Vísir - 11.07.1917, Qupperneq 3

\l&iK
1
UPfBOt
á skemdum vörum úr „Frances Hyde”
** lá J
veröur haldiö
{miðvikndaginn 11. þessa mánaðar kl. 3 síðdegis
viö vörugeymsluhús h,f„ KologSalt á hafaaruppfyllingunni.
Þar veröur selt:

$
grjón og strausykur.
Uppboösskilmálar veröa birtir á uppboösstaönum.
9
Istir og miliöuip
®ftir
f harles ^arvice.
218 Frh.
|ar pyýðiiega vel um gengið, þá
Var henni allri lokið, og þegar
Jessie var farín hUítn, kr«nip hún
á kné við rúm sitt Og bftðst fyrir
insiilega og þakkíátlega.
Þegar hun kom ofan affcnr var
ivöldverðurinn til reiðn og beið
herra Wordley hennar þsr. Henni
þðtti vænt nm, að alfc var með
sömu nmmerkjum í borðstofnnni
eins og verið h&fði, svo að hún
kannaðiat svo vel við hvern hlnt,
störan og smáan. Herra Wordley
vildi sem minstar borðræðnr hafa
^ þessn sinni, því að honnm var
bað fyrir öllu, að ída reyndi að
matarins. — Að kvöldverði
0 gengn þan inn i dagstof-
Una‘ E*ar Ieiddi hann h»na til
amtis 0g mæiti sfðan:
~ J»ja, góða mín! Nú er eg
hræddnr um að eg þnrfl að fara
að minnast eitthvað á alvarleg
málefni við yður, því að á morg-
nn verð eg svo önnum hlaðinn,
að eg kemst ekki til að skreppa
hingað, enda hefi eg nú vanrækt
öll öuiiur störf miu, meðan eg
var að leita að hinum týnda sauð,
sagði hann hlæjaDdi — svo að
þau eru nú öll' kominn í óreglu,
býst eg við. Og nú vildi eg mæl-
8st tií þess, ída mfn góð, að þér
segðuð mér hvernig þér hugiið
yður að koma þessu fyrir. Þér
hafið nú yfir störeignum að ráða,
eins og eg hefl skýrfc yður frá
og getið ráðstafað þeim alveg eftir
eigin geðþótta. Ætlið þér yður
nú að setjast hér að, eða kaupa
yður htts í Lundúnum eða ferðast
til annara landa?
ída leit á hann hálfvandræða-
leg.
— Æ. eg vil hvorki f*ra til
Lnndúna eða annara Ianda, sagði
hún. — Get eg ekbi verið hér
kyr? Bf þér vissuð hvað mér
er innanbrjósts — hvað dalurinn
þessi og gamla húsið hérna-------
Hún rendi augunum yfir gömlu
fornfálegu stofaaa, aem þau sátu
í og herra Wordley kinkaði
kolli
— Það getið þér auðvitað, góða
mín, sagði hann — en hitt er
iafnauðvitað, að þér verðið að
láta endarbæta þetta gamla hús.
Þaðer yfir höfuð æði nurgt, sem
þér verðið að láta fær* í Iag
hérna og eg hélt, að þér munduð
kannske vilja ferðast eitthvað yð-
ur til skemtunar meðan á því
stæði.
ída hristi höfuðið.
— Nei, eg vil ekkert hreyfa
mig héðan, aagði hún — jafnvel
þótt eg yrði að hafast vlð í eld-
húsinu eða uppi á kvisti. Mér
mnodi vera áaægja að vera við-
stödd meðan unnið væri að um-
hótunum og aldrei þreytast á
því.
— Já, eg skil þetta alt saman
vel, góöa mín, sagði hann, og
virði yður að meira fyrir þetta
hugarfar. Bg akal vera yður í
útvegun am einhvern góðan og
nafnkendan byggingameistara —
Auðvitað þann allra besta aem
völ eru á, og hann skal endur-
reisa þetta gamla höfðingjasetur,
svo að það gati að öliu leyti orðið
......... ■"'■■II.
eina og því hæfir og vera ber
Bg held annars að eg þekki
mann, sem vert væri að fcrú*
fyrir þessu verki og við skulum
nú byrja á þessn þegar í stað
svo að enginn tfmi sé Sátinn ónot-
aðar. Mig langar til þess að sjá
yður setjast hér í það sæti, sem
yður ber með réttn og mér finst
eg verða ungur í aunað sinn þeg-
ar eg hagsa til þess. Það er svo
sem sjálfsagt, að yður vantar líks.
ótalmargt tii heimilisins og eins
þurfið þér að bæta við yður fleira
fólki bæði innanj húss og ntan.
Hesta og vagna þurfið þér iíku
að fá og ennfremur verðnr að
byggja upp bæði skógarhúsin og
breikka trjágöngin gömlu og færa
þau í lag. HeronshöII var fyrir
eina tíð langglæsilegasta höfðingja-
setrið hér um elóðir og hún skal
verða það aftur.
— Og Jessie skal v@rða ráðs-
konan og Jason kjallarameiatar-
inn, sagði ída og hló eins og
barn af einlægri kæti og tilhlökk-
un. — Æ, þetta er alt sanuus
eins og einhver draumur og mér
finst alt af, að eg kunni að vakna
og vera þá stödd bj.x Jóni gamla