Vísir - 20.11.1916, Blaðsíða 3

V I S I JLV
Góð þvottakona
notar eingöngu hina góðn ósviknu
Sólskins-
sápu
hún fæst í
,Liverpoor
Flutningsgj öld
með skipum vorum til útlanda
verður I r a m v e g i s
aö greiða fyrirfram.
Reykjavík 17. nóv. 1916’
H.í. Eimskipafélag Islands.
Bifreiðarstöðin
er flutt úr Söluturninum í
kaffihúsið ,EÐEN‘
við Klapparstíg
Magnús Skaftfjeld
bifreiðarstjóri.
íbúðarhús
með stórri hornlóð, við Framnesveg 27 er til sölu og laust til ibúðar
14. maí n.k. — Semja má við
G. Gislason & Hay.
----------------------------
Vísir er bezta
anglýsingablaðið.
Magn. Guðinundss. sýslum. (Skagf.).
Pétur Ottésen, Ytra-Hólmi (Borg.).
Pétur Þóröarson, Hjörsey (Mýr.).
SveÍDn Ólafss., umb.m. íFirði (S.-M.).
Skúli J. Thoroddsen lögm. (N.-ísf.).
Þorst. M. Jónsson kenn. (N.-M.).
Auk þeirra hefir einn Iandkjörni
þingmaðurinn: Signrður Jónsson
á Ysta-Felli ekki setið á þingi
áður.
Drekkið
LYS
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar.
Aðalumboð fyrir ísland
Nathan & Olsen.
istip og miljönir
eftir
^harles G'arvice.-
3 ------------Ffh
— Meðal annara orða; eg á
bágt með að hugsa mér „dálitlar"
byggingar í sambandi við sir
Stephen.
— í því hefir þú rétt fyrir þér,
sagði Staflord og hleypti brúnum
lítið eitt, eg hefi heyrt núna á
leiðinni, að þessi sumarbústaður
hans eé hvorki meira né minna
en fullkomin höll, bæði að stærð
og Btíl, hreinasta listaverk. Já,
þú veist hvernig hann er? Það
birti yfir svip Staffords og bros
færðist yfir andlitið. — Nei, eg
hafði enga hugmynd um það; eg
vissi jafnlítið um það og um öld-
unginn sjálfan og aðrar gjörðir
hans.
Howard kinkaði kolli alvarlega.
— IjT það ekki undarlegt,
Howard, að faðir og sonur skuli
þekkjast svo lítið? Eg hefi ekki
séð öldunginn í eg veit ekki
hvað mörg ár. Hann hefir dvalið
erlendis víst ein fjórtán eða
fimtán ár, að eins brugðið sér
heim nokkrum sinnum með flug-
vélarhraða. Og þegar svo hefir
borið undir, þá hefi eg annað-
hvort verið í skóla á meginland-
inu eða á flækingi uppi í sveit
með byssu eða veiðistöng um öxl;
og við höfum aldrei hítst. Eg llefi
einhvern óljósan grun um að
minn virðulegi faðir hafi enga
sérstaka löngun til að endurnýja
kunningsskapinn við sitt dygðuga
aíkvæmi; ef svo væri hefði hanu
hæglega getað mælt okkur mót.
Það er dálítið skrítið; því að öllu
öðru leyti hefir hann hegðað sér
ólastanlega sem faðir.
— Það orð myndi eg ekki við
hafa um örlæti hans, sem tæplega
verður kallað annað en glæpsam-
leg eyðslusemi, eða hirðuleysi
hans um siðferðisþroska þinn,
sem væri afsakanlegra ef hund-
heiðinn Tyrki ætti í hlut en ekki
enskur aðalsmaður. Það vekur
mér sívaxandi nndrun, að þú
skulir ekki fyrir löngu vera orð-
inn glataður sonur, jafn gott
tækifæri og þú hefir baft til þess,
vaðandi í gullinu frá blantu barns-
beini og að eðlisfari óstjórnlega
ósvífinn.
Stafford geyspaði og ypti öxl-
um og samsinti þessu glaðlega.
— Yæri það fyrir löngu, ef
þín hefði ekki notið við, sagði
hann; en þú hefir altaf verið við
hendina þegar mest hefir riðið á,
og leitt mér fyrir sjónir að eg
yæri að fara í hundana. Þess
vegna sækist eg eftir fé!ags-<kap
við þig, til þess að geta notið
leiðbeininga þinna, föðurlegra
áminninga og vináttu.
Howard stnndi og reyndi aftur
að hella sf hattbarðinu sínu, en
árangurinn varð sá sami og áður.
— Eg veit það, sagði hann.
E? hefi gert vel og hitt sjálfan
mig fyrir. Ef eg hefði látið þig
■jálfráðan um að fara í hundana,
og unglingar á þínu reki virðast
vera mjög sólgnir í þann félags-
skap, þá sæti eg nú ekki hér
hundvotnr á bakinu uppi á regin-
fjöllum í manndrápsveðri. Einu
sinni á æfinni hefi eg brugðið út
af lífsreglnm eigingirninnar, sem
allir menn með heilbrigðri skyn-
semi ættu að kappkosta að fylgja
— og sjá hvernig mér er hegnt!
— En eg þykist ekki gera mig
sekan í ósæmilegri forvitni þó eg
spyrji hvern þremilinn við séum
að fara og hvers vegna við leit-
um ekki skjóls í einhverju sæmi-
legu gistihúsi — ef nokkra slika
stof'nun er að finna á þessari eyði-
mörku.
Stafford fekk honum taumana,
Maís
hjá
Jóh. Ögm. Oddssyni
Laugaveg 63.
Karlmannsfatatau
afpassað í fötin, fást með
innkaupsverði
hjá
JúlL ÖpL Oissyni
Laugaveg 63.
Kjóla og ,Dragtir‘
tek eg að mér að sniða og máta,
frá 25. þ. m. — Til viðtals frá
kl. 10—4 hvern virkan dag. —
Vilborg Vilhjálmsdóttir,
Hverfisgötu 37.
Patti
er kominn, það tilkynnist
heiðruðum P A T TI - vinum
Laugaveg 63.
Kaupið Visi.
til þess að geta náð í vindíahylk-
ið sitt, og eftir nokkiar árangurs-
lausar tilraunir, tókst þeim að
kveikja í vindlunum, ískjóligegn-
blauta hattsins hans Pottingers.
Það er ekkert sæmilegt gisti-
hús hér í margra mílna fjarlægð,
sagði Stafford. Að eins ein lítil
krá í þorpinu Carysford. Eg fann
það á landsuppdrættinum. Eg
hafði hugsað mér að ná þangað í
kvöld, gista þar í nótt til að hvíla
hestana, og halda svo áfram á
morgun til þessa býlis bans föð-
ur míns. Það ei hinumegin við
vatnið.
Hann sveiflaði keyrinu til
hægri.
Hvoru megin, hvaða vatn ?
spurði Howard í örvæntingu. Eg
sé ekkert vatn, ekkert annað en
þoku og grámyglulegar hæðir.
Það er síst furðu, þó að orðið
„skáld" veki ósjálfráða andstygð
í meðvitnnd manns. Þegar eg
rifja upp fyrir mér alian þann
sæg af meinlausum fábjánum, sem
með ímyndaðri andagift hafa rím-
að kvæði um þennan stað, þá finst
mér að eg gæti rifið jaínvel
Wordsworth, Southey eða Coleridge
í tætlur; eg sársé eftir hverri
stund sem eg hefi eytt við lestur
rita þeirra, sem eg einu sinni
8tundi af aðdánn yfir og taldi dá-
samleg meistaraverk.