Vísir - 18.02.1916, Blaðsíða 3

/
VfSlR
3)retittfö SanVtas sUtou og tiampavín \9ö

ums^óuarmauu^ á$etv$\skattpa er op\u
outta da$a Jrá ttt. ó--t e. m.
^\ usta?\u J$út ttt. á SvuudarsU^ 1.
Chairman og ViceChair
Cigarettu
pnr eru bestar, HS0
,REYN l Ð Þ Æ R.
Pœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá
T. Bjarnason,
Umboðsverslun Templarasundi 3
Sfmi 513
— miklar birgðir nýkomÉarf í versiun
O. Zoega
^áðnVngastuV^sVoJa
^stauds
Hó,cl ísland 23. Sími 586.
Veitir takmarkalaust atvinnu baeOi
konum og körlum.
Vántar nú þegar stúlkur á
á kafflsöluhús. — Gott kaup í
boði.
Snúifi yfiur í dag til
^áðuVu^asttrlJsto^u
3stauds.
faest bestur og ódýrastur
I verslun
SuBm, ^Vtssouar,
Simi 152. Laugav. 42.
Svuntur tilbúnar
og morgunkjólar með afarlágu
verfii f Bárunnl.
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aöalumboösm. G. Gíslason
Sæ- og strfðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstraeti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutnlngsmaöur,
Laufásvegl 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 21
Bogí Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaöur.
Skrifstofa Aöalsiræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur MagnússOn
yflrdómslögmaöur,|
Orundarstíg 4.“* Sími 533
Heima kl. 5—6.
Prentsmiðja Þ. Þ. Qeoientz.
Trygð og slægð.
Eftir
Ouy Boothby.
Í2 ----
Frh.
'— Nú skil eg, sagði hún. Það
hefir verið hann sem kom inn hjá
þessari grunsemd gegn frú
“ernstein. Þaö var ekki fallegt af
honum að gera það, og meira að
Segja rangt af honum. Hann er
eins og þú, að hann hefir aldrei
verið verulega vinalegur viö hana.
Browne fanst hann vera kominn
í klfpu. Það var VÍBt og ^ að
gamli maöurinn hafði aukið óálit
hans i frúnni, en hann fann samt
*ð það var eldra en svo að hann
veriö einn faöir þess. Hann
*llndi,( að það haföi verið tii jafn-
vel þegar hann fyrst sá hana i
Merok. Hann fann þvf, að þótt
bann hefði fU|t leyfi til að skella
allri skuldinni á gamla manninn,
Fá vár hann sawt ekki alveg hreinn
sjálfur, en það vildi hann síöur játa.
Eg veit ekki hvort hún hefir séð
hvað hann hugsaði, en þau þögðu
bæði stundarkorn. Svo leit hún
upp og framan í hann og sagði
meö mestu auðmýkt: Fyrirgeföu
mér, eg vil alls ekki að þér geti
dottið í hug, að eg efist um góð-
vild þína. Þú hefir verið mér svo
góður að það væri meir en rangt
af mér, ef eg efaðist augnablik um
það að þér gengi til alt hið besta.
Viltu gera við mig samning?
— Áður en eg lofa þvi verð eg
að fá að vita, um hvað samning-
urinn er, sagði hann brosandi. Þú
hefir áður reynt að gera við mig
samning, sem eg gat ekki gengið
að.
— Þessi er mjög einfaldur,
sagöi hún. Eg ætla bara aö biöja
þig um að segja mér aldrei neitt,
sem þú tekur þér fyrir hendur í
þessu máli, sem eg má ekki segja
frú Bernstein. Skilurðu ekki hvað
eg á> við þegar eg biö þig þessa?
Hún er vinkona mín og hefir
hugsað um mig í mörg, mörg ár.
Mér finst að það væri sama sem
aö svikja hana í trygöum, ef eg
ætlaði að leyna hana nokkrum
sköpuðum hlut af fyrirætlunum mín-
um í þessu efni, ekki síst þegar
hún vill hjálpa okkur með öllu
lifandi móti, Ef hún má ekki vita
neiti, þá vil eg heldur ekki vita
neitt. Hreinskilnin var gréinilega
máluð í svip hennar, þegar hún
sagði þetta.
— Og samt sem áður langar
þig til að vita um alt sem eg geri,
f þessu efni, sagði Browne.
— Auðvitað er ekki nema eðli-
legt að mig langi til þess, svaraði
hún. En mig langar líka til að vera
heiðarleg gagnvart frú Bernstein.
Þú lofar nú þessu, ætlar þú ekki
að gera það?
Browne hugsaði sig um stundar-
korn. Hann fann, að svo erfið sem
aðstaðan haföi verið fyrir stundu
sföan, þá var hún ekki betri nú.
Loks ákvaö hann sig.
— Já, svaraöi hann hægt og
seiulega, fyrst þú óskar þess, þá
skal eg lofa þér þessu, og eg held
að eg geri rétt I því. Þú elskar
mig, Katrfn, er ekki svo?
— Þú vei9t það vel, svaraðj
hún. Eg elska þig og treysti þér
betur en nokkrum öörum manni.
— Og þú trúir því, að eg muni
gera ait, sem í mínu valdi stendur
til þess að leiða þetta mál til far-
sællegra lykta?
— Eg trúi því, sagði hún.
— Jæja, þá tek eg máliö að
mér að öllu Ieyti. Eg skal ábyrgj-
ast alt saman og þú skalt svo fá
aö sjá árangurinn. Það stendur
við það, sem eg sagði við þig í
gær. Ef nokkur maður getur náð
föður þínum úr fangelsinu, þá skal
eg gera það.
Hún reyndi að svara, en orðin
brugðusf. Hún komst svo mikið
við að hún gat ekki sagt néitt
Hún aðeins þrýsti bönd hans í
djúpri þögn.
— Hvenær sé eg þig næst?
spurði Biuwue eutr stutta þögn.
Eg fer til London í kvöld.
— Til London ? sagði húk aT-
veg hissa. Eg vissi ekki að þú
færir svona fljótt.