Vísir - 17.09.1917, Síða 2

YÍSIR
Ný bók:
Axel Thorsteinson:
Nýir tímar, saga.
Verð kr. 1.60. í bandi kr. 2.35.
Fæst bjá öllnm böksölum á landina.
Bókaverslun
Ársæls Árnasonar
Fossamálið.
Það var sjönnda mál á dagskrá
sameinaðs þings í fyrradag.
Magnús Torfason hafði
framsögn fyrir hönd Sogsfossa-
nefndarinnar og skýrskotaði til
nefndarálits hennar og nefndar-
álits fjárhagsn. neðri deildar nm
fossafrv. Bjarna Jónssonar og kvað
það ekyldu þingsins að tryggja
sér sam íullkomnasta rannsökun á
þessim málam, því þó það varð-
aði miklu að fá fossana beislaða
þá væri hitt ekki þýðingarminna
hver beislaði þá. Þaðhefði
orðið að samkomulagi í nefndinni
að ráða þinginn tll að láta skipa
5 manna milliþinganefnd, og ættu
þrir flokkar þíngsins að tilnefna
sinn manninn hver úr hópi þing-
manna, en stjórninj tvo, sem ekki
ættu sæti á þingi. íslenskir verk-
fræðingar ættu ekki að eiga sæti
i nefndinni; ekki vegna þess að
fossanefndin vantreysti þeim, held-
nr af því að gera mætti ráð fyr-
ir að þeir væra aiiir eða gætu
orðið viðriðnir framkvdbmdir fossa-
félaganna.
Eggert Pálsson gerði
grein fyrir fyrirvara sínnm á þá
leið, að hann væri ósamþykkur
andanum i nefndarálitinu sem kæmi
fram t. d. í því, að nefndin teldi
að óklcift hefði verið að áfgréiöa
þetta mál að neinu leyti á þessu
þingi, einnig hefði verið ágrein-
inguí um hvernig skipa ætti nefnd-
Jna. En eindregið mælti hann
með því að tillags nefndarinnar
yrði oamþykt.
Síra Sigurður Stefáns-
s o n átaidi það, að þetta mál, svo
mikilvsegt sem það væri, skyldi
vera gert að fiokksmáli. Kvaðst
hann fyliilega fylgja þeim að mál-
um, sem vildu fará að öllu gæti-
lega og einmitt af því hve vand-
lega þyrfti að íhuga málið og hve
mikilvægt það v»ri, bæri aðskipi
miliiþinganefnd i það, en í nefnd
ina ætti að kjósa með það eitt
fyrir angum, að hæfustu menn
fengjn það til meðferöar. Enda
væri það að sínu áliti fuilkomin
vantrauBtHyfirlýaing til stjórnarinn-
ar, ef þingið skipaði menn í nefnd-
ina. Og innan þings kvaðsthann
Haustiðogveturinn
ganga í garð.
Enskir „Ulster“- og Vetrarfrakkar
handa karlmönnum, ungliugum og drengjum,
Nýjasta gerð. Eínið ágætt.
Alfatnaðir,
svartir, bláir og mislitir, aliar t-tærðir, sérstaklega skal benda
á, þar eð bráðum á að ferma:
fermingarföfin.
Drengja ,R/latrósa‘Lfötin
alkunou, úr besta efni.
Sagði eg þér ekki Gvendur, að þú verð-
ur dauðnppgefinn áður en gat er komið
á baxurnar frá L. H. Múller.
Resn-, Ryls.-, Haust-
fyrir karlmonn, unglinga og dréngi, stærsta og fegurata úr-
val, sem enn hefir komið til borgarinnar.
Karimanna regnkápur
(Waterproof). mesta úrvaL
Stakar taubuxur — allar stærðir — stórt úrval.
Verkmannaföt
svo sem: 'Véló.tveyju.r og Buxur, IVTolskiias-
buxur og hinar ævarandi Flöjelsmolskind buxur
„Sport“-buxur. Stormtreyjur, geipi úrval.
01iufa.tnaðixv, margar tegundir.
Nærfatnaður. Peysur. L'tið á!
L. H. Mtiller.
Austnrstræti 7.
HUSA
-KAUP
- SALA
AUir, s;em þnrfa að kaupa eða selja hús, ættu að t&Ia við mig
sem fyrst. Mörg hús til sölu, ssm laus til íbúðftr. Húsaskifti geti
komið til greina.
Gunnar Sigurösson
(frá Selalæk) yfirdómslögmaður. — Sími 12.
Heima (Landjhöfðingjahúsinu) kl. 12—1 og 7—8.
ckki sjá þá menn, sem hann treystí
til að rannsaka málið til hlitar.
Bjarni Jónsson andmælti
þesaari skoðuu siru Sig. Stef., kvað
þingið fyrst og fremst vorða að
tryggja það, að talsmenn beggja
þeirra stefna, sem uppi væru i
þessumáli, ættu sæti í nefndinui.
Og eins og þingið teldist fært til
&ð kjósa meuu í Btjórn iandsins,
eins ætti því að vera trúandi til
að kjósa menn í þessa nefnd. £
nefndina þyrfti ekki að kjósa neina
sérfræðinga i fossavirkjum, því
sérfræðílegrar aðatoO.*r mundi
nefndin afla sér annarsstaðar frá
en aðal verkofni hennar væri að
komiat að niðurstöðu um, hvort
landið ætti að taka starfrækslu
foasanna í sinár hendur eða fá
hana einstökum mönnum.
Hér væri þvi aðallega um
stefnumál að ræða, sem fiokkun-
am bæri að hafa sem mest
áhrif á.
Eiuhvcrjar umræður urðu enn
um málið, en ekki heyrði Yísir
þær.
Að lokum var till. um nefndar-
skipunina samþykt með 24 : 4
(Hákon Kristófersson, Magnús
Guðmundsson, Magnús Pétursson
og Pétur Ottesen.
Loksins sammáia.
Það er kunnara en'frá þutfi að
segja, að alt í frá tímum Jóns
Sigurðssonar og fram á vora daga
h&fa íslendingar afueitað stöðu-
lögunum og tekið þvert fyjrir að
þau væru róttmæt eða löglega til-
orðin.
Aftur á móti hafa Danir hald-
ið því fram stöðugt að lögin hefðu
fult gildi og væru biudandi, jafnt
fyrir íslendinga sem þá sjálfa.
Frá því bafa þeir þverneitað að
ganga, hvað sem vér höfam sagt.
Nú er það eitt ákvæði þessar*
„laga“ að Danir skuli halda uppi
póstsambaudinu milli landanna,
DAnm rkur og íslanda. Þ&ðjjhaín
þeir og gert að undanförnu.
Þangað til i ár. Þá líða marg-
ir mánuðir svo að engi póatur kem-
ur eSa íer, uns nú í fyrra mánaði
að póstsambandinn er opinberlega
og formlega slitið með öllu.
Það er aukaatriði, og orkar
vifit tvímælio, hvort þesBÍ ráðstöf-
un er íslandi til tjóns eða gagns.
Hitt er aðalatriði málsins, að ekki
er hægt að líta öðrnvisi á þetta
en svo, að Danir álíti sig nú lausa
allra mála og eigi longur bundna
við stöðulögin.
Ef Alþingi Íslendínga hefir ver-
ið nokkur alvara með að mótmæla
gildj stöðulaganna þá ættum vér
nú að fagna þvi að D&nir skuli
hafa svö berlega fallist á þann
fckilning vorn að báðir málsaðilar
séu með öllu öháðirákvæðem stöðu-
laganna.
Jónas Gíslason.
\