Vísir - 30.06.1915, Page 3

Vísir - 30.06.1915, Page 3
V l S I K JuW? §a?ttUs siteon og feampavui. S\ml \9Ö. ^D\XUS ^komið 4 Vöruhúsið co ■iH. 'feaupu evtvs oo alut ^ófta, uotuU fvæsta vet?v\ Ljáblöðin þjóðfrægu komu með e/s »Vestu« og seljast ca. 20% ódýrara en annars staðar, eða með líku verði og undanfarið, einnig Ijábrýni nr. 1 og 2, siedjar, Ijáklöppur sérlega ódýrar. Versl. B. H. Bjarnason. Bifreiðarfólag Bvíkur 1915 ■- Vouamræti, ^-= hefir bifreiðar í gangi alla daga til Hafnarfjarðar og upp um sveitir. Skrifstofan er opin frá kl. 9 árd. til kl. 10 síðdegis., Sími 405. — — Sími 405. Prentsmiðja Gunnars Sigurðssonar. stórt úrval af enskum fataeínum! Þeir sem vilja gera tilboð í málun á Dómkirkjunni að utan, leiti upplýsinga á teiknistofunni í Skóiastrœfi 5 B, virka daga til helgar, kl. 12—2 e. h. Rvík, 29. júní 1915. Einar Erlendsson. tuvuua 10—20 stúlkur vantar h.f. »Eggert Olafsson*. Semjið við Guðm. Guðmundsson, í húsum Q. Zoega. Hittist frá I0—2 og 4—7. Setv&vð auc^sitv^ar Umaute^a ^CaupÆ öt ]xí Öt^evívuxvv Ur dagbók læknisins (Lauslega þýtt.) Frh. Skjólstæðingur minn getur ekki gifst manni, sem setið hefir í fang- elsi, og Bayard skal svei mér fá að sitja þar í nokkur ár.« Eg sagðist alls ekki geta fengið af mér að gera þetta, en Levesen sagöi: »Hugsaðu þig nú vel um!« »Eg átti í hörðu stríði við þann vonda, alla nóttina, og fyrr en darur rann, hafði hann sigrað mig. Þúsund pundin og hugsunin um það, að með þeim gæti eg bjarg- að viö heimili mínu. Þefta réði úrslittinum. Svo framkvæmdum við okkar djöfullega ráöabrugg í félagi. Eg er fús að vinna eið, að réttmæti þessarar játningar, fyrir yf- irvöldunum. »Best væri, að tveir vitundarvott- ar skrifuðu líka nöfn sin undir þetta skjal«, sagði eg, þegar eg hafði lesið það upp. »Ungfrú Kathleen, viljið þér skrifa nafn yðar undir?« Hún skrifaði nafn sitt undir eins undir, með fastri og skýrri hönd. Svo setti eg mitt nafn undir nafn hennar. »Bayard, nú álít eg, að hér sé ekki staður né stund til að sýna hina minstu miskunnsemi«, sagði eg svo. »Hér hefir verið framið hið svívirðilegasta samsæri, og ein- ungis hinn sterki armur laganna á að hrinda því í framkvæmd að þeir sem hlut eiga að máli, fái sín mak- leg málagjöld. Viljið þér nú gera svo vel, að fara undir eins og sækja lögreghma.'! Verður þegar í stað að taka þá Levesen og Franks fasta fyrir svívirðilegt ráðabrugg gegn yður, og fyrir það, að hafa orðið þess valdandi, að þér hafið verið dæmdur án saka í betrunar- hússvinnu, og loks fyrir það, að hafa svarið rangan eið.« »Bíðið við eitt augnablik, áður en þér farið, Bayard«, sagði Leve- sen, um leið og hann gekk etit skref áfram og talaði með hinni sömu ró, sem hann hafði beitt all- an tímann, síðan Bayard kom. »Líka má skoða skýrslu Franks frá öðru sjónarmiði, og þegar eg hefi skýrt yfirvöidunum frá því á morg- un, sem eg hefi að skýra frá, þá myn mér veilast létt að sanna, að t>á skýrsla, sem hann hefir skrifað upp á þessa pappírsörk, er ekki einu sinni eins mikils virði eins og örkin, sem hún er skrifuð á. Ekki er til nokkur sá embaetlismaður í öllu laudinu, er iæki til greina svo ótrúlega skýrslu, sem gefin er fyrir ofbeldis- og yfirgangs strokufanga. En gerið emungis það sem yður sýnist, — eg er svo öruggur af sakleysi mínu, að eg hefi ekki minstu löngun til að sleppa burt.« »Eruð þér búinn að tala út?« spurði Bayard. »Já, — yður mun iðra þessa at- hæfis.« Bayard fór burt úr herberginu, og eftir halfa stund var búið að flytja þá Levesen og Franks til lögreglustöðvanna. Bayard varð einsamall eftir hjá ungfrú Kathleen. Eg fór að hitta ungirú Levesen. Var það mjög örðugt hlutverk fyrir mig, að segja veslings konunni frá hinu smánarlega afbroti, sem bróðir liennar hafði gert sig sekan í. Hún var kona hörð í skapi, en hún hafði ekki átt hinn minsta þátt í hinu hræðilega afbroti Levesens. það er nú hægt að skýra fra því, sem á eftir gerðist, í fám orðum. Morguninn eftir fór eg með Bayard til málaflutningsmanns míns, sem réði honum til, að fara aftur til Hartmoor og gefa sig þar fram til þess, að fara aftur í fangelsið. En á meðan skyldi undir eins senda beiðm til drottningarinnar um, að láta hatin lausan. — Hann var líka látinn laus, eftir viku, (jg fékk enga hegningu fyrir árás sína á dyravörðinn og flóttann, af því að hann hafði þegar setið í fangelsi án þess, að hafa framið neitt ólöglegt. — Eitt þeirra dómsmála, er mesta eftirtekt vakti þetta haust, var mál þeirra Levesens og Franks. Kvið- dómur sá, er kjörinn hafði verið til að dæma í þessu máli, var ekki í vafa um, hvern dóm bæri að kveða upp. Eg heid eg sé ekki mjög harðlyndur eða hefndagjarn, en eg gat þó ekki að því gert, að það gladdi mig, þegar dómurinn var kveðinn upp. Levesen og Franks sitja nú báðir í betrunai- húsinu íHartmoor, voru dæmdir í 10 ára stranga betrunarhússvinnu. — Hvað ungfrú Kathleen snertir, þá hefir hún nú algerlega fengið aftur heilsuna, og brúðkaup Edwards Ba- yards og hennar fór fram í fyrra rétt fyrir jólin. — E n d i r. John F r a n k s.«

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.