Vísir - 06.05.1916, Blaðsíða 3

VlSIR
4--5 duglega Mseta
vantar á færeyskan kúttara. Menn gefi sig fram í dag
viö
6, ^Wuvaseu, sUpps^ova.
CAIIIE PEEFECTION
eru bestu, léttustu, einföldustu og ódýrustu báta- og verksmiðju-
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk. >
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—2V, hk.
Mótorarnir eiu knúðir með steinolí
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn.
Verksmiðjan smíðar einnig Ijósgasmótora
Aðalumboðsmaður á fslandi:
O. Ellingsen.
DEENGTJE,
um fermingaraldur, af góðu heimili og sem er
hneigður fyrir verslun getur fengið framtíðarstöðu frá
14. maí n. k. við eina aðalverslun bæjarins. — Um-
sóknir, ásamt mynd af umsækjanda og meðmælum,
sendist Vísi fyrir 10. þ. m.
Myndum og meðmælum skilar blaðið aftur.
Prentsm. Þ. Þ. Clementz.
1916
Bæjarins ódýrasta
Yeggfóður (Betræk)
í Bankastræti 7
Veggfóður (Betræk) afaródýrt á Laugav. 73
4 herbergi
eldhús og stúlknaherbergi, ósk-
ast til leigu á g ó ð u m stað í
bænum. Tilboð merkt 100 send-
ist Vísi.
ETRYGGINGAR I
<■■■
Vátryggið tafarlaust gegn eldi
vðrur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 <5g -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nlelsen.
*\3\,\r tx be&ta%tað\<i
Stú I ka
sem skrifar og reiknar vel og
sem þekkir til bókfærslu, getur
fengið atvinnu há’.fan daginn. —
Tilboð merkt »V2 D« sendistVísi.
IZ
LOGMENN
□
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Orundarstíg 4.
Simi 533 — Heima kl. 5—6
Oddur Gfslason
yflrróttarmálaflutningsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Bogl Brynjólfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij.
Srifstofutími frá kl. 12— og 4—6 e.
— Talsími 250 —

Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
20
— Svona ertu góður, Filipp,
hrópaði hann. Mig langar svo mjög
til að þú komir því að eg vissi
að það yrði ekki svo auðvelt að fá
þig til að vera með þegar fram
Jíða stundir. Hvenær kemurannars
ungfrú Forber til borgarinnar?
Hún hlýtur aö fara að koma því
að hún þarf vfst að fá sér margt
fyrir brúðkaupiö.
Chestermere skifti litum.
Rósabella sá hvað honum brá
— Er yöur mjög árfðandi að
missa ekki af kvöldinu? Væri yður
ekki unt aö svíkja að koma þang-
að sem þér ætluðuð eða þá fresta
því. Rupert yrði mjög glaður ef
þér vilduö gera það fyrir okkur.
Sjáið þér til, þarna kemur hann
aftur. Eg $é þaö á honum að
Comte de Maune getur ekki komið
til okkar. Þér ættuð nú aö aumk-
ast yfir okkur.
Chestermere roönaði.
— Ef þér óskið þess, ef yður
langar verulega mikið til þá —
þá -
og sagði við sjálta sig:
— Þetta ætlar að ganga bæri-
lega. Hann skal fá að finna þaö,
að það verður ekki svo auðvelt fyrir
hann að giftast þessari drós sinni.
Eg hefi nú undir eins komið hnapp-
heldunni á hann og eg skal hefta
hann fastar og fastar með hverj-
um degi sem líður. Hann streyt-
ist auðvitaö á móti en eg vinn á
endanum. Þú ert mér ekki meira
virði, Chestermere lávaröur, en
moldin sem eg geng á, en þú
skalt fá að finna til mín engu að
síður.
Ungfrú Grant klappaði saman
höndunum eins og barn.
— Rupert, er eg ekki góö?
Chestermere ætlar eftir ait saman
að borða meö okkur í kvöld. Eg
hefi fengið hann til að sleppa að
fara það sem hann ætlaði. Þetta
iltu mér að þakka!
Faatherstone varð mjög glaður.
Hún leit ósköp sakleysisiega út,
þegar þetta fór fram í huga hennar.
Hún stóð brátt upp.
— Það er víst kominn tími tii
að fara af stað, sagði bún bros-
andi. Eg sé að frú Farpuhar hefir
nú komið auga á mig. Við borð-
um hjá hertogafrúnni Corke í dag.
Jæja, verið þár þá sælir, Chsater-
mere lávarður, við sjáumst þá hjá
Hurlingham í kvöld. Eg býst við,
Rupert, að þú verðir samferða.
Rupert stóð nú upp til að taka
á móti frú Farpuhar. Þau urðu nú
aftnr tvö ein saman, Chestermere
og Rósabella. Þau töiuðu ekkert
saman. Chestermere dauð sá eftir
því sem hann hafði gerl. Honum
fanst hann hafa breytt ranglega
gagnvart Katrínu sem var unnusta
hans, en við því varð ekki gert.
Þegar hann hneigði sig fyrir
Rósabellu um leiö og hún fór,
þá kom aftur upp í huga hans
sami viöbjóöurinn sem hann haföi
orðið var viö um nóttina á danz-
leiknum.
Rupert hugsaði talsvert ööruvísi.
Þessi dagur var honum sannkail-
aöur gleöidagur.
Rósabella hafði aldrei verið eins
hlý við hann og í dag. Hann var
í sjöunda himni og engar hugrenn-
ingar komust fyrir í huga hans
nema ást og von.
Chestermére var bæði reiður og
undrandi er hann leit af henni á
Rupert.
— Hví eru slíkar konur til?
spurði hann sjálfan síg. En hann
varð líka reiður við sjálfan sig,
því hann gat ekki varist þeirri
hugsun, að hann væri dálítið af-
brýðisamur þegar hann sá hve
andlitið á Rupert ijómaði afhreinni
gleði.
Þegar Rupert hafði fyigt Rósa-
bellu kom hann aftur og varp
öndinni léttilega.
— Nú borðar þú með œér, Fil-
ipp? Mig langar svo mikið til að
heyra tíðindin, sem þú hefir að
segja.
Jarlinn hristi höfuðið. Hannfann
nú til þess f fyrsta sinn, að hann
kunni ekki við sig í félagssxap
með Rupert Hann afsakaði sig og
Rupert varð að láta haun sleppa
þótt honum væri það aiis ekki
ljúft.
— Jæja, við sjáumst þá í kvöld,
sagði Rupert. Það getur verið að
eg geti líka sagt þér leyndarmál
bráðum. Vertu nú sæll og láttu
ekki standa á þér.
Rupert snéri sér við og gekk
burtu.
En Chestermere fanst eins og
hann bera margra vætta þunga á
bakinu. Og þó hafði hann fyrir
tæpum hálftíma gengið um garð-
inn ánægðari en hann hafði nokk-
urn tíma verið áður.