Vísir - 08.09.1915, Blaðsíða 2

V i S i R
VISIR
Afgreiðsia biaðsins á Hótel
Island er opin frá kl, 8—8 á hverj-
um degi.
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aöalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
kl. 5—6.
Sími 400,— P. O. Box 367.
Bæjarstjórnin
og
umsjónarmaður
hafnarinnar.
Oft hefir verið um það talað hér
í höfnðstaðnum, hve illa sé vandað
tii bæjarstjórnarinnar sem að hálfu
eða öllu er skipuð þeim mönnum
sem sýsla við innistörf einungis,
hafa lítt eða als ekki vit á því, er
að verklegum framkvæmdum lýtur
eða framleiðslu í nokkurri mynd,
og mega því heita þekkingarlausir
á flest það, sem nauðsynlegast er
talið bæjarfélaginu, enda mun það og
máfa sannast, að þetta megna þekk-
ingarleysi sé undirrót hins frámuna-
lega stefnuleysis og ósjálfstæðis, ei
helst til oft þykir lýsa sér í gerðum
bæjarstjórnarinnar hér, og ekki virð-
ist það síður augljóst, að sömu
rök liggi til hinna geigvænlegu
mistaka, er svo oft verður vart hjá
henni. Enda virðist framferði bæjar-
stjórnarinnar oft og tíðum gersam-
samlega óskiljanlegt og óafsakan-
legt nema ef virða skyldi henni til
vorkunar, að hún ber eigi skyn á
þau mál, sem hún á að fást við.
Það er orðin venja hér, er menn
þurfa að eiga um eitthvað við
bæjarstjórnina, að segja sem svo:
Það þarf að »agitera« duglega í
bæjarstjórninni tii þess að koma
þessu máli fram, og óneitanlega
virðist oft svo sem sá hafi sitt mál
fram sem duglegastur er að tala
sínu máli, og ófeimnaslur og ófyr-
irleitnastur um atkvæðasmölunina,
veröur þá og oftar en skyldi minna
Iitið á málefnið en manninn, sem
»agiterar«, og þeir bæjarfulltrúar
ofurliði bornir sem best og vitur-
legast kunna til málanna að leggja, |
og helst bera heill bæjarfélagsins
fyrir brjósti.
Fáum mun dyljast hve illa það
bæjarfélag sé komið, er meirihluti
fulltrúanna iætur stjórnast af fagur-
gala og skrumi síngjarnra »agita-
tora« og hefir svo litla þekkingu og
enn minni áhuga á þeim málum
er miklu skifta bæjarfélagið og heilJ
þess. —
Þá mun og fiestum ljóst hvert
traust og virðing sú bæjarstjórn á
skylda, er almenningur álítur svo
skipaða — og það er ekki að á-
stæðulausu — að eina ráðið til i
þess hafa sitt fram, sé að »agitera«,
hræra og hræra í hinum þekkingar-
vana meiri hluta í bæjarstjórninni
sem með góðri »agitation« fæst til
að samþykkja hvað sem vera skal,
auðvitað íhugunarlaust og út í blá
inn. —
Þetta ástand er því ískyggilegra
sem bæjarfél. er stærra og störf
fulltrúanna verða fleiri og umfangs-
meiri, enda er það ekki viðkomandi
bæjarfélag eitt, sern tjón bíður af
illri og fávíslegri stjórn mála sinna,
heldur og alt landið í heild sinni.
— Þetta er því svo iila farið, að
eigi má lengur óátalið vera.
Eitt með öðru sem kemur mér
til að rita þessa Iínur er afrek síð-
asta bæjarstjórnarfundar, er hafnar-
eftirlitsmaðurinn var kosinn. Eins
og kunnugt er, sóltu fjórir menn
um þann starfa, skipstjórarnir Þor-
steinn J. Sveinsson, Jóhann P. Jóns-
son og Friðrik Brörnsson. Hínn
fjórði var Guðmundur trésmiður
Jakobsson. — Engum skynbærum
mönnum hefði átt að geta bland-
ast hugur um það, milli hverra væri
hér að velja. Bæði Þorsteinn og
Jóhann kunnir að þekkingu og
dugnaði í öllu er að sjómensku lýt-
ur, hafa stýrt skipum í innan og
utanlandssiglingum og munu því
kunnugir mörgu um tilhögun í út-
lendum höfnum, Friðrik er og
sagður greindur maður en hér ó-
þektur og óreyndur, og gat því
tæplega komið til mála að velja
hann, er í móti honum sóttu áð-
urgreindir skipstjórar. Það var og
einróma álit hafnarnefndarinnar og
allra þeirra, er skyn bera á þau
störf, er hafnarumsjónarmaður þarf
að inna af hendi, að velja bæri
annan hvom þeirra Þorsteins eða
Jóhanns, hinir umsækjendurnirgætu
ekki komið til greina. Meiri hluti
hafnarnefndar lagði til að Þorsteini
yrði veitt staðan, af því hann er
hér enn kunnari en Jóhann. Var
talið víst að bæjarstjórnin mundi
fallast á tiliögu hafnarnefndar, eða
að minsta kosti kjósa Jóhann, sem
þó þótti eigi líktegt, er hann hafði
eigi meðmæli hafnarnefndar. En
þetta brást algerlega, því að á bæj-
arstjórnarfundi 2. þ. m. var Guðm.
trésmiður Jakobsson kjörinn hafnar
umsjónarmaður með miklum at-
kvæða mun.
Þetta atferli bæjarstjórnar er í
fyrsta lagi hið mesta gjörræði við
hafnarnefndina. Hún haföi ágrein-
ingslaust lagt það til, að Þorsteini
yrði veittur starfinn, enda var henni
og best til þess trúandi að velja
þann manninn er hún treysti best,
þar sem hafnarnefndin á fyrir hönd-
um mikla samvinnu við þenna
mann, og er það eitt ærin trygging
fyrir því, að hún mundi viija vanda
valið svo sem föng voru á. Mun
og mörgum virðast svo sem hún
sé engu miður þeim vanda vaxinn,
aö velja umsjónai nanninn, en t. d.
kvenfulltrúar þess bæjar, er kring-
ari ættu að vera ósaverk að heim-
ili sínu, en að v sast í slíkuni mál
um sem þessu. Vlt hiö sama má
segja um suma fr Itrúa þessa bæjar,
þótt á báðum buxunum séu.
En hér kemur fleira til greina.
Með þessu athæfi bæjarstjórnar er
Iítilsvirt ein stétt manna hér: skip-
stjóra- og sjómannastéttin, og bland-
ast þó víst eingum óbrjáluðum
manni hugur um það, að einmitt
þessi stétt er ein aðalmáttarstoð
bæjarins.
Hér voru í boði tveir dugandi
menn úr flokki skipstjóra, en fram
hjá þeim er gengið og tekinn tré-
smiður, sem aldrei hefir við sjó-
mensku fengist, og rnun því senni-
lega ógreitt um slcípanir er hreyfa
skal skip eða leggja því innan
hafnar. Hann mun og eðlilega
bresta þekkingu í þeim útlendu
tungum, er hafnarumsjónarmaður
þarf að kunna, og vafalaust þekkir
hann engin þau orðatiltæki, er helst
þarf á að halda í nefndum tilfell-
um. En vitanlega getur bæjarstjórn-
in bætt úr þessu með því að skaffa
smiðnum nógu marga undirmenn,
svo hann þurfi ekki annað að gera
en sitja á ráðstefnu með hinu háa
bæjarráöi og svo að kveldi hlusta
á hjá sínum undirmönnum hvað
gerst hafi við höfnina daginn þann.
Þetta mundi vera mest í samræmi
við hagsýni og sparnaðarviðleitni
bæjarstjórnar.
Þess er gætandi, að annað eins
tíltæki og þetta, að velja hinn
ólærða trésmið að hafnarumsjónar-
manni er algerlega óþekt í öllum
nálægum löndum. Það er álitið
sjálfsagt að veita súkan starfa ein-
ungis reyndum og dugandi skip-
stjórum. En hér virðist eigi mega
fylgja neinu góðu fordæmi, heldur
ráði aðrar hvatir. Eigi má heldur
gleyma því hér, að bæjarstjórnin
notaði við þetta tækifæri leynilegar
kosningar, og er því eigi að svo
stöddu hægt að birta nöfn þeirra
bæjarfulltrúa, er af einskærri fákænsku
og skeytingarleysi stuðluðu að því,
að þeim mönnum var synjað um
starfið, sem .hæfastir voru.
Eg skal svo ekki fara fleiri orð-
um um þetta að sinni, en vísast er
að eg fái tækifæri til þess áður en
langir tímar líða.
Reykjavík 6. sept. 1915.
]ón Ólafsson,
(skipstj.)
I TIL MINNIS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. ti) 11
; Borgarst.skrifst. í brunastöð opín v. d
l 11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn S 0-4
K. F. U. M. Alm. samk. srnnd. 81/, siðd.
Landakotsspít. Sjúkravilj.tínii kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Útlán 1-3
Landssínnnn opinn v d. daglangt (8-0)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnió opið Ú/,,-21/, síöd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d,
Vífilsstaðahæiið. Hcimsóknart'mi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
T y r k I a n d
í dauðaieygjunum.
Frh.
Lögreglueftirlit.
Miklu strangara eftirlit er nú haft
með útlendingum en nokkru sinni
fyrr. Ef útlendur maður ætlar að
fara úr landi, verður hann að fá
leyfi lögreglunnar til þess, Verður
hann fyrsta að segja til þess með
48 stunda fyrirvaraað hann ætli burtu.
Þessa 48 klukkutíma notar lögreglan
til þess að njósna um hagi manns-
ins. Þegar fresturinn er liðinn verð-
ur maðurinn að koma sjálfur til
þess að fá vegabrefið og er þá
spurður spjörunum úr. Ef hann
getur sannfært lögreglustjóra um að
hann eigi brýnt og lögmætt erindi
úr landi, þá fær hann vegabréfið,
annars ekki, og án þess er ekki
hægt að komast yfir landamærin.
Og eftir því sem kreppir meir að
Tyrkjum að því skapi eykur lög-
reglan eftirlitið. Og þó sleifaralag
sé á ýmsu hjá Tyrkjum þá mega
þeir þó eiga það, að þeir hafa
komið góðu skipulagi á lögreglu-
liöið. —
Bandaríkjamenn kvörtuðu eitt sinn
yfir því, að lögreglan hefði of strangt
eftirlit með herskipi frá Bandaríkj-
unum sem lá þar á höfninni.
»Það er skylda lögreglunnar að
gæta alls og allra«, svaraði Enver
pasha. »Nótt og dag fer varðbát-
ur fram hjá húsinu minu á 20
mínútna fresti. Það eru hafðar gæt-
ur á mér eins og öðrum*.
Útlendingar í Miklagarði vita að
lögreglan hefir altaf gát á þeim og
því verða þeir ákaflega varir um
sig. Það er ekki gott að vita hvort
sá sem þeir tala við er ekki leyni-
lögreglumaður. Frh.
♦♦ KAFFI ♦♦
brent og malað, einnig óbrent,
ódýrast í verslun
Ásgríms Ey|)órssonar.
S'mi 316. Austurstræti 18.