Vísir - 05.09.1915, Qupperneq 2

V i S 1 R
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi.
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrífstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtais frá
kl. 5-6.
i Símí 400.— P. O. Box 367.
S a m t ö k
og undirróður Þjóðverja
í Bandaríkjunum.
Sendlherrasveitln við
máiið riðin.
í sutnum blöðum í Bandaríkjun-
um fóru að birtast um miðjan f. m.
greinar um ýmislegt athæfi Þjóð-
verja og Þjóðverjavina þar í Iandi,
sem þau segja að miði til þess, að
að koma á stað innanlandsóeirðum
í Iandinu og stofna ríkinu í hættu.
Fer hér á eftir útdráttur úr nokkr-
um blöðum.
Providence Journal skýrir frá því
15. f. in. aö stjórnin í Washington hafi
fengið gögn í hendur sem sýni það,
að vegabréfafalsanirnar í vetur hafi
verið framkvæmdar af þýskum for-
ingja við sendiherrasveitina þýsku í
Washington og að listinn yfir for-
ingja þá sem senda átti til Þýska-
lands með fölsuðum vegabréfum,
hafi komið frá þýsku stjórninni.
Efstur á þeim lista var Horn kap-
teinn, sem sprengdi í loft upp járn-
brautabrú á landamærum Banda-
ríkjanna og Kanada, í haust er leið.
En Horn játaði síðar að hann hefði
gert það eftir skipun frá æðri stöðum.
Blaðið lýkur sögu sinni á þessa
leið: Bandaríkjastjórnin getur ekkl
látið lengur afskiftalausar tilraunir
þessara manna (Þjóðverja og þeirra
vina) til aö múta verkamönnum til
að gera verkföll og kóma á stað
uppreisn og tilraunir þeirra til að
koma Bandaríkjunum í ófrið við
Mexiko, og tilraunir þeirra til að
drepa hesta og múlasna í New
Orleans á eitri.
Sama dag byrjaöi New York blað-
iö World að birta bréf og skilríki
um samtök Þjóðverja. Flutti það
blað þriggja blaðsíðu frásögn um
samtökin og fer um þau svofeldum
orðum: — I dag byrja að koma út
greinar hér í blaðinu, sem sýna í
fyrsta sinn undirróður og fyrirætl-
anir þýsku stjórnarinnar hér í Iandi.
Vér höfum komist yfir bréf sem
sýna það, svo ekki verður í móti
mælt, að embættismenn þýsku stjórn-
arinnar hafa ekki einungis bruggað
ráð hér í Iandi gegn óvinum sín-
um, heldur einnig oft og einatt
gegn friði og heill Bandaríkjanna.
Það sem mestum undrúm sætir er
Umsóknir um styrk úr eMistyrktarsjóði Reykjavíkur skal senda
borgarstjóra fyrir lok septembermánaðar. Rita skal umsóknirnar á
eyðublöð, sem til þess eru gerð og fást á skrifstofu borgarstjóra,
hjá fátækrafulltrúunum og prestunum.
Styrknum verður úthlutað í októbermánuði og koma 6300c
krónur til úthlutunar.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 14. ágúst. 1915.
K. Zimsen.
það, að Bethmann-Hollweg kansl-
ari hefir átt þátt í þessu ráðabruggi.
Blaðið skýrir frá því, að helstu
frumkvöðlar samtakanna í Banda-
ríkjunum séu þeir Bernstoff greifi,
sendiherra, von Papen kapteinn og
Dr. Albert fjármálaráðunauturþýsku
stjórnarinnar í Bandaríkjunum. Menn
þessir hafa gnægð fjár og telur
blaðið að þeir muni að jafnaði
þurfa að eyða 2 milj. dollam á viku
til að koma fyrirætlunu sínum í
framkvæmd.
Eitt af því sem þessir menn höföu
á prjónunum, var aö ná tökum á
blöðum í Bandaríkjunum, stotna ný
blöð og sjá þeim fyrír fréttum, leigja
menn til að ferðast um landið til
að koma á stað innanlands óeirömn
og gefa út bækur í því skyni.
Blaðiö segir að menn þessir lán
safna áskorunum um að banna
vopna og skotfæra útflutning til
bandamanna, en í bréfunum sjáist
að þeir hafi á laun látið byggja
vopnasmiðju, þar sem smíðaðar séu
sprengikúlur, sem senda á til Þýslca-
lands. Ekki er þess þó getið, hvernig
eigi að koma þeirn þangað.
Næsta dag birti »World« fleiri
bréf og sögur. Sést á þeim að Þjóð
verjar höföu komið af stað verkfall-
inu í vopnaverksmiðjunum í Bridge-
port og reynt að kaupa verksmiðj-
urnar.
F-itt bréfið er frá umboðsmanni
Dr. Alberts í Chicago. Eru þar
lögð á ráð um það hvernig hægt
sé að kaupa fiugvélaverksmiðjur
Wrights í Dayton, Ohio fyrir 50
þús. dollara. Segir bréfritarinn að
ef það sé gert verðí loku fyrir það
skotið, að bandamenn fái flugvélar
í Bandaríkjunum.
Mörg fleiri félög eru nefnd, sem
Þjóðverjar hafi ætlað að kaupa eða
gert samninga við. EF fyrirætlanir
þeirra hefðn tekist mundu þeir hafa
náð yfirráðum yfir allri gergagna-
gerð einstakra manna í Bandríkjun-
um. —
Þegar »World« tók að birta þessi
skilríki Iét stjórnin Washington hefja
rannsókn um framkomu þýskra
leyniumboðsmanna, og blöðin fóru
ómildum orðum um íramferði þeirra.
Segja þau að réttast væri að vísa
fulltrúum Þjóðverja úr landi, því
að þeir hafi brotið þær reglur sem
sendimönnum ríkja á milli sé slcylt
að fylgja.
Markleysa.
Hr. litstjóri!
Af því að eg sij, að blað yð-
ar rœðir mjög dýrtíðina« og
þær bœtur, serr ef til vill væri
kieift að ráða á henni — og
iy. r það skal blauið hafa heiður
og þökk —, vildi eg frá mínu
jonarmiði, (og eg býst við margra
arinara), láta eftirfarandi í Ijósi:
Meðal þess, rnikla eða litla,
sem þingið hefir um þetta mál
fjallað, eru það 2 *tillögur«, sem
öðrum fremur hafa vakið á sér
eftirtekt manna fyrir þá sök eina,
hversu greinilegt húmbúg þær
eru — settar fram að yfirskyni,
að eins til þess að þykjast vera
að gera eitthvað í málinu, og
tillögurnar sjálfar einskisvirði í
sjálfu sér.
Þessar tvær tiilögur eru: 1.
kornkaupatillaga Sig. Egg. o. fl.,
og 2, »tekjuskatís«-tiliaga B. J.
frá Vogi.
Kornkaupin komu fram í þings-
ályktunartillögu — og komu ein-
mitt þá fram, þegar var verið
að afgreiða heinrldarlög handa
landsstjórninni (ásamt bjargráða
nefnd) til allra þesskonar aíhafna,
þ. e. a. s. ekki að eins til þess
að kaupa kornforða nokkurn,
heldur hvað eina, er þurfa þætfi!
Það er sem sé fleira en korn,
sem um getur verið að rœða.
Tilgangurinn var sýniiega hjá
fiutningsm. að »slá sér upp«
sem einskonar bjargráðamanni —
fyrir fólkið. Það er eins og barna
skapurinn hafi verið svo mikiil,
að gera ráð fyrir almenningi sem
svo miklum skynskiftingum, að
hann sæi ekki, að tillaga þessi
var gersamlega óþörf, þar sem
þetta, sem hún fjallaði um, fólst
í heimildarlögunum. Enda hefir
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrifit. í brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 8Va siðd.
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Útlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið ll/s-2V2 síðd.
Pósthúsið opið- v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-b.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknart'mi 12-1
Þjóömenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
stjórnin, í samráði við bjarg-
ráðanefndina, gert gangskör að
þessu og miklu meiru samkvæmt
þessum lögum.
Þar sem sumir í einfeldni eru að
blaðra um, að ef »tillagan« hefði
fengið framgang, þá hefði lands-
sjóðs-útsala orðið þegar á vænt-
anlega keyptu korni, ber að slá
því föstu, að „tillagan“ fór ekki
fram á neítt slíkt. Svo að menn
hefðu að því leyti verið engu
nær en menn eru nú.
»Tekjuskattur« Bjarna J. er í
frumv.formi. Hann á að miklu
leyti sammerkt við kornlaga till.
— er kominn fram eins og út í
hött og kemur að engum not-
um. Þegar aðrir þinf menn í al-
vöru eru að reyna að finna ein-
hverja viðunandi aðferð í »dýr-
tíðarmálinu«, hygst docentinn
ætla að sýna, að hann »sé líka
með«, og kveður það bjargráð
alls landsins að leggja nú sér-
stakan tekjuskatt á alla, er laun
hafi yfir 3000 kr. (að nafninu til
munu docents-laun hans ná því
nú, svo að öllu er óhætt) með
hækkandi hundraðsgjaldi upp í
20%! Hann var illu heilli »af-
dankaður« sem viðskiftaráðunaut-
ur með sín 10,000 kr. (tíu þús-
und) á ári. Kunnugir Ieyfa sér
þó að efast um, að hann hefði
með glöðu geði greitt háar upp-
hœðir af þeim launum, þótt flest-
um finnist þau hafa verið full-
há! -
Það einkennilegasta við þetta
»dýrtíðar«-ráð er þó það, að það
óhjáhvœmilega legst á þá mest-
megnis, sem illa verða úti af
misærlnu, sem sé fastlaunaða
menn, er ekki eru framleiðend-
ur! Hvað sem menn annars
segja um há laun, þá er það þó
víst, að þau eru sist ófyrirsynju
; í þessari tíð. Nei, ef nokkurt vit
eða meining væri í þessu hjá
docentinum — sem það ekki er
—, þá ætti að sjálfsögðu að
leggja þenna »dýrtíðar-skatt« á
þá eina, er svona há laun hefðu
sem framleiðendur að þeim af-
urðum, er vegna stríðsins hafa
hækkað í verði I
En hvernig œtli svo ætti að
fara að komast eftir þvi, — og
i hvað ætli mikið hefðist inn með
því móti I!
Húmhúg, húmbúg!
i þrándur.