Vísir - 19.05.1917, Blaðsíða 2
V \ IV
Til xai'íaEia.
B*4b»ai4 opié ei. 8-8, K.kv. til 10'/,,
BorgarrtjóKiakrifetoíaa kl. 10—12
í-~*
B*jaif6ge'tokiíí#toí*,a ki. í 0—12o g I —8
BæjargjRÍöktíaaísrifai.,.*.® kí. 10—18 o§
Íílanásliítiikí kí. 10—-4,
K. y. U. M, A'/Wi, mtsk sasauíi. 8*/,
tsKí.
LftadEkotsspB. HoiœKéka8rSSiB.i W. 11—1
Lsndakfejskmís kL 10—8.
Lanaslíöksaafs 12—8 a& 5—8. ÚUéö
l—*
La'úáaKjcíar, »fgr. 10—2 cg 4—5.
Land**Sí*ií.a, v.d. 8—10. Helg*£áa#a
10—12 oj 4--’}.
N&ttéruarJpassfa 1.*/*—*Vr
PöitMa^ 9—7, Eanattd. g—1,
SamáSjyKgðfBs 1—5.
SijðrnaisáísEkrifBtoftmiM opnar 10—4,
TOSbí»Wib1íI : hBfesíiknir 12—1.
Þjöðsaeajsitfaii, s<3., ^d., fimtd. 18—S
Nathan & Olsen
hafa enn á lager:
fiskilímir, 2*/2 og l1/* Ibs., 60 íaðma — snúðlinar —
XJmtoíiða.strig'a, 72 þnml. breiðan; c, yarda pakka.
Seglgarn, */4 og 72x/4.
Ilvít léreit-
Bómullartau, röndótfc.
Kvennsokka,
Næríatnað, karla og kvenna — ullar eg lérefts —
Regnkápur — Oummikæla — Dúkkur.
Export, Kaffikannan — Eldspitax- — Iver-li.
Stjúrmn og
spariiötin.
Liírax'posteils: — Núðlur — Cacao — Hnetur.
Yagnhjól — Asfalt.
Þegar Island Falk fór héðan 6,
þ. m. með yfirrúðgjafa vorn á kon-
angsfund, tókn menn eftir því, sð
etjórnin veifaði „Dannebrog" einni
eaman yfir höfði sér, en lét ís-
landss fána liggja niðri. — Var
illur kurr í mönnum yfir hátterni
þessu og ýmsir vorn þsir, er töldu
það ósæmilegt og óverjandi. —
Mönnum fellur illa, ef fáni vorer
lítilsvirtur, jafnvel þó að mörgum
þyki hann nokkað lítilsháfctar með
þeim takmörkum, sem islensk litil-
þægni og danskt ofríki hafa sett
honum. En samt á hann að von-
um hlýrri stað í hug þjóðarinnar
en danski fáninn, því nú sru flest-
ir ástvinir hans hér á landi dánir,
ýmist líkamlegum eða pólitískum
dauða. — Það var því eigi að
undra, þó að mönnuni gremdist
við stjórnina fyrir Iita-svikin „yfir
höfði Jóni“, en þeir hafa víst íiest-
ir soflð úr sér gremjuna næstu
nótt, því síðan hefir ekkert til henn-
ar spurst, nema ef telja skal „golu-
þyfc“ eins einasta manne, S. Páls-
sonar, í Vísi. — Vítir sá höfund-
ur stjórnina að verðleiknm og tel-
nr borgar&fand um málið i aðsigi.
Eg hefl Htla trú á borgarafund-
inum. Ekki fyrir þá sök að eg
telji lítilsvirðingu við fána vorn
svo smávægilegt tilefni, að ekki
megi um það tala á almennum
fundi, heldur blátt áfram vegna
þess, að eg býit ekki við, að það
fólk, sem horft hefir með jafnað-
argeði á athafnir og athafnaleysi
stjórnenda vorra síðan á nýári i
vetHr, fari að hætta sér á borg-
arafund út af málefni, semhvorki
snerfcir munn né maga. —
Einn maður, ritsfcjóri þessa bkðs
heflr orðað vörn stjórnarinBar i
þessu nýja fánamáli, líklega ótil-
kvaddar aamt. Sú vörn er veru-
legur bjarnargreiði. Hsnn segir
fullum fetum, að ástæöan til þees
að íslenski fáninn var ekki dreg-
Inn á stöng nefndan dag, hafi ver-
ið sú, að fánalínan hafi slitnað og
Land til mófcðku
verður útvieað þeim, sem þess æskja, í Kauðarármýrinni mánudagism
21. þ, m. eftir kl. 2 e. m., og í Fossvogi þriðjudaginn 22. þ. m.
eífcir kl. 2 e. m.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 18. mai 1917.
K. Zimsen.
Uppboð.
Að Nesi á Seltjarnarnesi verður 30. maí þ. árs, kl 11 f. hád.,
seldir eftirtaldir fjármunir:
5 kýr, 1 n&ut og kálfur, taða, skæð&skinn, brækur,
hesívagn, handvagn, aktýgi og ýmislegt fleira.
Einnig sængurfatnaður og ýmsir innanstokksmunir.
Siguröur Ólafsson.
eigi tiltök að fá menn tilaðbæta
hana vegna þess, að allir hafi ver-
ið spariklæddir þann dag. Eftir
þessu að dæma, er það þá komið
undir sparifötum Reykjavíkur-
manna, hvort stjórn vor verður að
villa á sér þjóðernis-heimildk á
tyllidögam sínum, þvi að alfc af
getur fánastrengurinn íslenski ver-
ið svo hlálegur að slitna þegar
„verst gegnir" og bæjarbúar hafa
lagt af sér hversdagsgarmana. —
Svo skoplegá vanmáttaga hngði
eg ekki stjórnina. Mér komekki
annað til hugar, en að hér væri
um að tefla hugsunerleysi eða ann-
að þvílikt. Ea ummæli ritstjóra
Visis tak» af aílan vafa. Þan verða
eigi skilin annan veg en þann, að
árangurfi'ans tilraun hafi verið
gerð til þess, að fá menn til að
bæta fánastrenginn í tæka tíð, en
enginn hafl fengist til aðklífa sfcöng-
ina í sparifötnnum.
Síðustu dagana hefi eg heyrt
menn henda gaman að stjórninni
Kaupið VisL
fyrir frásögn Vísis um fánann og
sparifötin. Eg skil ekki þá gam-
ausemi. Mér finst íslendingum
hafa verið gerð hneisa að áBtæðu-
lansu. — En Valsmönnum mun
hafa verið skemt, er þeir sáu
Dannebrog eina sáman þenja sig
í storminum yfir híbýlam stjórn-
arinnar.
J. Gr.
Erleaö mynt.
Kbh. ”/5 Bsnk. Pósth
SfcsrS. pd. 16,62 16.85 17,00
Frs. 62,00 63,00 63,00
Oðll. 3,52 3,60 3,60
Lagaríoss
kominn og boðinn velkominn.
KI. rúmlega átta í morgun lagði
botnvörpungnrina Earl Hereford
frá haínargarðmum, fánum skrýdd-
ur fcii að fsra á móts við Lagar-
foss. Auk Eimskipafélagsstjórnar-
insar voru blaðamenn bæjarins í
förinni, bankastjórar, ráðhorrar,
alþingismenn, borgarstj. og nokkrir
kaupm. — Lúðraflokkurinn Harpa
lék álúðra.
Lagarfoss beið komu Earls
Herefords út af Ákr&nesl og þar
v.
fóru Roykvíkingarnir út í hann,
ói! nm leið og lagt var að hliðinni
buða þeir hann velkomian með
fjórföldu húrrahrópi.
Var nú haldið aftur til Reykja-
víkur. Þegar Lagarfoss sigldi inu
um hafnarmynnið banð borgarstjóri
Lagarfoss velkominn til Revkja-
víkur og tóku menn nndir það
með húrrahrópum og Harpa lék
„Ó, gað vors 3ands“ á eftir.
Þegar skipið kom var lagst að
bryggjunni, hólfc tíveinn Björsgson
formaður Eimskipsfélagsins ræðu
nm Lagarfoss sem tákn þess ein-
kennis í«IeBdinga, að þei? „létu
ekki skelfast þótt inn koœi sjór“
og væru einráðnir i þvi að koma
sér upp skipastðl. Við værnm
þsgar komnir svo langt, að við
gætum flutt allar nauðsynlegustu
nanðsynjar til landsins á Gullfoseí
og Lagarfossi frá Ameriku, ef þeir
gætu haldið uppi stöðugam ferð-
uin. Ræðu sína endaði hann með
þeirri ósk, að: „lánið fylgi Lig-
arfossi" og tóku bæjarmenn, sem
komnir voru hundruðum sainan
fram á bryggjana undir það með
fjórfjöldu húrrahrópi.
Þá talaði SigurðHr ráðh. Jóns-
son nokkur orð og bað menn að
hrópa húrra fyrir stjórn Eimskipa-
félagsins og framkvæmdastjóra
þess og gerðu menn það fúslega.
Vísir verður að átelja það, að
hann var látinn gabba bæj&rbúa í
gær með því uð segja að Lagar-
foss mundi koma um kl. 9, því
M var réfct um 11 er hann lagð'
iafc að bryggjunni. Ennfr. hafði
stjórn félagsins látið hafa það eít-
ir sér, að lúðraflokkur mundi
skemta mönnnm í lasdi meðan
þeir biðu komu skipsins — en úf
. varð ekkert.
VÍSIR er elsta og b©sta
dagblad landsins.