Vísir - 23.06.1916, Blaðsíða 3

v i s;ifR
Y erslunarstaða.
Stúlka sem þekkir vel til vefnaðarvöru, og sem hefur áhuga *
fyrir verslun, getur fengið a t v i n n u við eina af stærstu verslun-
um bæjarins.
Hátt kaup.
Eiginhandar umsókn merkt 119 sendist afgreiðslu þessa blaðs.
]íú lexaíav \ oa s&emx\ JeÆu
Bifreiðafólafiri Reykjavíkur
ATYINNA
3 karlmenn og 3 kvenmenn geta fengið ágæta
atvinnu við fiskverkun á Norðfirði f sumar — um
lengri tfma. — Snúið yður til
Tómasar Hallgrímssonar.
Templarasundi 3. Heima kl, 2--4,
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
63 **•----
Frh,
— Sjðferðin ætti að gera þér
gott, hélt hann áfram, en þó orð
hans væru mjög vingjarnleg, var
eins og hann ætti hálf örðugt meö
að stynja þessu upp.
Katrín, sem var að skrifa sendi-
bréf, leit alls ekki upp á meðan
hann var að tala. En hver, sem
heföi veitt henni nákvæma eftir-
tekt, myndi hafa tekið eftir því aö
hún var æöi skjálfhent, eftir að
maður hennar kom inn í herbergið.
En rödd hennar var, eigi að síðj.
ur, fyllilega föst þegar hún svar-
aði honum — föst og köld.
— Eg held ekki, svaraði hún.
Eg þarf margt að annast í dag.
Eg skal taka á móti móður þinni
bér þegar hún kemur.
Og svo hélt hún áfram að
skrifa. •
Chestermere stóð kyr nokkur
augnablik. Hann horfði á hana.
Roöi hljóp fram í kinnar hans og
hann snéri sér við og æflaði út.
En svo stóð hann við aftur.
— Sé eg þig áður en eg legg
af staö, Kata?
Hún hristi höfuðið lítið eitf.
— Eg ætla út undir eins. Hún
frænka mín vill fá mig til að aka
með sér eitthvað, henni til skemt-
unar.
Chestermere hló dálítið við.
— Eg ætlaði að spyrja þig hvort
þú eKki vildir fylgja mér á jám-
brautarstöðina, ef þú ekki hefðir
neitt annað að starfa. En þú getur
það nú máske ekki vegna þess að
þú þurfir að taka á móti henni
frænku þinni.
Þrátt fyrir það sem þeim hafði
nú fariö á milli, þessa síðustu und-
anfarna daga, hafði þó málrómur
hans, þegar hann nú ávarpaöi hana
á sinn vanalega, blíðlega hátt, sömu
innilegu áhrifin á hana og. á góðu,
liðnu dögunum.
Hún hafði aldrei getaö hlustað
á þenna málröm án þess að verða
hrifin og hrærð. En þó áhrifin í
þetta sinn væru hin sömu og áður,
þá lét hún ekkert á því bera.
— Eg er hrædd um að eg geti
ekki komiö með þér, sagði hún,
um leið og hún braut satnan bréf-
iö og skrfaði utan á það.
Chestermere gekk út þegjandi og
Mjög gott norðlenzkt
SALTKJÖT
«
Hérmeð tilkynnist heiðruðum viðskiftavinum að hér eftir seljum vér
Hvítöl að eins á 'I, fföskum.
Rvík 22/e 1916.
Ölgerðin »Egill Skallagrfmsson<.
Tómas Tómasson.
Vátryggið tafarlaust gegn eldi
vðrur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfsiason
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28,
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Brunatryggingar,
sæ- og stríðsvátryggingar.
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Reyktur Iax
ódyr og góður fæst á Skólavörðu-
stíg 45.
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaOur,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl. 5—6
Oddur Gfslason
yfirróttarmálaflutnlngsmaOur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Bogi Brynjólfsson
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916
y f Irrótt armálaf lutnlngsmaOur,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [ujppi].
Srifstofutími frákl. 12— og 4—6 e.
— Talsími 250 —
læsti huröinni á eftir sér nokkuð
hranalega.
Katrín lagði frá sér pennastöng-
ina, um leið og hann fór út. Hún
greip báðum höndum fyrir and-
litið.
Ó, það var svo ákaflega þungt
og þreytandi að verða að sýnast
svona róleg og köld dag eftir dag,
særð hjartasári og með hugann
hiaðinn mörgum þungum áhyggj-
um. Gat hún enzt til að bera þetta?
En hún var stolt aö eðlisfari. Og
hefði hún ekki veriö það hefði hún
ekki afborið að lifa þessar löngu
vikur og daga, síðan þeim hjón-
unum fyrst bar á milli, og fyrsta
skýið dró fyrir hamingjusólina
hennar.
Já, stoltiö eitt hafði haldið henrti
uppi, og þó var það tvíeggjað
sverð, sem særöi hana um leið og
það var henni vörn og styrkur.
Hún strauk lokkana frá enninu
og auguuum. Hver sem hefði veitt
henni nákvæma eftirtekt á þessu
aagnabliki hefði hlotið að sjá hve
þungir reynziudagar þessir síðustu
dagar hefðu verið fyrir frú Ches-
tcrmere. Andlitið var föit og mag-
urt. Hún var tekin til augnanna.
Varirnar voru þétt og fast þrýstar
saman, eins og á sjúklingi, sem
líöur miklar þjáningar.
Katrín tók höndunum fyrir aug-
un, til þess að varna tárunum að
brjótast út.
Að fáeinum dögum liðnum var
rétt ár síðan aö hjónabandssæla
hennar byrjaði. Eitt stutt áraöeins,
— én hversu viðburðaríkur tími
var það ekki fyrir hana. Dauöinn
hafði rænt hana umhyggju ástrfkr-
ar móður. Æskublómi hennar hafði
fölnað í þungum veikindum. Sorg-
in, - þung og bitur hjartasorg,
hafði þar á eftir heimsótt hana.
Nú sat hún við gluggann og
horfði út í garðinn þar sem hún
og Filipp höfðu setið í tungls-
ljósinu marga stundina, og hvísi-
ast á ásíarorðum, — aðeins fyrir
ári síðan. Og þi'átt fyrir alt, sem
hún átti, auðlegð, fegurð, háa stöðu
og mann sem hún hafði elskað alt
frá barnæsku, varð Katrín þó að
viðurkenna að lífiö væri autt og
tómt, og einskis vert, — í því
hugarástandi sem hún nú var t.
Það voru rúmir tveir mánuðir
síðan hún varð þessa vör.
Hinn líðandi tími hvorki linaði
kvöl hennar né veitti henni vax-
andi þrek til að bera mótlætið.
V