Vísir - 15.06.1917, Blaðsíða 3

YlSlR
Tll miHHia.
B«4hó*iS opii kl. 8—8, lí'.kT. tíl ÍC1/,.
Borgfcffjljðisakrlístoínn kl. 10—18 oj
1—8,
Bsajaríógetoikrifstof** kU 10—12og 1—8
B»jugjaldkoiukriíit«.*a kl. 10—18 og
1-8
íaianðabsuiki kl. 10—4.
E. F. V. M. AJm. *aak ntnntsd. 81/,
8)1«,
L. F. E. R. Bókaútláu mánudaga kl. 6—8.
L&ndakotisBpit. Heimaéknartbni fal. 11—1,
Landsbankinn kl. 10—8,
Landsbfikacafa 18—8 og 5—8. Útlfca
1—8
Land*ají#ur, afgr. 10—8 og 4—5.
Landsiiminn, y.d. 8—10, HelgaSdaga
10—18 og 4—7.
Náttúmgripasafn l1/,—I1/,.
Pínthúsii *—7, snnnud. 9—1.
Samábyifðic 1—5.
8ijjömarrá8Bikrifitofiunar opnar 10—4.
VUUutaiahmlii: h«3ms6knir 18—1.
ty'öimenjaaaíail, id., pd., fimtd. 18—8
Dnglegur drengur
óskast til að bera nt pöstbréf
Finnið Krlend Gnðmundsson
bæjarpöst.
Bins og menn mmna, fól þingið
stjórninni sð reyns að fá Ifliðrétt-
ingn á farm- og fargjaldshækkun
þeirri sem félagið hafði ákveðið
og var rnikið nm það skrafað á
þingins. En vitanlega verður ekki
mikið úr þvi fyrst að stjórnin hefir
ekfei séð sér annað fært en að
hækka þau enn meira. — Það er
líka Iansn á því máli.
Þess má geta að fargjöld xneð
Flóru hafa einnlg verið hækknð,
en þan ern þó fullum þriðiungi
lægri en stjórnarfargjöldin og
farmgjöld helmingi lægri.
ítullupylsur
góðar og ódýrar, í smærri og stærri kanpnm.
Hangikj ötslæri
afbragðsgóð. Miklar birgðir.
Matarverslun Tómasar Jónssonar.
Sími 212. Bankastræti 10.
Linir flibbar
í stórn úrvali nýkomnir til
L. H. Múller,
Austarstræti 7.
->h „»k.ij4« Mt *it .út .Afa jtá
3»jarfréttir.
Afmæli á morgnn:
Helga Böðvarsdóttir, húafrú.
Gnðmnndnr Ólafsson.
Áata Biríksdóttir, skrifari.
Guðriðnr Gísladóitir, húsfrú.
Jón Magnússon, trésmiðnr.
Kjartan Ginnlangsson, kanpm.
Hildur Guðmnndsdóttir, húsfrú
Kristm. Guðjónsson, Btud. med.
Björgulegt
er að horfa út yfir höfnina hér
þessa dagana og ekki likt þvi að
siglingateppan þjaki landið. Innao
og ntán hafnargarðanna er krökt
af stórnm miUilanda-flntninga-
skipum, gufuskipum og tví- og
þrimöstrnðnm seglskipnm, auk
botnvörpnnganna og smærri segl-

9
Afgriilala blaisini 4 H6UI
Island ez opin frá kl. 8—8 fc
hvnjnM d«gí.
Inagangar frfc Vallaritratí.
Skrifatofa & mmb atal, inng.
frfc Álalstr. — Bitstjórinn til
Tiltali frá kl. 8—4.
Sltni 400. P. 0. Boz 867.
PrintsMiljau fc Langa
T«g 4. Simi 188.
AnglýaiBgnM veltt MÖttaka
I LanfiMU3na&al eftir kl. 8
fc kYÖldin,
og mótorakipa. — Gnfnskipin ern
þesBÍ: Willemoes, Island, Botnia,
Ceres, Bscondito, Flora, Mjölnir.
Valur.
Vélskip
kom hingað norðan af Eyjafirði
í fyrradag að sækja salt íyrir
Ásgeir Pétnrsson. Það h&fði enga
olíu að heiman — slgldi alla leiö
og var vikn i ferðinni.
IVHlemoes,
flntningnskip landastjórnarinnar,
kom hingað í gær nokkrn eftir
hádegi, hlaðið ýmsnm vörnm. Hafði
það verið alllengi á Ieiðinni en
ferðin gengið vel. Við Noregs-
strendnr hittl það þýzkan kafbát
og rannsökuðn Þjóðverjar skipið.
Willemoes sýnist vera á stærö
við Flórn og þó heldnr minni.
istÍF og miliönir
eftir
gharles fgarvice,
186 Frh.
þess að geta hatað hann — hat-
nr og fyrirlitning fara sjaldan
•aman — en hana hrylti við í
hvert akifti sem hann kom nálægt
henni og hún fann tóbaks og
brennivinsþefinn leggja af honnm.
Fanst henni það álíka ógeðslegt
©ins og að ganga innan nm skrið-
dýrin í dýragarðinnm.
Henni fanst samveran við Jósef
og fólk hans og alt heimilisfólkið
fara að verða þreytandi í meira
lagi, enda átti hún marga angnrs-
atnnd þar som hún sat ein í her-
bergi sínu og var að reyna að
finna einhverja leið til að komast
út úr þessn. Hún las allar aug-
lýsingar i blöðunnm, sem höfðn
einhverja atvlnnn á boðstólum,
en vinnnveitendnrnir virtnst allir
gera verklega þekkingn að skil-
yrði og aðra þá hæfileika, sem
hún hafði ekki til að bera. Hún
vissi vel, að hún gat ekki fcekist
á hendur að kenna börnnm, jafn-
vel ekki hin einföldnstu nndir-
stöðnntriði og hún knnni ekki
hraðskrift og hafði aldrei séð rit-
vél á æfi slnni. Bnginn virtiit
þnrfa á nngri stúlku að halda,
sem kunni að temja hesta, hirða
fé eða standa fyrir búi og þetta
vorn einn verkin, sem hún kunni.
Hún komst þá að þeirri óskemti-
legn niðnrstöðn, að þessn lífi yrði
bún að lifa og þiggja viðurværi
sitt af Heronsfólkinn með þögn
og þolínmæði f þeirri von, að
einhverntíma kæmi sá dagnr, að
úr þessu rættist og að húnelyppi
úr þessari prisnnd, sem gerði
hana dapnreygða, föla og fjörlausa
eftir því sem timar liðu fram. —
Bn ekki sýndist neitt ætla að
að rakna úr þessn fyrst um sinn
og leit ekki ut fyrir annað en
verntími hennar þarna yrði að
vikum, viknrnar að mánnðnm og
mánuðirnir að árnm. Einn dag-
kom hún af göngu og gekk heim-
leiðis í hægöum sínnm. Var henni
þá helst í hnga að grípa til þess,
sem oft vlll verða hið seinasta
úrræði margra einstæðinga, og
það var að snúa sér til einhverr-
ar konu, sem var að anglýsa eftir
vikastúlku; fanst henni þá i svip-
inn alt skárra en að fijóta avona
„sofandi að feigðarósi“ eins og
hún varð að gera þarna hjá frænd-
fólki sínn.
Þegar hún nálgaðist húsið, sá
hún að „spari“-stofan var npp-
Ijómnð og um leið og hún gekk til
herbergis síns heyrði hún manna-
mál úti i forstofnnni og þar &
meðal málróm, sem hún kannað-
ist ekki við. Meðan hún var að
fara úr yfirhöfninni, var barið að
dyrnm hjá hennl og kom ísabella
inn til hennar i hendingskasti,
búin sínnm bestn fötnm. Hún
var kafrjóð f framan og sýndist
vera mikið niðri fyrir.
— Æ, góða ída min! Bkki
vænti eg að þú getir lánað mér
hreinan herðakraga, sagði hún
lágt og skrikti nm ieið og var
auðfnndið, að bún ætlaðisfc til, að
ída færi að spyrjast fyrir nm á-
stæðnna. Bn þegar það brást,
lét hún ekki standa á sér og hélt
áfram hlæjandi: — Þú hefir víst
heyrt mig minnast á Georg
Powler?
ída mnndi það ekki með vissn.
taabellá hafði minat á svo marga
karlmenu, tilkynt þá með nafni
og talað knnnnglega nm þá og
gefið í skyn, að þeir hefðn Iitið
til sfn hýrn anga. Var ída fyrir
löngn orðin danðleið á því ransi
hennar og rnglaðist eigi ósjaldán
i nöfnnnnm.
— Hann sem fór til Ástralín,
bélt íaabella áfram með nppgerð-
arfeimnL Við kyntnmat honum
talsvert — að minsta kom hann
til að kveðja áður en hann fór,
og þó að það væri ekki neifcfc ál-
varlegt á milli okkar, þá--------
Bn maðnr getnr ekki verið að
tala nm þesa háttir, ekki einn
sinni við sfna vildmstu vini. Það er
hann, sem er niðri núna, Bg gat
með naumindnm hlanpið npp og
eg held sannarlega, að hawn hafi
séð til mín í stiganam! Já, þessi
er ágætnrl Þú hefir altaf svo
ljómandi fallega kraga, þó að þú
hafir verið i sveit alla þina æfi
Bn nú verð eg að hafa hraðan á
og flýta mér ofan. Karlmönnnm
leiðist að bíða, er ekki aro? Þú