Vísir - 31.03.1917, Síða 3

VISIR
MfiBið eftir að eg útrega fcestm
aériega hljómfögar og vöadað.
Loftur ÖsðinuHíissoa
„Sanitas". — Smiðjnstíg 11.
Sími 651. Box 263.
Til sölu
nokkar pör hvítir skinnhanskar.
Mjðg ódýrir. Laufásveg 4 nppi.
*ð því, hvernig stendar á því að
merkin „hafi verið afmáð og út-
skafin“; rannar ekki óskiljanlegt,
að eigendur hafi gert ráðstafanir
tii þess, er kvis komst á að lög-
reglan væri á vaðbergi, og nægi-
legur tími til þess áðnr en birgð-
irnar íundnst.
Vitanlega kemnr engnm til hug-
ar, að lögroglan eigi sök á því.
— En þegar grónsögurnar fara
að berast út, er síst fyrir það að
synja, hvern búning þær geti á
sig tekið, og er því nanðsynlegt
að stýfa vængi þeirra þegar í
stað.
Það á að vera gert með þessu-
Heildverslun
hefir birgðir af
Netagarni — Taumagarni
Manilla.
Heildsölu-
brauðgerðin
JF a t a, iT ð i n
simi 269 Hafnarstr. 18 simi 269
er landsios ódýrasta fataverslan.
Ssgnfrakkar, Rykírakkar, V«tr-
ferkápar, Alfatnaðir, Húfar, Sokk-
ar, Hálsfcan, Nærfatnaðir o. fl. o. fi.
Stórt úrval — vsndaðar vörur.
Bðst sð kaapa i Fatabúðinni.
I. O. Gr. T.
Stúkan Hlín nr. 33
heldnr af sérstöknm ástæðnm
fund kl. 5 (ekki kl. 6) e.. h.
á morgun.
heitir hér effcir brauðgerðarhúsið á Laugaveg 61, sem eg nú hefi
keypt, en áður var eign H. J. Hansen bakara.
Braudbúdin
er opnuð í dag, og selar bæjarbúam allar þær braaðfcegundir er lög
nú leyfa tilbúning á.
Heildsala
á hötða brauði, svo sem Tvibökum, Kringlum, öilxoii-
roki o. fl. til kaupmanna, k&upfélaga og annara ím laud alt, er
nota eða selja vörur þessar í etórum stíl.
Birgöir
af hörðu brauði bráðlega fyrirliggjandi, er seljast með lægsta heild-
sölnverði. —
Að eins besta efni notað. Hreinlæti kappkost&ð. Vönduð vinna.
Reynið vörurnar frá
Brent og malaö
Heíldsölubrauðgerðinni.
er best og ódýrast i versluninni
í Ingólfsstræti 23.
Eanpið Visi.
Virðingarfylst
Páíl Ólatsson,
hðildsali.
Junr. FRAM:
Æfing í kvöld kl. 7. Áridandi aö menn mæti stund-
víslega. Stjórnin.
v
Isiir og miliönÍF
eftir
fgharles ^arvice.
119] Frh.
Hljóðfærasláttnrinn nmdi og
glumdi í höfðinu á Stafford þar
*em faðir hans horfði á hann bros-
*ndi og beið svars — en hverju
^tti hann að svara.
— Nei, ekki í kvöld, faðir minn,
8&gði hann. — Eg þyrfti að tala
^ið ungfrú Falconer áður.
Sir Stefán kinkaði kolli og
^íosti.
— Eg skil þig drengur minn,
sM5ði hann, — en nú eru alt aðr-
,r siðir en í mínu ungdæmi með
fcötta sem annað. Við leiddnm
^únustur okk&r fram djarflega og
*rjálsmannlega og getðum heyrim
<ubnugt það hnossgæti, sem okk-
** h&fði fallið í skaut. En nú er
ait breytt og eg bý*t við að
aðferðin sé fínni og fágaðri.
^ Jninsta kosti heyrið þið til
nýrri kynslóð og @r því sjálfsagt
að þú semjir þig að hennar siðum
svo að það er þá baet að þú hafir
ekki orð á þessu i kvöld nema uð
ykknr komi saman um annað. Og
spyrji einhver mig, hvera vegna
eg sé svo glaður og áhyggjulans
á svip þá verð eg að svara því
til að það sé vegna þess, aðjárn-
brautarfyrirtæki mitt sé nú til
lykta leitt og að mér hsfi gengið
allar frarakvæmdir í þá átt að
óskum.
Um Jeið og [hann mælti þetta
var b&rið að dyrum og inn kom
Murray æði ólundarlegur á svip-
inn.
— Herra Griffenberg og Wirsch
barón langar til að tala við yðnr
Sir Stefán, sagði hann íbyggi-
lega.
Sir ; fán hljóp hvatlega eins
og nngur maður að borðinu og
þreif til akjalanna, sem lágn þar.
— Það er ágætt Marray! sagði
hann. — Það er verst að þeir hafa
orðið að bíða, en mér varð skraf
drjúgt við Stafford. Gerið þið svo
vel að ganga inn !
Hann kinkaði kolli og brosti
þakklætis og ástarbrosi til Staf-
fords og því næst tók þessi þaul-
æfði gróðabrallsmaðnr að útlista alt
þetta mál fyrir félögum sinum.
Stafford settist i stól föður síns,
stakk höndunum í vasana og drap
höfði. Hann var að reyna að gera
sér það Ijóst og ganga úr skugga
um þann ótvíræða sannleika, að
hann hefði með þögninni gefið sam-
þykki BÍtt til þess að giftast Mande
Falconer.
En honnm gokk ekki greitt að
hngsa skýrt og ekipuiega með
sakleysislegt og mnnarfagurt and-
litið á ídn fyrir hngskotsjónum
sér. Hann starði á bókaskápinn
fyrir framan sig, en þó sá bann
eins og í þoku fjallshlíðina fram-
nndan sér og ástmey sínaríðandi
meðfram henni með sólbjart and-
litið og vindinn leikandi um lokka
hennar og broB á vörunum — þess-
um vörum, sem h&nn haffði svo
margsinnis kyst.
Hamingjan góða hv&ð hann unni
henni heitt! — og nú haföi h»nn
mist hana fyrir íult og alt! —
Honnm var engrar nndankomu
auðið. Föður eínum varð hann
að sjá borgið hvað sem peniagun-
um leið. Þá mat hann einskis, en
hér var um heiður og mánnorð
föður hans að ræða.
Og þó að hann hefði nú ai-
drei þnrft að játast nndir það aö
ganga að eiga Maude F&Iconer
þá var honum nú jafnömögulegt
að ganga fyrir Godfrey Heron,
gamlan aðalsmann og heiðvirðan
og fara fram á það við hann, að
hann léti dóttur sína i hendur
syni þess manns, scm átti eins
misjafnan æfiferil að baki sér og
Sir Stefán og átti mannorð sitt
undir náð og miskunn \ Ralpha
Falconer.
Stafford sfcóð npp og rétti úr
handleggjunnm, eins og hann vitdi
verpa af sér þungri byrði, sem
hann ætlaði að örmagnast undir
og hrinda frá sér þeim bikarsem.
var svo beiskur að hann gatekki
bergt af honum. En svo féllu hand-
leggirnir máttlausir niður meðhlið-
unum og hann hnyklaði brýrnar
og beit á vörina og svipaði þá
mjög til föður sins. Gekk hann
svo úr bókastofnnni þvert yfir for-
stofuna og inn i d&nssalinn.