Vísir - 30.08.1916, Blaðsíða 2
V S S I s?
VISI R
Afgreiðsla bíaðslns á Hótcl
Island er opin frá U. 8~7 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstrætf.
Skrlfstofa á sama stað, inng. frá
Aðalsír. — Rítstjórifiin til vfðíais !ri
kl. 3.4.
Sími 400.- P. O. Bcs 307.
Best að versla í FATABÚfilNNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldri sem yngrl.
Hvergl betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr, 18. Síml 269
Örþrifaráð
Jóh. Ögm. Oddssonar.
—o—
En sem fyr verð eg að biðja þá
sem kynnu að hafa lesið síðustu
ritsmið hr. J. Ö, O. að afsaka hve
seint eg ber hana til baka, því eg
var í langferð er greinin birtist.
Þessi mishepnaði mannúðarrldtl-
ari blygðast sín ekki fyrir að segja
að eg bafi viðurkent flest af því,
sem hann hafi vítt útflytjeudur fyrir
er Gullfoss fór síðast, þótt eg hafi
ýmist leitt vitni aö eöa boöist
til að sanna að ummælin voru
ýmist tvímælalaus ósannindi eða
mtsskilngur. Þetla »flest« tínir hann
svo upp í 6 tiðum svohljóðandi:
a ö heyið frá Lögbergi hafi verið
slæmf,
að hey hafi vantað,
a ð útskipun væri ekki í eins góöu
lagi og æskilegt væri, og með
þögninni viðurkent:
a ð sumir útflutningshestarnir hefðu
verið magrir,
að sumir útfiutningshestarnir væru
hálfhungraðir.
a ð þeir væru á slæmum högum ;
sföustu dagana áður en þeir ;
færu á skipsfjöl og að járnin
hefðu verið tekin undan þeim
meö lítilli varúð.
Mér var nú áður fyllilega ljóst,
að herra J. Ö. O. var fram úr hófi
órökfimur, en sé honum hér alvara
þá geta menn með fylsta rétti spurt
hvort hann sé með fullu viti, því
svo eru rangfærslur hans berar.
Hann segir fyrst, að eg hafi pantaö
vont hey frá Lögbergi til þess að
fá sem ódýrast hey. Eg hefi sagt
og hann ekki hrakið að eg hafi í
fyrsta lagi ekki vitað að Lögbergs-
heyið var vont og svo þegar til
kom látiö það algerlega umfram
það sem skylt var að Iáta. Að því
er það atriði snertir, að hey hafi
vantað, þá hafði eg sannað það í
fyrstu grein minni (sjá vottorð E.
Nielsens) að ekkert hey vantaði
handa þeirn hestum, sem pantaö
MÁLARÁVÖRUR
frá bestu verksmiðjum í þeirri grein,
Blýhvíta, Zinkhvíta,
Þur Zinkhvita,
Okker og margskonar fleiri þurrir litir. Ýmsir grænir litir í olíu.
Terpeniina, þurkefni o. fl. AH prima vörur.
Ódýrast sem áður
í verzluninni VON.
var rúm fyrir. Þá er þriðja atriðið.
Eg hefi aldrei sagt eitt orð um
það, hvort útskipunin væri góö eöa
slæm, og er það eiit af fleirum
dæmurn um ritmenskuráðverrdnina.
Þó tekur fyrst fyrir alvöru í
hnúkana þegar kemtir að þrem
síðustit liðunum, sem hann segir að
eg hafi viðurkent »með þögninni«.
Hann ætlar sýniiega að skríða út
úr ógöngunum ineð því að fara
að teija upp ýmisiegt af þvi sem
eg ekki annaöi að svara af hjali
hans, enda svaraði það sér sjálft.
Ótítt er að sjá slík óvitatiltæki, Eins
og það sé ekki öllum Ijóst að hross
geta ekki öll verið jafnfeit snemma
sutnars, eftir siíkt vor sem var í
vor, en dýralæknir hefir samkværot
útflutningslögunum eftirlit meö að
þau fari ekki út of mögur. Þá er
heldur ekki neinar fréttir að heyra
að kring um Reykjavík séu slæmir
hagar, en líklega heldur J. Ö. O.
að það sé hestaútflytjendum aö
kenna. Væri það af glópsku einni
að hann reynir að skríða inn í
þetta skúmaskot, þá gæti eg fyrir-
gefiö það, en þar sem aöaltilgang-
urinn er sýniiega eins og víðar sá
að fela sannleikann, þá fara engii-
vængiinir á þessum uppgerðar-
mannúöarpostula aö dökna í inín-
um augum.
Um fylfullu hryssuna ritar hann
í annað sinn iangt mái, en eftir-
tektarvert er það að hann, ráðvand-
ur sem fyr, gengur fram hjá því að
eg keypti ekki hrossin, en snýr því
nú upp í það aö staðhæfa, að
hryssan hafi komist lengra en vera
átti, Eg var ekki með stóðinu, svo
ekki var það mér að kenna þótt
hún væri rekin lengia en vera átti.
Ekki getur hr. J. Ö. O. skilið
þaö, að reka þurfi fleiri hross niður
á bryggju en fara eiga, þótt seld
séu ákveðin mál, sem dýralæknir
ræður, en þaö hljóta allir aðrir að
skilja. Sú skringilega skoðun kém-
ur fram hjá honum, að hann viröist
halda að öil sniá hross, sem ekki
fara tii Danmerkur, séu úrgangur,
og virðist finna mér fil foráttu aö
eg kaupi allt, smáu hrossin einnig.
Eg taldi það happ mikið fyrir
hestakynbætur, er mér tókst aö ná
í sambönd í Englandi með smá-
hesta, því Englendingar vilja hafa
heslana sem minsta. Hr. J. Ö. O.
telur það að sjálfsögðu þjóðráö til
framtíðarkynbóta að flytja öll fall-
egustu hrossin út, en iáta svo hin
æxlast hér. í stuttu máli bera öll
skrif hans með sér, að hann hefir
ekki minstu hugmynd um það, sem
hann er að skrifa. Óvíst er upp á
hverju svona afglapar tækju, ef þeir
hefðu nokkur ráð. Eg býst t. d.
við að hr. J. Ö. O. mundi iáta
púðatjalda 1. farrými á skipunnm
og hafa hrossin þar, ef hann mætti
ráða, en sú er eina bótin aö þótt
hann skrifi og skrifi, þá gera þeir
sem vit hafa á, og ráðin hafa, ekki
annað eti brosa.
Gunnar Sigurðsson
(frá Setaiæk)
Gula dýrið.
Leynilögregiusaga.
---- Frh.
»Eins ogyður er öllum kunnugt
fór ráðagerð vor í niola. Sexton
Bieik, þessi hvíti hundur, skarst
í leikinn og bar sigur af hólmi
eins og fyrr í vorum viðskiftum.
Hergagnaráðherrann, maðurinn
sem vér ætluðum að ryðja úr
vegi, er bjargvætfur ensku þjóð-
arinnar. Það er hann sem í raun
og véru sljórnar landinu og það
er hann sem á að sjá um að
herinn fái næg hergögn sem sig-
ursæld er undir komin.
Ef honum væri rutt úr vegi
mundi það óbeinlínis verða stór-
T I L M ! N N I S:
Baðhúsiö opið v. d. 8-8, Id.kv, til 11
Borgarst.skrtfat, i bmnastðð opín v. d
11-3
BæJarfóg.Bkrffst. Hverffsg. op, v. d. 10-2
ög 4-7
Bæjargjatdk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Atm. eansk, sunnd. 8*/, siöd
Laudakotsspít. Sjúkravttj.timf kl, 11-1.
Landsbanklnn 10-3, Bankastjóm ttl við-
tals 10-12
Landsbðkasaín 12-3 og 5-8, Utlán 1-3
Land8simlnn oplnn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúragrlpasafntð opiö Þ/,-21/, siöd,
Pósthúslð opið v. d. 9-7, sunnd, 9-1
Samábyrgöin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d,
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnlð opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskótans
KirkjuBtrætt 121
Alm. læknlngar á þriðjud. og fðstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud,
kl. 2-3.
Tanniæknlngar á þriðjud. kl. 2—3,
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikudi kl. 2—3.
Landsféhlrðlr kl. 10—2 og 5-6.
mér, sem þér munuð allir hafa
heyrt getið. — Hann er hvítur
maður, en hann hefir þrótt í
hverri taug og ráð undir hverju
rifi. Maðurinn sem eg tala um
er Róbert de Bóremong barón,
foringi félags nokkurs er nefnist
»Hinir ellefu«. Hann tók boði
mínu og við gerðum þegar ráð-
stafanir til þess að ná ráðherr-
anum. Okkur hepnaðist það og
fluttum hann á öruggan stað.—
En við brugðum okkur frá part
úr degi og á meðan við vorum
í burtu var ráðist á San, sem
þér sjáið hér særðan fyrir fram-
an yður. Hann og Gonzalez sem
var aðstoðarmaður barónsins
urðu að lúta í lægra haldi og
voru settir í bönd, en ráöherr-
ann og vinur hans, sem við höfð-
um tekið höndum, voru leystir
og fluttir til lands.
Þegar við komum aftur höfð-
um við að eins tíma til þess að
leysa aðstoðarmenn okkar, því
að breskur fallbyssubátur var á
leið til eyjarinnar til þess að
flytja þá til lands í fangelsi.
»Bræður! Maðurinn sem réð-
ist á San og leysti fangana sem
við höfðum tekið, það var Sexton
Bleik. Þessvegna segi eg yður:
Þessi maður verður að deyja.
»Oftar en einu sinni höfum
um vér dæmt hann til dauða og
oftar en einu sinni höfum vér
haft hann á valdi vóru. Enn þá
er hann heill á hófi, því hans
sigur fyrir Þjóðverja. - gifta er meiri en vor. Hann hef-
Til þess að vera viss um að ir altaf komist undan og setur
geta komið þessum ráðum í fram-
kvæind fékk eg þann í lið með
fótinn fyrir öli vor ráð. — En í
þetta skifti skal hann deyja. Eg,