Vísir - 26.10.1917, Síða 2

VISiH
Tíl rniBA£M<
BaðbúBið: Mvd. og Id. kl. 8—8.
Baraaieastofan: Md., mvd., töd. kl. á—6.
Borgaratjóraskrifstofan kl. 10—12 og
1—3
Bæjarfðgetaakrifstofan kl. 10—12 og 1—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5
Húsaleiguuefnd: Þriðjud., föstud. kl. 6 sd.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. TJ. M. Alm. samk, sunnnd. 81/*
síðd.
L. F. K. R. Útl. mánud., mvd„ fstd. bl. 6-8.
LandakotsBpit. Heimsðknartími kl. 11—L
Landsbankinn kl. 10—8.
Landsbðkasafn 12—3 og 5—8. Útlán
1—3.
Landssjðður, afgr. 10—2 og 4—5.
Landssíminn, v. d. 8—10. Helga daga
10—8.
Nóttúrugripasafn snnnud. I1/*—2’/,.
Pðsthúsið 9—7, Sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Yifilsstaðahælið: Heimsðknir 12—1,
Þjððmenjasafnið, sd. þd. fmd. 12—2.
Póstávisanirnar.
Einhver, sem nefnir sig „Einn
áf mörgum“, heiir i blaðinu Vísir,
«em kom út í dag, látið í ljósi,
að eg mundi vera óbæfur póst-
meistari, af því að og hafi eigi
látið senda með Islands Falk 30.
f. m. póstávísanir, sem skrifuð
voru á bréf frá sendendum til við-
„iands.
Eg er þessu uvo óeamdómá, að
cg mundi fremur álita mig óh»f-
an sem póstmeistsra, ef eg hefði
gjört það.
Með Islands Falk mátti að eins
senda stjórnarvaldasendingar og
því úrskurðaði eg, að engar bréfa-
sendingar almennings mættn fara
í stjórnarvaldapóstinn með nefndu
skipi, hvort sem þær væiu skrif-
aðar á póbtávisanir eða annað.
Þetta en öll þau afskifti, sem
eg hafði af þessu ávísanamáli,
sem „Einum af mörgum“ er
orðið svo skrafdrjúgt um í blað-
inu.
Sé frásögn hans um svör póst-
manna á pósthúsinu jifn áreiðan-
leg eins og það sem hann segir
úr bréfi mínu til Verslunarráða
íslands, má óhætt segja, að ekk-
ert mark sé takándi á þvi ragli.
Þeíta bið eg yðar, herra rit-
stjóri, að birta í blaðl yðar á
morgan.
Reykjavík, 24. októbsr 1917.
S. Briem.
A t h s.
Greinin barst ekki ristj. í hend-
ar fyr en blaðið var komið í
preasnna i gær.
Erlend mynt.
Kh. 2V10 Bank. Pósth
Sterl.pd. 14,65 15,40 15,30
rc. 54,00 57,00 57,00
Doll. 3,11 3,40 3,40

Góð atvinna.
Góða atvinnu við að hnýta þorskanet geta
menn íengið með því að snúa sér til
Sigurjóns Péturssonar
Hafnarstræti 18. Talsími 137.
Hrís og mó
I *
vxoxn.
& Aígreiðsláblaðsins í Aðal-
stræti 14, opin frá kl. 8—8 á
fhverjum degi.
Skrifatofa á aama stað.
* Bitstjörinn til viðtals írá
| kl. 3—4.
Sími 400. P. 0. Box 367.
Prentsmiðjan á Lauga-
Simi 133.
#
*
s
I veg 4,
§
Anglýsingnm veitt mðttaka
V í Landsstjörnnnni eftir kl. 8 5.
a á kvöldin.
* ¥
-H * H4MMMMW<4<4<KB * «>»
¥ ¥
héfir EldsneytlslirlfstofarL tii böIu.
Verð kr. 2.80 fyrir bagga af hrísi.
— — 50.00 fyrlr heimflutt tonn af mó.
Minst 50 kg. seld í einw.
Kaupendur gefi sig fram á skrifstofunni, í Iðnskólanum, kl. XO
—12 árdeglS og greiði þar um Ieið andvirðið. .
Jón IÞorláksson.
sem eiga að birtast í VfSI, verðnr að aíhenða I siðasta
lagl M. 9 i. h. úthomn-flaginB.
am. Makkið varð þó að engu,
getum vér fallyrt, þvi að á með-
&n Rússakeisari var að þinga við
Vilhjálm, leitaðlst utanrikisráð-
herra Sazonof við að ná vináttu
Breta, og tókst hoaum að komast
al samningum við þá, aiveg i
sama anda og Þríveldassmbandið
er. En þeHsar npplýíingar sýna
að minsta kosti fullvel, hversu
óheill Vilhjálmur er, og hversu
mikið far htnn hefir alt í frá
1904 gert aér um að brugga
leynimakk, er hlaut að raska
Norðurálfufriðsum.
Vilhjálmur
hefir tuogur tvær...
. «0
(Þýtt úr „Le Figaro").
Frh.
Þessar fortftlur virtnst ætla að
hrifa, því að Rússekeisari Bvarar,
að hann hafi enginorð
yfir framferði Bretlanda.
Og hann segfr Þýskalendskeieara,
þ. 28. okt., að eina ráðið til þess
að aistýra þessa væri bandaleg
milli Frakklands, Aússlands og
Þýskalands, svo aS hægt væri að
lækká drambið í Bretcm og Jap-
önam. Biðar henn Þýskalands-
keiaara að semja frumatriði þess
sáttmála.
Nú var Vilbjálmar í fissinu línu.
Hann sendir'Nikulási uppkast að
samningnum, on hann fær þá
iðrekvéisu, er til undlrskriffcir-
innar kom. Þótti honnm ekki
hlýða, að hann afréði slika hluti
að fonsspurðum bsndamönnum aín-
um, Frökkam. Og þ. 23. nóv.
fer hann þess á leit við Vilhjálm,
að hann mætti bera þennan samn-
ing undir frakknesku atjórnína,
Ea svona hreinskilni var nú ekki
VilhjáJmi að skapi. Kveður hann
aðalatriðið vera það, að þes3i ráð»-
gerð sé algert leyndarmál, því að
ef Frakkiand kæmist að rússnesk-
þýska samningnum. myndi þsð
óðara lepja alt í Breta, sem ef
til vill væru þegar orðnir banda-
menn Frakka í laumi, ogafþessn
myndi brátt leiða, að Bretar og
Japanir réðust samtimia á Þjóð-
verja, bæði i Norðurálfu og Aust
uválfu. Gæti þsð varla tekið hinn
geysimikla flota þeirra langan
tima að granda sínum fáu skip-
um og yrði Þýskaland þá um hríð
máttvana á sjónam.
Þetta skeyti sendi Vilhjálmar
þ. 26. nóv., en daginn efti? bsetir
bann svo við:
„Mér berast slæmar fregnir frá
Port-tíaid og úr Ktplsndi. Dugir
nú ekki að dosks. Það má ekki
með nokkuru móti «ke, að þriðja
veldið til fái hið minsta veður
af ráðagerð vorri, fyr en vér höf-
um tii fullnustu komið oss siman
um kolin. Annars hlytu afleið-
ingarnar að verða háskalegar. Og
auðvitað reiði eg mig á einlægni
yðar“.
í svari Rússakeisara, er kom
næsta dag, felst ekki fuiikomið
samþykki; þó skrifar hann:
„Eg er alveg á yðar máli sm
það. að íifcjórair vorar þarfi að
koma sér saman um varanlegan
aátfcmála. Og óhætt er yðar að
treysta einlægni minni og Iöngun
til þess að útkljá cem fyrst þetta
vándamál“.
í þetfc* Binn verðar ekki farið
frckar út i abýrslar þær, sam hr.
Bartzef befir i té látið fréttarit-
ara New York Heralds í Péturs*
borg. Eu það þarf áð birta fram-
hsldið. RáðabruggiB bélst fram
til 1907 og má vera, að bráðam
finnist skýriag á þeim málalykt-
Mjúlkurverðið.
Það er nú orðið 48 aarar. —
Þegjandi og hljóðalaast. Menn
era orðnir því svo vanir, að lifa-
nauðsynjarnar hækki í verði, að
þeir eru hættir að fást um það,
@nda er auðvifcað, að ef næsta
hækkun á undtm hefir verið óum-
flýjanleg, þá er þeesi það lík*.'
Og algerlega tilgangslaust er það,
að vera að fást im þéisa verð-
hækkm; mjólkin lækktr ekkeit í
verði fyrir það.
Ea afskaplega er mjólkin samt
dýr og ilt er fcil þess að vits, að
dýrleikinu stafar &ð mjög miklu
Jeyti af þvi að kýrnar eru ónýfcar
mjólkarkýr. Það er enginn efi á
því, aff þeir sém eiga góðar mjólk-
kýr stórgræða á mjólkarsölunni
nú. Hinir berjast sennilega í
bökkum.
Þatta er mjög alvarlegt mál
fyiir Reykvíkinga. Það er um
það að tefla, hvort þeir eiga í
framtíðinni að borga alfc að þvi
helmingi hærra verð fyrir mjólk-
ina heldur ea þörf væri á, ef
kýrnar værn verulega góðar mjólk-
urkýr.
Er þá ekkerfc hægt að gera til
þass sð bæta úr þessu ástandi?
Það verður auðvitað ekkért gert
meðan ófriðarástandið varir. Eu
það er kominn tiaii til að taka
þðtta mál til alvarlegrar sthug-
unar.