Vísir - 01.03.1917, Qupperneq 2

VISIR
| VISIR. |
^ Afgreiðsla blaisiru áHðtil
^ Island er opin frá kl. 8—8 &
'Á hTírjmn degi.
® Inngangnr frá Vallaritræti.
i| Skrifetofa á sama stað, inng.
S frá Aðalstr. — Ritstjórinn til $
5 viðtals frá kl. 3—4.
| Simi 400. P.O. Box 867.
Jk Prentsmiðjan á Langa-
Jjj veg 4. Sími 188. ^
^ Anglýsingnm veitt mðttaka j
f i Lanfigsljörnttnni eftir kl. 8 ¥
a á kvöldin. |
6 *
Tilboð.
Tilboð óskast nm ákveðið verð í væntanlegan vertíðarafla (til
11. maí), þorsk, smáfisk. ýsu, löngu og upsa, er kútter Guðrún kann
að íiska nefnt tímabil og sem afhendist i Hafnarfirði. Fisknrinn selst
eins og hann kemur upp úr skipinu, í hvert sinn er það kemur inn
og annast hásotar, vinnu við nppskipun á aflannm, kaupendnm að
kostnaðarlausu.
Lokuð tilboð merkt F i s k u r óskait send herra Sveini Auðuns-
syni, Hafnarfirðl, innan 7 daga frá í dag.
Hafnarfirði 27. febrúar 1917.
Þ>órarinn Egilson.
Til miimis.
Baðhúslð opið kl. 8—8, íd.kv. til 10’/,.
Borgarstjðroskrifstofan ki. 10—12 og
1-8,
BæjaríögetMknfftofsn kl. 10—12 ogl— 6
Bæjargjaidkeraskrifgt^.^a kl. 10—12 og
* 1-f*.
lclandsb&aki ki. 10—4.
K. F. U."M. Alm, isiok snnnnd. 8‘/,
slðá,
Landakoíaspit. Heimaóknariíni kl. 11—1.
Landgbaakinn kl. 10—3.
Landsbókaaafo 12—8 og 5—8. Útláat
1—8.
Lsndaajófinr, afgr. 10—2 og 5—8.
LandaflíminB, v.d. 8—10, Helga daga
10—12 og 4-7
Náttúrngripasafn li/,—21/,.
Póithúsií 2—7, gtsnnud. 8—1.
SsjnábysgðÍB 1—6.
Stjómanáð«*krifBtofnmar opnar 10—4.
VífilgataSahælið: heimsóknir 12—1.
ÖjóðmeBjasafnió, id., þd., fimtd. 12—S
KOLASPARiNN
er ómissandi fyrir hvert einast* eitt
heimili, vegna þess að hami sparar
kol og koks minst um 25°/0 — og
nú eru margir farnir að nota kola-
sparann í mó. Látið því eigi drag-
ast að kaupa koiasparann hjá
Signrióni Pétnrssyni,
Hafnarstræti 16.
Sími 187 & 543. — Símnefm: Nst .
4—5 herbergja íbúð óskast til leign 14. maí. eða öllu heldur lítið
hús til kaups, helst einhverstaðar í Þingholtunum og með stórri lóð.
Áreiðanleg tiðskifti. Bréf merkt „Bær“ með væatanlegum skilyrðum
leggist á afgreiðnlu þessa blaðs.
Fyrst um sinn neyðist eg til að
Hvítöl að eíns á kútum
og
Maltöl á heilílösknm
söknm tappaskorts.
Ölgerðin Egill Sbailagrimsson.
Rafmagnsstöðin.
Rafmagnsnefnd bæjarstjórnar-
innar hefir nú athugað áætlnn þá
um fyrirkomulag, byggingar- og
rekstnrskostnað rafmagnsstöðvar
við Elliðaárnar, sem áðnr hefir
verið getið um að komin væri
fram frá „Forenede Iageniör-
kontorer" í Kristjanin.
Stofnkostnaðnr atöðvarinuar er
áætlaðnr 2400 þús. kr. -j- 250
þús. kr., er þörf er orðin á öllu
afli sem hægt er að fá úr ánnm.
Alt nothæft afl ánna er áætlað að
gefi 3000 hestöfl. Fyrst í stað
gerir F. I. ráð fyrir að aðeins
yrðn notuð 1500 hestöfl.
Rafmagnsnefndin ræður eindreg-
ið frá því að ráðast í byggingu
slikrar stöðvar.
Fyrirkomnlag stöðvarinnar er
fyrirhugað þannig, að til þess að
tryggja jafna kraftframleiðslu alt
árið, verður að byggja stýflugarð
úr steinsteypu yfir árnar rétt fyrir
ofan veiðimannahúsin, og myndast
fyrir oí'an þennan garð lón, sem
rúmar 270 þús. teningsmetra af
vatni, sem nota á til renilisjöfn-
unar, er vatnsmagn minkar í án-
um. En engin trygging er fyrir
því, að botninn haldi vatninu, því
að hrann er nndir og gæti því
svo farið, að stýflan kæmi ekki að
tilætluðum notum, svo að ekki
yrði hægt að byggja á meiru
vatnsmágni en minsta vatnsmagni
ánna.! Stöðin yrði þá ekki ábyggi-
leg til framleiðsla nema 1500
hestafla.
í öðrn lagi þarf, til þess að fá
3000 hestöfl, að nota 59 metra
fallhæð. En sú fallhæð er ekki
fáanleg i einu lagi, heldur skiftir
landslagið henni í tvent. Efri
hlutinn, 20 til 22 metra fallhæð,
er á móts við efri veiðimanna-
húsiu, en neðra fallið byrjar rétt
fyrir ofan Ábæjarfoss. í milli er
nær alveg ballalaus kafli nm 1 km.
á lengd. Til þess að geta notað
59 metra fallhæð verður að sam-
eina þessar tvær fallhæðir með
pípum.
AUar pípuleiðslurnar er áætlað
að kosti um 680 þús. kr., en
stýflugarðurinn 314 þús. kr.
Nefndin leggur til (1), að fengin
verði áætlnn nm kostnað við 800
—1000 hestafla stöð til bráða-
birgða. — Sú stöð myndi ekki
þnrfa neinár stýflur á ánni og
pípulagningakostnaður verður hér
um bil helmingi minni, vegna þess
að önnur íallhæðin myndi nægja
henni.
1 áliti sinn víkur nefndin að
því, að liklega mætti fá alt að
4800 hestöfi úr ánnm, ef stýfla
væri gerð npp við Elliðavatn. En
það hefir F. I. ekki gert áætlnn
um. Álitnr nefndin, að þar megi
fá svo stórt Ión, að nota megi alt
vatn er til fellur yfir árið og að
botninn yrði þar tryggnr. — Ef
smástöð verður bygð í fyrstu, þá
má hve nær sem er með stýflu
hjá Elliðavatni itækka bana.
En nefndin telur það fyrirsjá-
anlegi, að vatnsmagn Elliðaánna
nægi bænnm ekki í framtíðinni til
aflframleiðslu til allrar notkunar
og Ieggur þvítil (2), að bæjar-
stjórnin fari þess á leit við lands-
stjórnina, að heimilað verði með
lögum að taka vatnaaflið í Sog-
inu eignarnámi handa Reykja-
víkurkaupstað, eða til vara, handa
landsstjórninni, en að Reykjavík
verði trygður kauparéttur að svo
miklu af v&tnsafliuu, sem hún
vill nota.
Erieud inynl.
Kbh. 2*/2 Bank. Póatk.
Sterl. pd. 17,17 17,50 17,55
Fre. 62,00 63,50 63,00
Ðolí. 3,62 3,75 3,90
Meiri garðrækt.
Yísir hefir alt af öðru hvoru
verið að ala á því, að gangskör
yrði gerð að þvi af hálfu stjórn-
arvalda, að anka garðræktina, og
þá einknm kartöfluræktina hér á
landi.
Nú er það spor stigið í þessa
átt, að stjórnarráðið hefir lagt
fyrir sýslumenn að skora á
hreppsnefndir að tryggja
hreppsbúum nóg útsæði. —
Líklega er ekki skörulðgri fram-
kvæmda að vænta úr þeirri átt
og verðnr „eftir atviknm" að teija
það vel að verið, að komaat af
með 3 — þrjá — milliliðina milli
stjórnarinnar og framkvæmdanna.
Glæsilegar vonir skyldu menn
þó ekki gera sér um áraugur, þar
sem alt er eftir sem áðnr komið
nndir framtakssemi einstakling-
auna. Má gera sér nokkra hug-
mynd um það, hver hann muni
verða, af undirtektum þeim sem
frumvarp Bjarna frá Vogi um
lánveiting&r til garðræktar fekk
hjá þing skörHiigunum á
á aukaþinginu.
í ritgerð sinni „um matjurta-
rækt“, sem Búnaðarfélagið hefir
gefið út, segir Einar Helgason
garðfræðiagur:
„Engin sveit á þessu landi hefir
við svo erfið náttúruskilyrði að
búa, að ekki megi þar ræktaým-
iskonar garðávexti.......Gríms-
eyingar, Hornstrendingar og Lang-
nesingar geta ræktað ýmiskonar
góðgæti hjá sér, ef þeir nota
vermireiti. Það gera Grænlend-
ingar norðarlega á vesturströnd-
inni. Vér ættkm ekki *ð þurfa
að vera eftirbátar þeirra.
Sumum flnst það vera fyrir
neðan sig, nú á þessum uppgripa-
tímum, að hngsa nokkuð um það,
hvort hver bóndi og hver þurra-
búðarmaður, sgm land hefir til um-
ráða, fái nokkrar tnnnur af jarð-
ávexti upp úr garði sinum; en
þeir sem hafa garða og hirða þá
svo vel, að þeir gefa góða sprettu,
finna mun á því á haustin, efþeir
fá 5 tnnnur af kartöflum, annað
eins af gnlrófum og dáiítið af
káltegnndum til að leggja í búið,
auk þess sem þeir hafa haft þau