Vísir - 01.05.1916, Blaðsíða 4

V í S 1 R
Bæjarfréttir,
Frh. frá 1. síðu.
Var gerður aðsúgur að skipstjór-
anum, en Sigurjón gh'mukappi var
þar nærstaddur og veitti honum lið
og varð honum ekkert rnein gert.
En svo er sagt, að viðureigninni
lyki, að skipstj. og Ólafur hefðu
haldið upp í bæ saman, en verið
all-háværir. — Enn sögulegri hafði
orðið för Ólafs út í Marz. Hafði
hann haft fréttir af því, að skipstj.
á Marz hygði tii brottfarar, en vildi
ekki Iáta það »svo til ganga« orða-
laust, og fékk sér því bát og réri
við annan mann (Jónas frá Hryflu)
út að skipinu. Skipstjóri og stýri-
maöur voru í landi, en sáu tii ferða
þeirra Ólafs og veittu þeim þegar
eftirför. Þegar þeir \tigu- á skip,
hafði Ólafur kvatt skiþsmenn til
fundar aftur á, en skipstj. sleit þegar
fundinum, tók fundarstjórann og
fleygði honum á höfuðið niður í
bát hans. En Jónas hafði þá ekki
beðið boðanna, og skildi þar með
þeim. Marz létti akkerum og hélt
til hafs. Er það fyrirætlun skipstjór-
anna á Braga og Maiz, að fá sér
fleiri menn suður nieð sjó.
Eggert Ólafsson og Rán Ingólfur
Arnarson liggja aðgerðalausir hér á
höfninni.
Nýtt bréf hefir Vísi borist frá
manni þeirn, sem kvaðst hafa íekið
bréfin úr bréfakassanum á pósthús-
inu. Þverneitar hann því, að hann
sé heimagangur í pósthúsinu, þyk-
ist hafa tekið öii bréfin úr kassan-
um utan frá og fer hörðum orðum
um póststjórnina. Ekki finnur Vísir
ástæðu tii að birta brét þetta, en
vill hvetja póststjórnina til að láta
málið ekki falla niður við svo búið.
Einkum er það óráðlegt, ef svo er,
sem haídið er fiam. að einhver
heimagangur í pósthúsinu sé valdur
að verkinu, því að augljóst er að
maður þessi er þá vís til að gera
fieira þessu líkt, at fjandskap við
yfirmenn sína-.
Yerkfallið
á iDOtnvörpungunum
Sakir þess að vér höfum orðið
þess varir, að algerlega rangar
sögur berast meðal almennings
um ástæðurnar fyrir verkfalli því,
sem Hásetafélag Reykjavíkur hef-
ir skipað fyrir um á bothvörp-
ungum, leyfum vér oss að skýra
frá því, er hér segir:
í síðastliðnum febrúarmánuði
gerðum vér svohljóðandi samn-
ing við Hásetafélag Reykjavíkur:
Á sameiginlegum fundi, er
við undirritaðír stjórnarmenn
í Félagi íslenzkra botnvörpu-
skipaeigenda, og Hásetafélags
Reykjavíkur, höfum átt með
okkur í dag, höfum við samið
svo um, að hásetunum á botn- t
vörpuskipum og öðrum þeim \
sem lifrarhlut ber, skuli greitt
fyrir hvert fat lifrar sem fult
er og í land er flutt kr. 35,00
— þrjátíu og fimm krónur —
um næstkomandi -tvo mánuði,
Marz og Apríi, en eftir þann
tíma skal lifrarverðið vera hið
almenna sem borgað er í
Reykjavík nema stjórnir beggja
nefndra félaga komi sér sam-
an um f’ast verð til þess tíma,
er síldveiði hefst í júlímánuði.
Reykjavík 16. febrúar 1916.
í stjórn „Félags íslenzkra botn-
vörpuskipaeigenda “.
Th. Thorsteinsson. Thor Jen-
sen. Jes Zimsen. Aug. Flyg-
enring.
í stjórn Hásetafélags Reykja-
víkur“
Björn J. Blöndal. Jósep S.
Húnfjörð. Jón Bach. Guðm.
B. Kristjánssoh.“
Eins og skjal þetta ljóslega sýn-
ir og sannar þá er með því gerð-
ur samningur, sem var bindandi
bæði fyrir Hásetafélagið og oss
þangað til sildveiðar byrja i nœst-
komandi jijlímánuði. í samningi
þessum er viðurkent af Háseta-
félaginu að útgerðarmenn skip-
anna séu að minsta kosti til þess
tíma, eigendur allrar iifrar, sem
á skipin aflast, en aftur á móti
er því lofað þar af hendi útgerð-
armanna að þeir skuli greiða há-
setum þóknun miðaða við það
hversu mikil lifur fáist, og skuli
upphæð þeirrar þóknunar ákveðin
þannig:
1. Til loka aprílmánaðar þ. á. skuli
greiða 35 kr. fyrir hverja tunnu
af lifur sem í land er flutt úr
skipi.
2. Eftir fyrsta maí og til loka
samningstímans (byrjun sild-
veiða í júlí) skuli þóknunin fara
eftir því hvert verði alment verð
á lifur hér í Rvík á þeim tíma.
Um þetta þurfti ekki að verða
neinn ágreiningur, en þó svo
hefði orðið þá átti auðvitað að
skera úr honum á þann hátt,
semlandslög og réttarvenja segja
til um, þegar svo stendur á,
nefnilega með mati dómkvaddra
óvilhSllra manna.
Af þessu, sem nú er sagt, sést
væntanlega ótvírætt, að háseta-
félagið hafði gert skýlausan samn-
ing við oss útgerðarmenn viðvíkj-
andi lifrinni bindandi fyrir báða
aðila, þangað til i jálímánuði
nœstkömandi.
En hvað skeður svo? Nú 27.
þ. m. rýkur Hásetafélagið til, a'n
nokkurs tilefnis frá vorri hálfu,
Auglýsing.
Við undirrilaðir skósmiðir í Reykjavík höfum séð okkur neydda
til að hækka lítið eitt verð á ölium viðgerðum á skófatnaði sökum
verðhækkunar á öllu efni, sem að iðn vorri lýtur.
Rvík, 1. maí 1916.
Kristján Jóhannesson. Guðjón S. Magnásson. Guðm. Jónsson.
Vilhj. Kr. Jakobsson. Stefán Gunnarsson. Ármann Eyjólfsson.
Ólafur Ólafsson. Guðbrandur þörðarson. Tómas Snorrason.
Gunnar Herm. Vigfásson. Jón Vilhjálmsson. Páll Guðmundsson.
Guðjón Gislason. Jóti Stefánsson. Oddur J. Bjarnason.
Guðm. Magnásson. Björn Jónsson. Erlendur J. Hvannberg.
pr. Lárus G. Láðvígsson Skóverslun, Jón Lárusson.
Bjarni Sigurðsson. Arni Árnason. E'mar Jónsson.
Hróbjartur Pétursson. Friðrik P. Welding.
O. Thorsteinsen.
Isienzkar karíöfiur.
úrvals kartöflur frá Auðnum eru iil sölu í dag og á morgun.
Finnið HJÖrt A Fjeidsíed. Hótel ísiand nr. 17,
eða á Hússíjórnarskólanum á matmáistínuim.
og gerir svohljóðandi fundar-
ályktun:
„þareð þeir tímar eru úti með
aprílmánuði, er samið hefir verið
um fast verð á lifur við út-
gerðarmenn, ályktar fundurinn,
að allir félagsmenn skuli tafar-
laust ganga í land af togurum,
fáist ekki lögskráð samkvæmt
lögum Hásetafélagsins"
og samkvæmt skýríngum háseta-
félagsins, þá er meiningin með
þessari fundarálýktun sú, og til-
vtsun hennar í lög Hásetafélags-
ins þýðir meðal annars það, að
hásetar skuli vera eigendur allr-
ar lifrar, sem á skipin aflast
og þetta á að gangají gildi tafar-
laust, sem er alveg þvert ofan í
fyrgreindan samning, sem gildir
þangað til í júlí.
Vér væntum þess, að þetta at-
ferli Hásetafélagsins þurfi ekki
skýringa við. Málið liggur svo
ljóst fyrir, að allir hljóta að sjá,
að hásetajélagið er hér að svikja
skýran og vafalausan samning,
sem það hefir gert við oss.
Efumst vér ekki um, hvernig
allir heiðarlegir menn muni dæma
slíkt atferli og um afleiðingarnar
af þessum samningsrofum skul-
um vér ekki ræða að sinni.
Reykjavík, 30. apríl 1916
í stjórn „Félags íslenzkra botn-
vörpuskipaeigenda “
Thor Jensen. Aug. Flygenring,
Jes Zimsen, Jón Magnásson,
Magnás Einarsson.
I
KAUPSKAPUR
mmœ.
i
Barnavagn óskast til kanps nú
þegar. Afgr. v. á. [364
Silfurbelti og millur fást með
tækifæi isverði. Upplýsingar á Bók-
hlöðustíg 9 niðri. [365
i
H Ú S IM Æ © I
I
1 siór stofa með aðgangi að eld-
húsi óskast frá 14. maí. Áreiðanleg
borgun. A. v. á. [277
í
VÍNNA
1
Telpa náiægt fermingaraldri ósk-
ast í vist frá 14. maí, á fáment
heimili. A. v. á. [270
Dugleg, þrifin stúika, helsi rosk-
in og ráðsett, óskast 14. maí. Gott
kaup í boði. Eggert Snæbjörnsson.
Mímir. (307
Stúlka á feriningaraldri óskast í
vist á barnlaust heimili frá 14. maí.
Uppl. á Laugav. 19 B niðrí. [332
r
TAPAÐ — FUNDIÐ
1
Tapast hefir silfurbrjóstnál theð
laufi, á götum bæjarins. Skilist á
Vatnsstíg 8. [366
Fundist hefir giftingarhringur
með nafninu «Þóra», vitjist í Lág-
iiolti Bráðræðisholíi. [367
~7 ‘
Svartur hundur, með hvítan blett
á bring og svört hundtík kolótt á
löppum, er í óskilum hjá lögregl-
unni. Vitjist innan 3. daga. [368