Vísir - 12.07.1917, Blaðsíða 2
Vif IK
Matsvein
vantar strax á mótorkútter „MILLY“.
Hatt ls:aup i boöi.
Upplýsingar á
skrifstofn H. P. DDUS.
ÝlS.omíð meS e.s. VBSTA.
F0
Earlmanna-
Itegnkápur fyrlr karlmenn. Rykfrakkar fyrir dömur
og margt fleira.
FATABÚÐIN
Hafnarstræti 18. Sími 269.
Best að versla í „Fatabúðinni“.
U tgerðarmenn.
Best og ódýrast saltað
Dilkakjöt
selnr
Halldór Eiríksson
Aðalstræti 6. Talsími 175.
Til kaupmanna o. a.
Pappirspoka og alískonar nmbúðapappír í risnm og rúllum. —
Blnnig blek og allskonar prent- o? skrifpappfr, útvega eg írá Ame-
ríkn á sérlegn 1 á g u v e r ð i ! heildsöia.
Sýnishora með uýjasta verði fyrir hendi. Kyunist því í tírua.
Stefán B. Jónsson.
Reykjavik. (Sími 521).
Fyrirhyggja vand-
ræðastj drnarinnar.
„í bak og fyrir“.
Þ*ð hefir verið vikið að því
hér í blaðinu áðnr, hve óhöndu-
lega stjórn vorri hefir tekist að
ráða fram úr þeim vandamálufu,
sem að höndum hafa borið síðan
hún tók við völdum. Það hefir
verlð vítt að hún horfði upp á
það að landið varð kola-, salt- og
olínlaust, án þesa að gera nokkra
tilraun til að sjá því fyrir aðflutn-
ingum á þessum lífsnauðsynjnm
fyr en i ótíma, að hún dró skipa-
kaHpin óhæfilega lengi og afsakaði
þann drátt með yfirskynsástæðum.
Það er þetta sem Lögrétta sagði
að ekki yrði „breytt héðan af“,
og áleit því ekki þess vert að
taka til yfirvegunar nú, er þing
kom saman, meðal annars til þess
að íhuga hYort þessi stjórn sé
starfi sinu vaxin. — Kndurnýjun
ansku samninganna, sem sömu-
leiðis hefir verið vikið að nýlega, er
sennilega líka eitt af því sem
„ekki verður breytt héðan af“.
En ef ekki á að mota eða ræða
þær gerðir Btjórnarinnar, sem mm
garð eru gengnar og ekki verður
breytt, þá mætti þó ef til vill at-
huga hvað stjórnin ætl-
ar að gera.
Riðherrum var íjölgað eingöngu
með ófriðarástundið fyrir augum.
Þingið ætlaðist til þess fyrst og
fremst, að ráðherrarnir með sam•
einuðum lcröftum reynda »ð finna
ráð til þess að koma í veg fyrir
eða greiða úr vandræðam þeim*
sem ófriðarástandið kynni að Ieiða
yfir 089.
Menn munu hafa búist við þvi,
að einhverjar tillögur í þessa átt
myndu koma frá stjórninni nú í
þingbyrjun í stjórnarfrumvörpun
um. En það »r evo „brent fyrir
það", sað ekkert stjórnarfrumvarp-
ið fer í þá átt. Að eiss tvö frum-
vörpin lúta að ófriðBrástandinu,
sem sé: frumv. um dýrtíðaruppbót
embættismanna, sem ekki hefði
átt að þurfa þrjá ráðherra til að
smíða upp úr ályktun aukaþings-
jns, og frumv. um heimild til að
taka fleiri nauðsynjavörur eignar-
námi en áður.
Að öðru leyti kemur stjórnin
algerlega tómheat fram fyrir þing-
ið. Hún hefir ekki einu sinni lát-
ið sér hugkvæmast það, að neinna
tekna þyrfti að afla landssjóði til
að greiða mcð dýrtíðaruppbótina.
Hún hlaut þó að vita að verð-
hækkanartollurinn átti að falla
njður í haust og að lítilla tekna
Var því af honum að vænta. Eu
ekki hefir hún haft neina við-
burði til þess að benda þinginu
á tekjustofn i hans stf.ð.
Hún Iýsir því yfir, að hún h*fi
e k k i h a f t t i m a til að at-
huga hvort gerlegt sé að „fram-
lengju" veröhækkunartollslögiö! eða
hvort það kunni e. t. v. að verðs
óumflýjanlegt!
Stjórnin veit að fjárhag I»nds-
ins er bvo komið, að landesjóðnr
hlýtur að verða fyrir stÖrkoatleg-
nm tekjuhalla á þessu ári. Hún
veit, að að því mum reka, að
landssjóður verði auk þess að
verja stórfé til almennrar dýrtiðar-
hjálpar. En þó hún hefir ekki
gert neina tilraun til þess að
tryggja landinn peningalán til að
standast þessi útgjöld.
Þegar þingið kemur samsn, á
það ekki að eins að kveða á »m
það, hverjum og hvernig dýrtíðar-
hjálpin skuli veitt, því um það
hefir stjórnin enga tillögu gert,
ve. ður það að gera það algerlega
í blindni, án þess að hafa hug-
mynd um hve mikið fé muni þurfa
til þess eða hvort nokknrt fó sé
fáaulegt til þeas.
Verð ekipanna, sam stjórnin
hefir keypt, hefir hún sð sögn
fengið í 6% víxillánum í íslanda
banka og ekki einu sinni r e y n t
að koma þvi í hagkvæmara eða
ödýrara Ián. En þó íalandsbanki
sé stöndugnr, þá er hæpið að hann
geti uppfylt allar þarfir landc-
sjóðs á bomandi tíma.
Þegar nm þessi mál er rætt á
þingi, þá ®r eina leiðboiningin,
sem menn fá hjá stjórninni, að
þingið ráði því auðvituð sjálft
hvernig það ráði fram úr þessu,
að lán sé kanske hægt aö fá hjá
Dönum, en ef til annsra »é
leitað, þá verði að setja frelsi
landsins að veði!!
Það er nú svo sem auðvitað
að þingið r æ ð u r, en miklu auð-
vitaðra að þessi stjórn muni ekki
hætta sér út á þá hálu braat að
vilja eitthvað ákveðið eða gera
einhverjar tillögur. Því það er
að eins eitt sem víst er um að
Tll xnlsmia.
BorguBtjfinwkrifstofMi kl. 10—12 og
l—»
B»j*rfígeta*kriíst(vf»n kl. 10—12og 1- 6
BæjugjalðkenskKÍfitu d.« kl. 10—12 o§
1— 4>
íiUndsbuki kl. 10—4
K. F. B. M. Aia. «ask sxmnad. 8V,
81*4.
L. F. K. R. Bókaútlán mfinadaga kl. 6—8.
Landakotsspit. EeimiðkoariiHi kJ. 11—1
Landtbuikinn kl. 10— S
Landsbökuafn 12— 8 K—8. Blil*.
1—6
LandiijðCnr, afgr. 10-8 og 4—5.
LaadMÍmian, v.s?. 8—10. é»a«s
10—12 0*- 4—7.
Nfittúrugríiiseafn 1«/,
Póitbúuii S—7, satumd. 9—1.
Samfibyrgiin 1—5.
Stj6rnanfiC8skrifistofam«r opnir 10—4.
VifilBStai&hulii: heiraióknir 12—1.
Dj68»eajiwsæf»ii, opið daglega 19—S
stjórnin vill, og það ®r að velta
ailri ábyrgð af sér.
Hvar í heiminum myndi stjórn
þolað að koma svo tómhent og til-
lögnlaus fram fyrir þingið á slik-
am tímum sem nú eru? Og hér
hjá oss hagsr nú svo til, að alt
frnmkvæði og öll fyrirhyggja verð-
nr að vera hjá stjórninni. Þing-
menn koma saman á þing annað
hvort ár, hver af sinu laitdshorni
svo að segja, og hafa þá varia
tima til að athuga þær tillögur
til hlítar, sem fyrir þá eru Iagð-
ar. í öðrum löndum sitjá þingin
á rökstólam svo að segja allan
ársins hring, og þó eru stjórnirn-
ar, á þessum tímum að minsta
kosti, svo að segjaeinvaldar i öll-
nm mestu vandamálunum. Efþær
hefðu engar tillögur aö gera, yrðu
þær að leggja niðnr völd þegar i
atsð. Og ef tillögur þeirra í mestu
vandamálunum næðu ekbi sam-
þykki þingslns, færi á sömn Ieið.
Hér hjá oss er ástandið nú
þ&nnig, að einn þingmaðu/ legg-
nr þetta til og annar hitt, sama
sem nndirbúnings- og umhugsan-
avlaust, og tilviljanarmeirihluti
ræður úrslitunum. Stjórnin situr
hjá og hlustar á og segir: Þið
hafið það bara eius og þið viljið!
— Er ekki fyrirsjáanlegt, að öll
störf þingsina muni fara meira og
minna í handaekolum? Það væri
farðulegt ef svo færi ekki.
Það verður að krefjast þess af
hverri stjórn, að hún íeggi fyrir
þingið ákveðnar rökstuddar tíl-
lögar í mestu vandamálunum og
fylgi þeim frsm. Ef hún gerir
það ekki eða getur, á hún að fara
frá völdum; hún er þá ekkí þeim
vanda vaxin &ð vera stjórn.
Eða hvernig á þingið að geta
treyst bvo úrræðalansri stjórn til
kö ráða fram úr þeim vasdnmál-
ism sem yfir kunna að dynja milli
þinga? Á það baru að bíða eftir
þvi að það verði um garð gengið
og þvi „Bkki breytt héðan af“, og
láta það svo vera glcymt?
Jön Jónsí on.