Vísir - 07.07.1916, Blaðsíða 2

VlSIR
ViSiR
A f g r e I ð s I a blaðsins á Hótei
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórlnn til vlðtaU frá
kl. 3-4.
Síml 40C.— P. O. Box 367.
Best að versla i FATABÚðlNNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrir
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aður á eldri sem yngri.
Hvergi betra að versla en i
FATABÚBINNI, Hafnarstr. 18. Sími 269
Húsaleigan.
—:o:—
Það er mikið talað um þaö hér
í bænum, að húsaleigan sé að veiða
óþolandi. — Og áreiðaniega er
mikið hæft í því; enda er það ekki
óeðlilegt að margir menn freistist
til að nola húsnæð'svandræðin ti!
að hækka leiguna. Húseigendur
áttu margir í vök að verjast roeð
að standa í skilum með lán þau
sem á eignunurn hvíldi, Þetta ástand
er þeim því kærkomið. — En þó
að lánskjörin séu svo ill, að húsin
geti ómögulega svarað vöxtum og
afborgunum af lánunurn með þeirri
Ieigu sem áður var tekin af þeim,
þá er það engin sönnun fyrir því,
að húsaleigan hafi ekki verið full-há.
En hvað sem um það er, þá er
það óforsvaranlegt, að láta mál
þetta afskiftalaust meö öllu. Senni-
lega er að vísu ekki unt að setja
neinar skorður við hækkun húsa-
leigunnar, nema meö lögum. Bæjar-
stjórnin getur ekki ákveðið nein
takmörk. — En rétt væri þó að
hafa vakandi auga með því hvað
húseigendur fara langt í þessu efni.
í Danmörku hafa nýlega verið
sett lög um húsaleigu. Þar er bann-
að að faka hærri ieigu en 40 kr.
fyrir þriggja herbergja íbúðir. Og
víðar mun löggjöfin hafa tekið
fram fyrir hendurnar á húseigend-
unum.
Hér mun ekki hægt að setja slík
lög á roilli þinga. — En rannsaka
mætti hve hárrar leigu krafist er og
reyna að koma í veg fyrir alt of
mikla hækkun með fortölum. — Og
ekki væri það ósanngjarnt að láta
þá menn njóta þess við niðurjöfn-
un aukaútsvara, sem eru látnir
greiöa óeðlilega háa leigu — og
eins þá sem leiguna taka.
Ef það er rétt, að einstakir hús-
eigendur noti sér neyö manna til
þess að hækka leiguna meira en
sanngjarnt er, þá væri bæjarsjóður
vel kominn að því að stingaísinn
vasa því, sem álitið væri ofborgað.
Sápur. Ilmvötn. Grænsápa. Fægipúlver. Umbúðir.
Sápuspænir. Búðingspúlver. Eggjapúlver. Rúsínur.
Grænar baunir. Makrónur. Asíur. Nikknakk. Nafrar.
Hakkamaskínur. Axir. Fötur. Naglar. Ankerisluktir.
Rílar. Fisk-spaðar. Ingefær. Rúmhakar Dósahnífar.
Innsiglunarefni Hakasköft Eldspítur. Fiskiföt. Umslög
Rekur. Aburðarburstatr Lamir. Teskeiðar. Þvottastell.
Edik. Terpentína. Tarír.ur. Ausur. Arkir. Diskar.
Bollapör. Jurtapottar. Olíukönnur. Drykkjarglös
Achettur. Og Margt Margt Fleira Líka.
$SSS@@5SSSSSS£®@35SS©SSS®35SS®3SS£@
Auglýsingþessi ber meðsér
hvar þessar vörutegundir
fást. — Oerið svo vel að
S, hríngja, bila eða líta
þangað. j|
@SSS®5SSS®@SSS«@3SS®gSSSg®5SSS©SSSS
Húseigatidinn græddi þá ekki ann-
að á hækkuninni en heiðurinn.
Þeir húseigendur sem vita sig
saklausa af því, að okra á húsum
sínum, og þeir eru vitanlega margir,
þurfa ekki að taka tillögu þessa illa
upp, því hún getur ekki leitt neitt
ílt af sér fyrir þá. Þess vegna geta
bæjarfulltrúarnir óhræddir tekið hana
til athugunar. —
Leigjandi.
Bannlögin.
—o —
Af því að Vísir er eina blaðið,
sem virðist !áta sig það nokkru
skifta hvernig bannlögunum er
framfylgt, þá Iangar mig til aö biðja
hann aö taka af mér nokkrar línur
um það mál.
Bannlögin eru brotin, bæöi á
þann hátt, að vín er flutt í land og
áfengi selt í landi, sem bruggað
er úr ýmsum efnum, sem talin eru
óhæf til drykkjar. — Ef málið
verður látið eins afskiftalítið fram-
vegis eins og hingaö til, má gera
ráð fyrir því að brotin fari vaxandi
og að bannlagabrot verði framvegis
rekin sem stórgróðafyrirtæki. Því
þó að 100—lOOOasta hverju broti
sé refsað með lítilfjörlegri fjársekt,
þá liggur í augum uppi að það
getur ekki á neinn hátt orðið til
þess aö draga úr þessari óhæfu
fremur en botnvörpusektirnar megna
að koma í veg fyrir botnvörpuveið-
ar í landhelgi. — Líklega fer þó
aldrei svo, að farið verði að »reikna
með« tekjum af bannlagabrotum í
landsbúskapnum eins og botnvörpu-
sektunum. Eflirlitsleysið bjargar
oss frá þeirri óhæfu.
En hvað á að gera, spyrja menn.
— Andbanningar hafa svarið á
reiöum höndum, þeir telja eina
ráöið að afnema bannlögin. Og
áreiðanlega fer það svo, aö fleiri
og fleiri hverfa að því ráði, ef ekk-
ert er aðhafst.
En templarar, sem komið hafa
bannlögunum á, hvaö segja þeir,
og hvað gera þeir? — Þeir munu
viljaskerpa eftirlitið, ef til vill einn-
ig refsingarákvæði laganna. En
þeir gera ekkert.
/
Nú fara kosningar í hönd. Það
virðist þó svo sem templarar hafi
ekki hugmynd um það. Væntan-
Iega reyna þeir að fá samþyktar
tillögur á þingmálafundunum um
að skora á þingið að vernda bann-
lögin ; en það er ekki nóg.
Templarar veröa að ganga að
þessu með odd og egg og krefjast
af þingmönnum, að þeir geri lögin
þannig úr garði, aö menn verði
ekki alment að bera kinnroða þeirra
vegna, skammast sín fyrir að eiga
heima í bannlandi.
Það er ómögulegt að koma í
veg fyrir bannlEgabrotin, segja and-
banningar. Eftirlitið sem til þess
þyrfti, yrði svo dýrt, að landsjóður
stæðist það ekki. — Hvernig á að
fara að því að rannsaka farm hvers
einasta skips, sem að landinu kem-
T I L MiNNIS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. ti! li
Borgarst.skrifjt. i brunastöö opín v. d
11-3
Baejarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
(slandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8* 1/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Laudsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Ná'túrugrlpasafnið opið Þ/,-21/, siðd,
Pósthúslð opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Sainábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustrætf 121
Altn. læknlngar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækniitgar i l.ækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
ur, svo vel, að það sé trygt að
| ekkeit áfengi sé innan borðs ?
I
; Og það er ómögulegt. Það
liggur í augum uppi að það er ó-
mögulegt að gera lögin eða eftir-
litið meö lögunum svo strangt, að
ekki sé unt að brjóta þau, — En
í því eiga þau sammerkt við öll
önnur lög. Það er ómögulegt að
að gera nein lög þannig úr garði
að það sé ekki hægt aö brjóta þau,
T. d. er ómögulegt aö koma í
veg fyrir það með lögum að ein-
stakir menn steli, og það er ómögu-
legt að hafa svo strangt lögreglu-
eftirlit, að menn geti ekki stolið. En
eflaust væri miklu meira um þjófn-
að, ef ekki lægi önnur refsing við
en fjársektir.
En eru bannlagabrotin í nokkru
afsakanlegri en þjófnaður?
Er það heiðarlegra aö gera sér
það að atvinnu að brjóta lög og
okra á víni, en að stela? Er það
heiöarlegra að nota sér óviðráðan-
Iegar ástríður manna til að hafa af
þeim fé, en að nota sér fjarveru
þeirra til þess?
Ef það er viöurkent, að þessi
lagabrot séu jafn svívirðileg, hvers
vegna er þá ekki lögð sama refs-
ing við þeim ?
Því mun verða svarað, að einu
gildi hver refsing verði við lögð,
lögin verði brotin eftir sem áður,
og óraögulegt verði aö koma brot-
unum upp vegna þess að menn
vilji ekki kæra.
En þetta er ekki rétt,
í hvert skifti sem maður sæist
drukkinn, yrði hann að gera grein
fyrir því, hvar hann hefði fengið