA
S t r a u n i n g fæst í Grjótag. 11.
Skófatnaður er tekinn til
viðgerðar'á Njálsgötu 13B. Hvergi
ódýrari né betri vinna. Efni gott
og fljót afgreiðsla. Magnús Gísla-
son.
G ó ð s t ú I k a óskast fyrri hluta
dags. Uppl. Hverfisg. 74 uppi.
Sendisveinar fást ávalt í
Söluturninum, opinn frá 8—11 sími
444. •
U n d i r r i t u ð saumar allskon-
ar léreftsfatnað á kvenfólk og kari-
menn, líka ytii-föi. á erfiðismenn.
Ciuðrún Gísladóttir, Vesturg. 24
(upp 2 stiga).
Á H o f i geri eg við húsmun
einnig smíða þá að nýjú og mála
ef óskað ér. Vilhj. Halídórsson,
(trésm.).
Strauning fæst á Lindargölu
8A.
Prjón aliskonar tekur Helga
Magnúsdóttir, Brunnslíg 10.
Góð stúlka óskast í vetraivist á
lítið heimili hér í bæ. Afgr. v. á.
S t ú I k a óskast til hægra ráðs-
konustarfa. Uppl. á BergstaOastíg
33 uppi.
S t ú 1 ka óskast í vist nú þegar.
Afgr. v. á.
S t ú 1 k a óskast í vetur; gott kaup
í boði. Uppl. á Barónsstíg 14.
TAPAÐ —FUNDIfl j
K v e n n ú r með festi tapaðist á
miðvikudagskvöld á tjörninni. Skil-
ist á afgr. Vísis.
H u n d u r gulkolóttur, hvítur á
bringu og löppum, er í óskilum
hjá lögreglunni. Vitjist innan 3ja
j daga. Annars skotinn.