Vísir - 14.06.1917, Blaðsíða 2

V 1 S1R
Til minnlm.
B *4háitt apil Kl. 8—8, i' .kT. tíl I01/,.
BargustjötftíkrifmtofKU kL 10—12 oft
1—8
Bsjaríögetaikriíitofai kl.10—12 og 1—8
Bæjargjaldkeraskriíit<,.«a kl. 10—12 og
1—4
Langakeyrsla.
lilandabaaki kl. 10—I,
K. F. U. H. Alaa, aaæk snnnnd. £*/,
alSð,
L. F. K. R. Bókaútlán mánudaga kl. 6—8.
Laadakotsapit. HeimiékoartlMi kl. 11—1
Landabaakina kl. 10—S.
LandsbökainÍK 12—8 eg 5—8. Útl&s
1—8
Landiqélnr, aígr. 10—2 og 4—5.
Landuiadan, v.d. 8—10, Helga^ðag*
10—12 og 4—7.
Náttúrugripaíafn l1/,—S1/,.
PóithÚBÍI *—7, aunnud. 8—1.
Samábyrgfila 1—5.
Stjörnarráðaakrifitofujmar opnar 10—4.
Vifilistaiahalil: heinuöknir 12—1.
Djðéasaj&safai*, id., þd., fimtd. 12—2
Islenskn kolin.
E>að fer að vonum, að menn hér
á Iandi bíði þess með óþreyju hvað
verða muni úr kolagrefti hér heima
Allur þorri manna sér fram á
það, að nm notkun útlendra kola
til heimilisþarfa getnr varlaverið
að ræða, þegar búast má við
að verð á þeim verði im og yfir
300 kr. smálestin, eða um 50 kr.
skippundið. En því miður eru
ekki miklar horfur á þvi að ís-
lensku kolin verði að miklu gagni.
Eins og kunnugt er, þá var
unnið að kolagrefti í Stálvikurnám-
unni i alt fyrrasumar, en þá var
ekki tokið svo mikið upp af kol-
um að það hefði nokkra þýðingu
fyrir eldsneytisbirgðir landsins. En
nú á að taka þar til óspiltra mál-
anna aftur í sumar.
Stálvikurnáman [er eina kola-
náman á Iandinu, sem rannsökuð
hefir verið til hlítar. Var mikið
af kolum Jsent þaðan í fyrra til
Sviþjóðar og voru þan rannsökuð
þar af Ivar Svedborg, yfirverk-
fræðingi kolanámanna á Skáni. En
að tilhlutun hans var sænskur
námugraftarmaður, Olsson að nafni
sendur hingað í fyrra til að
stjórna vinnunni í námunni.
í tímariti Verkfræðingafélags
íslands, 2. hefti þ. á., er birtur
úrdráttur úr álitsskjali Svedbergs
um þessar rannsóknir. Segir þar
að aðstaða sé fremur hagstæð til
graftar i námunni og horfor á að
vinna hana yflrleitt fremur góð-
ar, líklega svipaðar og við nám-
urnar á Skáni.
Jarðlögin sém hægt er að viona
úr eru samtals 3,9 m. að þykt og
af þeirri þykt eru 1,3 m. kol, en
hitt er Ieir og grjót. En I. S. tek-
ur það fram að það sé ekki jafn-
an ákjósanlegast, að lögin séu mjög
þykk.
Tvær eýnishornasendingar af
kolunum voru rannsakaðar á „St&t-
ens Jarnvágars prövningsanstalt"
í Svíþjóð og varð árangurinn sá,
að betn tegundin gaf 3506—3845
hitaeiningar, eða að meðaltaii um
Bæjarstjórn Reykjavíkur annast keyrslu á þvotti
til og frá Laugunum meö þessum kjörum:
1. Þvottinum ekal koma á einhvern af auglýstum afgreiðslustöðum
i bænum og skal hann vera í sterkum poka með góðu fyrirbandi.
Afgreiðslumaður vigtar sendinguna og bindur á hana merki
úr járni með áletr&ðri tölu. Samskonar merki með eömu tölu
fær hann þeim, sem með sendinguna kemur, og verður henni
ekki skilað aftnr nemá gegn afhendingu merkisins.
Jafnframt skrifar afgreiðslnmaður nafn eiganda sendingarinn-
ar í þar til gjörða bók og tekur á móti borgun fyrir flutninginn,
sem fyrst um sinn er ákveðin 1% eyrir fyrir hvert kíló fram
og aftur.
2. Ökumaður tekur þvínest sendingarnar hjá afgreiðslumönnunum og
flytur til umsjónarmannsins við þvottalaug&rnar, sem geymir send-
ingarnar þangað til þeirra er vitjað til hans. Lætur hann þá
hverja sendingu af hendi gegn afhendingu viðeigandi töluspjalds.
3. Þegar búið er aS þvo þvottinn og láta hann í pokann, sk»I binda
á pokann aftur hið tölusetta merkispj&Id og fá hann síðan i hend-
ur umsjónarmanns, sem lætur þá aftur af hendi töluspjaldið, er
hann tók við áður.
4. Ökumaður fiytur síðan sendingarnar aftur til afgreiðslumannanna
í bænum og þangað vitja eigendur hver sinnar sendingar gegn
* áfhendingu töluspjalds þess, sem við á.
Engin sending verður látin af hendi nema skilað sé
jafnframt viðeigandi töluspjaidi, og er því áríðandi að gæta
þess, að spjaldið ekki týnist.
Fyrst um sinn eru þessir afgreiðslumenn í bænum:
Jón Árnason, kaupmaður, Vesturgötu 39.
Guðmundur Jónsson, baðvörður, Kirkjustræti 10 B.
ámundi Árnason, kaupmaðnr, Hverfisgötu 37.
Emil Jensen, bakari, Bergstaðastræti 29.
Samúel Ólafsson, söðlasmiður, Laugaveg 53 B.
Byrjað verður að taba á móti þvotti kl. 5 siðd. á föstudaginn
15. júni og /yrsta flutningsferð farín Iangardaginn 16. júní.
Borgarstjórinn i Reykjavik, 13. júni 1917.
Rullupylsur
Góðar en ódýrar rullupylsur eru til sölu hjá
P. M. Bjarnasyni
Hverfisg. 46.
3700, en hin Iakari 2750—3407
eða rúml. 3000 hitaeiningar að
meðaltali, raki var 17—19°/0 og
aska 20—35 %.
Kolin brenna vel, þegar góður
súgur er og askan er Iétt og brenn-
ur ekki saman.
I. S. fullyrðir, að kolin séu vel
nothæf til heimilisnotkun&r i elda-
vélum og ofnnm og í gufnvélum
á landi. En vegna þess hve ask-
an er mikil og hitagildið lítiðtel-
ur hann ógerlegt að nota þsu á
skipam eða til útflutnings, þó megi
sem neyðarúrræði nota betri teg-
undina sem skipakol.
í Svíþjóð er nú veiið að byggja
10 þús. hest&fla rafmagnsstöð sem
eingöngn á að nota kol er hafa i
eér 18—20% Tixka, 40-50% ösku
og aðeins 2700—3000 hitaeining-
ar.
Eftir fyrirliggjandi upplýsingnm
um Stálvikurnámuna gerir 1. S. ráð
fyrir að 1% smál. af kolummuni
vera nndir hverjam fermetra, ef
kolin liggja jafnt. Verða þá 180
milj. smálesta undir öllu íjallinu,
ef lögin eru alstaðar jafnþykk, og
mundi það endaet landinu „til ei
Iífðar“.
Eftir þeim rannsóknum sem hér
hafa verið gerðar á Tjörneskolun-
um, þá eiga þau að vera miklu
betri. En þess ber að gæta, að
Ilkur eru til að til rannsókn&r
hafi verið sent úrvalssýnishorn.
En hvrð sem um þetta er að
'segja, þá eru litlar likur til þess
að þessar kolanámur komi land-
inu verulega að gágni á þessu ári.
Ættn menn þvi ekki að látaþess-
ar kolafregnir aftra sér frá þvi
að afla sér eldsneytis á annan hátt
»iW^i|l W WvT'RB
♦
AlgriilsU blifeini & Hötal
ífiland ex opin frá kl. 8—8 4
bvæqtun degi.
Inagangar £r6 Vallaritmti,
Skrifitofa & iuu itað, inng.
frú Afelstr. — Bitstjótinn til ®
viltali fr& kl. 8—4,
Simi400. P.O. Bos8©7.
Prentsmiíjan & Langa
vag 4. Simi 188. |
Anglfsiagnn veitt uöttaka |
i LaniutjSnuRÍ eftfe kl. 6 i
I á kvöldin. |
utiu. iiBlk1T fcif kff M bn tifl T Ife
V *
2 duglega verkamenn
vana mótöku vantar strax til
Bildudals.
Upplýsíngar um kjör hjá
Halldóri Gnðmnndssyni
rafmagnsfr.
Vesturgötu 2 5.
Því að líkurnar til að teknar verði
upp meira en í mesta lagi 4—5
hundrnð smálestir áf kolum í báð-
um þessum námum i sumar eru
sáralitlur. En þær kokbirgöir
hrökkva skamt handa öllu land-
inu til eldneytie.
Karl Kúchler
og íslandsvinafélagið þýska.
í Mitteilungen der Islandsfreun-
de (3.—4. hefti) þ. á. birtist
eftirfarandi yfirlýsing:
Nanðsynleg bending.
Magister phil. Karl Kiichler,
sem þektur er af skrumglamri
mikiu um hin ómerkilegu skrif
sin um ísland, er einkennilegur
íslandsvinur. Hann vinnur þýsk-
um vinsældam ógagu á Islandi
með því að streytast við að breiða
þár út, eins og á Þýskalandi, auð-
virðileg níðkvæði um Eugland,
ort á ensku af honum sjálfum.
Það er auðfundið á bréfum frá
Þjóðverjavinum á Islandi, að þeir
blygðast sín fyrir, og eru sár-
gramir þessum lubbalegu árásum
á Euglendinga, enda eru þær
„föðurlandinu mikla“ hin versta
smán. Slíka bardagaaðferð eftir-
látum vér óvinum vormm öfundar-
laust. Vegna þesa að Kiichler
sjálfnr hefir dálæti á því að kalla
sig íslandsvin, og var kallaður
það á íalandi fyrrum, verður mál-
efnis vors vegna að taba það
skýit fram, að hann er ekkfmeð-
limur „íslandsvinafélags" vor.
Heinrich Erkes.