Vísir - 22.05.1916, Page 2

VlSIR
VISIR
Afgreiðs-ia blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vaiiarstræti.
Skrifstoía á sama stað, inng. frá
Aöalstr. — Ritstjórinn ti! vlðtals frá
kl. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Konungssonur
látinn í ófriðnum.
Franska blaöið «Le Temps* skýr-
ir frá því, aö konungssonur einn
er tekiö hafi þátt í ófriðnum, sé
nýlátinn. Sjálfur var hann ekki
frægur maöur, en faðir hans, Be-
hanzin konungur í Dahomey í Afríku,
var frægur fyrir harðstjórn sfna og
mannakjötsát. Frakkar tóku hann
höndum og fiuttu hann til Frakk-
iands og höfðu hann þar í haldi.
Sonur hans gekk í her Frakka og
þegar ófriðurinn hófst, fór hann til
vígvallarins og gekk þar svo vel
fram, að hann var brátt sæmdur
heiðursmerkjum og gerður að und-
irforingja. En hann varð brjóst-
veikur af iífinu í skotgröfunum og
leiddi sú veiki hann til dauða.
Einn son hafði hann átt með
saumastúlku í París.
Kaþólski presturinn
og jafnréttið.
----- NJ.
Og að slíkir menn kæmu inn í
kaþólska byggingu með guðsorða-
bækur væri hin mesta vanvirða
fyrir hina kaþólsku kirkju.
það er víst alsiða eða ætti að
minsta kosti að vera. það umall-
an hinn mentaða heim, að meta
manngildi einstaklinganna eftir I
dyggðum þeirra og mannkostum
og hversu vel þeir standaístöðu
sinni, en ekki eftir því hvert starf-
ið er, sem þeir leggja stund á
eða hvort það saurgar hendur
þeirra og klæði eða ekki.
Kristur bauð að gera allar þjóð-
ir jarðarinnar að sínum lærisvein-
um. Og það ætti að vera hægt
að kenna öllum mönnum kristi-
legar dygðir. En hvort prestur- >
inn í Landakoti álítur ómögulegt ;
að kenna skóurum og sóturum
kristilegar dygðir, það læt eg hann
einan um. En eg vil ráðleggja
honum, sem einum af kirkjunnar
þjónum, að reyna til að útrýma
öllu því, sem hann álítur að geti
komið á einhvern hátt í bága við
kenningar Krists eða staðið kristn-
inni fyrir þrifum; því öllu ber að
útrýma, sem getur verið því til
fyrirstöðu, að hægt sé að gera
allar þjóðir að hans lærisveinum.
Séu skóarar og sótarar einnig
hæfir til að vera lærisveinar Krists,
er þá ekki ranglátt að nefna þá
með fyrirlitningu einsog prestur-
inn gerði í svari sínu til mín í
vetur í ísafold? En ef prestur-
inn álítur að þeir séu eitthvert
illgresi, sem þurfi að uppæta, þá
finst mér að hann ætti að taka
rögg á sig og útrýma þeim úr
kirkjufélaginu sem fyrst. En þá
yrði hann fyrst að geta sýnt það
að hann þyrfti ekki að nota verk-
in þeirra sjálfur.
Hann yrði þá fyrst og fremst
að ganga skólaus alla daga, hvert
sem hann færi. Og þó hann
fengi auknafnið „skólausi prest-
urinn“ þá yrði hann að gera sér
það að góðu.
Hvað sóturum viðvíkur, þá hygg
eg að það sé engu síður nauð-
synlegtstarf þeirra, en starf skó-
smiða og annara starfsmanna. þó
að sótarastarfið hafi verið og sé
enn fyrirlitið af mörgum, þá get-
ur það þó kostað bæði mörg
mannslíf og margar hörmungar-
stundir að vanrækja það starf.
Og öllum ætti að vera það ljóst
hversu ranglátt það er að fyrir-
líta það starf sem ómögulegt er
\ að vera án.
Hvað sem presturinn í Landa-
koti kann að segja um þetta, þá
get eg ekki álitið skóara eða sót-
arastöðu neitt óvirðulegri en t. d.
kaþólska prestssstöðu.
Af því að eg vil ógjarna standa
í deilum við aðra, og af því að
þetta er í fyrsta skifti sem eg hefi
lent í ritdeilum, þá vil eg geta
þess að eg ætla ekki að svara
prestinum oftar í þessu máli. En
ef hann langar til að rausa við
sjálfan sig eitthvað meira um þetta,
þá er honum það velkomið mín
vegna.
Sœmandur S. Sigfússon.
Hver vill fram-
kvæma?
Eg hefi oft furðað mig á því
hversu lítið er gert að því hér
að útbreiða þekkingu meðal al-
mennings á þeim lögum, sem
varða svo mjög hvern kjósanda
í landinu, svo sem stjórnarskip-
unarlög og kosningarlög lands-
ins. í öðrum löndum veit eg að
mönnum er léttur aðgangur, á
ýmsa lund, að slíkum lagasetn-
ingum. Eg hefi t. d. séð »grund-
vallariög* prentuð í smá vasa-
kverum eða handbókum er menn
bera oft á sér eða hafa við hend-
ina af öðrum ástœðum og hafa
því gott tækifæri til að gjöggva
sig á lögunum ef þá langar til.
Pað eru ekki allir, sem hafa
Stjórnartíðindin við hendina, þótt
þeir þyrftu að athuga einhverat-
riði í þessum lögum, sem eg
nefndi í upphafi, og svo er það
ritverk ekki sérlega aðgengilegt
fyrir almenning eða létt í vöfum.
Mér finst það væri ómaksins
vert fyrir stjórn landsins að at-
huga hvort hún gæti ekki stuðl-
að að því að stjórnarskipunar-
lögin og kosningalögin væru gef-
in út í sérstökum pésa. Eg held
ekki, að þeir peningar sem til
þess væri væri varið, gætu taiist
á glæ kastað. Einkum finst mér
ástæða til þessa þar sem nýlega
hefir orðið breyting á þessuin
lögum og þar með alveg ný teg-
und kjósendá sköpuð í landinu
og tvennar nýjar kosniugar til
alþingis fyrir dyrum á þessu ári
og þœr fyrri aiveg nýs eðlis.
Eg býst ekki við, að neinn
einstakur maður taki sér fram um
það að gefa þessi lög út í sér-
prentun, af þeirri ástæðu að það
mun ekki álítast beinn gróða-
vegur, þó eg sé þeirrar skoðun-
ar að tnargir mundu finna hvöt
hjá sér til þess að kaupa slíkan
pésa. Eg hefi þvi stungið upp
á því hér að stjórnin hlaupi nú
undir bagga og komi verkinu í
framkvæmd. Hygg eg þá, að
kverið yrði svo ódýrt að engum
væri ofvaxið að kaupa það og
veit eg fyrir víst, að margir mundu
þakka stjórninni fyrir þá fram-
takssemi. Annars skal eg ekkert
um það segja hvort landstjórnin
þykist hafa neitt reiðufé til slíkra
hluta.
Eg hefi vakið máls á þessu
atriði af því mér virðist það vera
ómaksins vert, að menn athugi
það. L. L.
Islensknr taflmaður
íblaðinu »University of Wash-
hington Daily*, sem gefið er út
í Seattle, birtist 24. mars grein
um Hallgrím Hermann son Her-
manns Jónassonar frá Þingeyr-
um. —
Er þar horið á hann mikið Iof
fyrir frægan sigur er hann vann í
tafii nýlega. Vann hann þar tafl-
kappa mikinn, er Billinger hét
og unnið hafði sér nafnbót sem
taflkappi Norðvestur-Bandaríkj-
anna. Hallgrímur lék tuttugu og
TI’LJM I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. til II
Borgarst.skrifát. í brunastðð opín v. d
11-3
Baejarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. ki. 12-3 og 5-7 v.d
Isiandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8’/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Heiga daga 10-12 og4-7,
Náttúnigripasafnið opið U/,-2'/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífiisstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ó k e y p i s I æ k n i n g háskóians
Kirkjustræti 12:
Alm. iækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
á *y,ótet
hefir altaf starfsfólk á boöstólum
— óskar líka eftir margs konar fólki
níu leiki og tapaði þar að eins
einum. Þann Ieik vann Billinger
þessi. Hefir Hermann hlotiö
heiðurspening þann, erheifiðvar
fyrir þetta tafl, sem yfir stóð á
miili alira beztu manna sem völ
var á. Þar á meðal var taflkapp-
inn Wright frá Nevada.
Lb.
Hvería Jieiin aftur.
Þessir íslendingar lögðu af stað
heim til gamla Fróns á þriðjudag-
inn var: F. H. Berg trésmiður
frá Wynyard. Hann er ættaður af
Akureyri, hefir verið hér vestra í
16 ár og fer heim til ættstööva
sinna. Kristján Björnsson, einnig
frá Wynyard, kom frá Akureyri
fyrir rúmu ári og fer þangað aftur.
Þorkell Jónsson og kona hans frá
Tantallon í Saskatchewan, hafa þau
verið hér vestra um tveggja ára
tíma; hann er einnig trésmiður,
kom frá Reykjavík og fer þangaö.
Guöm. Bjarnason bakari frá Winni-
peg, kom hann frá Reykjavík fyrir
nokkrum árum og fer þangað. Ungfr.
Össurina Guðbjartsdóttir frá Winni-
peg, kom hingað frá Patreksfirði
og ætlar þangaö. Ungfrú Guðrún
Stefánsdóttir og ungfrú Mekkin
Johnson frá Winnipeg, komu báð-
ar hingað frá Austfjörðum og fara
þangað. (Lb. 20. aprílj.